توافق در حقوق
• اگر ساختار دمکراتیک حکومت را بشناسیم، اگر میان ارزشهای فردی خود با ساختار حقوقی حکومت تفاوت بگذاریم و آگاه باشیم که قرار نیست حکومت در تطابق با ارزش ها و تصورات ما سازماندهی شود، و از حکومت ارزشی دست بکشیم و به حکومت "حقوقی" برسیم، در آنصورت بسیاری از مشکلات "یک شبه" حل خواهند شد
پرویز دستمالچی
کارگران ایران و اول ماه مه
• گفته می شود غالب مبارزات کارگری در ایران مبارزاتی صنفی و اقتصادی است. این کاملا درست است، اما این هم، حقیقتی غیرقابل انکار است که هیچ مبارزه ای در جامعه ای مانند ایران، که یک نظام سرکوبگر و دیکتاتوریت محض در آن حاکم است نمی تواند سیاسی نشود. "نان" و "آزادی" را در ایران نمی توان با هیچ توجیهی از هم جدا کرد
هلمت احمدیان
جمعی از فعالین کارگری خارج از ایران خیزش دی ماه در ایران آغاز پروسه سرنگونی رژیم اسلامی
• آلترناتیو سوسیالیستی طبقه کارگر از لحاظ عینی تنها راه ضروری برون رفت از بحران و خاتمه دادن به بربریتی است که سرمایه داری حاکم کرده است. اما این آلترناتیو تنها زمانی می تواند متحقق شود و به نیروی اجتماعی و مادی بدل شود که طبقه کارگر ایران به طور عینی بازیگر اصلی در شکل دادن به روند مبارزاتی باشد و با انواع اشکال بتواند مسیر اعتراضات اجتماعی را به طرف انقلابی اجتماعی سوق دهد
در نیمه راه عافیت... کنگره وحدت و حزب چپ ایران ( فدائیان خلق)
• در افق اهداف، وظایف و مسئولیت هائی که حزب چپ ایران بر عهده خود شناخته و یا خواهد شناخت، هیچ شق القمر و معجزه ای در کار نیست. اما می‌توان با گام هائی سنجیده به راهی رفت که آینده را در انتخاب آزاد ملت ایران در یک ساختار حقوقی - سیاسی سکولار – دموکراتیک، در یک دموکراسی مبتنی بر اصول حقوق بشر، حقوق شهروندی و مدنی، آزادی و عدالت برای همگان؛ تدارک ببیند
جمشید طاهری پور
رضا وضعی بقا یا انقراض، انتخاب با ماست
• در نهایت تمام نکات بالا را اشاره داشته ام تا به مخالفینی برسم که تکلیف خود را مشخص نکرده اند. اگر نیروهای سیاسی نتوانند از این فرصت بدست امده با کمکِ نیروهای انسانی درون کشور قدمی بردارند و بقای ایران را تضمین کنند، در نتیجه تنها به دلیل نابودی منابع طبیعی کشور از جمله زیست بوم ایران توسط رژیم جمهوری اسلامی و در صورت ادامه دار بودن این روند؛ محکوم به انقراض خواهیم بود
کیستی و چیستی حزب چپ ایران (فداییان خلق)
• گذار به برآمد چپ و اپوزیسیون دموکراتیک در سپهر سیاسی کشور و به شکست کشاندن جمهوری اسلامی در تداوم حذف اپوزیسیون از صحنه سیاسی چالش بزرگی است که مقابل همگان قرار دارد. این مهم تنها با ایجاد تشکلی متحد، تصمیم گیر و معطوف به اقدام و عمل سیاسی، شایسته سالار و همبسته شانسی برای موفقیت پیدا می کند، آزمونی سخت که حزب چپ ایران (فداییان خلق)، در پیش روی خود دارد
نادر عصاره
راهی به دهی یا شنیدن آوازِ آفتاب در نیم پرده شب؟ پاسخ به غیبتِ چپ یا تکه دوزی سنتی؟
• جورج اورول در رمان ۱۹۸۴ تصویری گویا از تفکر، ذهنیت و زبان چندگانه به دست داده است. «تکه دوزی» نیز تصویری است گویا از ذهنیت و زبان دوگانه یا چندگانه. منشور مصوب «حزب چپ (فدائیان)» نمونه ای است از ذهنیت و زبان چندگانه ی تکه دوزی شده
فرج سرکوهی
سفسطه یا یک گزاره علمی؟!
• این ادعا که «رژیمی که به اصلاح تن نمی دهد به رفتن هم تن نمی دهد. اگر ما قدرت برداشتن رژیم را داریم پس توان اصلاح آن را هم داریم. و اگر توان اصلاح را هم نداریم پس به اتکای کدام قدرت می خواهیم رژیم را برداریم؟» یک گزاره مغالطه آمیز است: از طریق قیاس و نتیجه گیری بین دو مقوله بالکل متضاد با دو رابطه کیفا متفاوت یعنی مبارزه درون سیستمی و اصلاح یک سیستم و مشخصا یک سیستم به بن بست رسیده، با مبارزه علیه کلیت سیستم و درهم شکستن آن می پردازد
تقی روزبه
برآمد نوستالژ گرایی و امکان بازسازی چپ نوین در ایران؟
• با این همه در نقد رویکرد نوستالژیک در چپ نباید تردید کرد، امری که نه تنها از منظر به روز شدن و آینده نگری نقض غرض است، بلکه در رقابت با دیگر پروژه های نوستالژیک در ایران بخت چندانی نخواهد یافت و به شدت به حاشیه رانده خواهد شد. ازاین منظر آرزومندم پروژه همگرایی چپ، با گام های موثرتری در نقد نوستالژی گرایی، زمینه ساز پی ریزی یک چپ اجتماعی نوین با گرایشات گوناگون شود
مهرداد درویش پور
وضعیت آشفته بازار ارز و نشانه های تشدید بحران و خطر بناپارتیسم
• به نظر می رسد بحران دارای ابعادی بمراتب بزرگتر از آن است که بتوان آن را به ناتوانی این دولت یا هر دولت دیگری محدود نمود. هیچ چشم انداز روشنی برای کنترل و ثبات قیمت ارز در ساختار سیاسی بسته با الیت متنفذ و قدرتمند، فساد نهادینه شده در ساختار سیاسی و مدیریتی، جهت گیری اقتصادی نئولیبرالی کشور...وجود ندارد
مسعود امیدی
هردم از این باغ بری می رسد!
• چگونه می شود بنیان های نظری و هویتی ی رسما اعلام شده ی یک تشکل، که مبنای گردهم آمدن گروهی از فعالان سیاسی در طی نیم قرن است، به نامِ دفاع از آزادی، در درونِ خود آن تشکل، در هم کوبیده شود؟ کجا دیده اید آیا، بنیانِ هویت نظری ی تاریخا شکل گرفته ی یک سازمان سیاسی ی هوادار زحمتکشان، در ارگان مطبوعاتی ی رسمی ی آن، به نام دفاع از آزادی و توسطِ عضو شورای سردبیرانِ آن، این چنین ویران شود؟
خسرو باقرپور
برند «چپ» و نشست کلن!
• در نشست کلن فی الواقع حادثه غیرمنتطره ای به وقوع نه پیوست. چیزی کم وزیاد نشد. «رخدادی» قابل توجه و قابل تأمل و بحث صورت نگرفت. آن چه که به درونمایه و راهبردهای کلان مرتبط است چیزمهمی جابجا نشد. با این همه نمی توان گفت که این کوه موشی نزائید، تلاشی بود برای تغییر برند جهت روزآمد کردن خود. در شرایطی که خیرش های ضدسیستمی میخ نهائی را بر تابوت اصلاح طلبی کوبیده است
شکار موبی دیک در فلات
• شاید یکی از عوامل بدینجا رسیدن مجاهدین و وضعیت کنونی آنها این است که مخالفت آنها با رژیم جمهوری اسلامی، بیشتر قبیله ای و شخصی بوده و این سازمان مخالفتی اساسی با ماهیت، ایده، و سیستم رژیم جمهوری اسلامی نداشته و هنوز ندارد. محک این ادعا این است که سالهای سال است که مجاهدین عملا در جهان با اشخاص، سیستمها و نیروهایی متحد شده اند که هر چند با ظاهری متفاوت، ولی در جوهره با رژیم جمهوری اسلامی چندان تفاوتی ندارند
مرضیه شاه بزاز
زمین بی‌حاصل حقیقتِ حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
• «چپ» روزگاری معنا داشت: در نفی سرمایه‌داری و در دفاع از برابری، عدالت و انقلاب اجتماعی... امروزه اما این «چپ» سرشار از ابهام و دوگانگی، بی‌پرنسیپی و بی‌آرمانی شده است. در همه جا مدیریت بهینه امور نظام حاکم، سرمایه‌داری یا غیر، را بر دوش گرفته و «سیستمی» شده است. امروزه نه یک بلکه چپ‌ها داریم
شیدان وثیق
ماهی سیاه کوچولو
• باید با خویشتن خویش صادق بود. از خود غول نسازیم. به صندلیهای خود نچسبیم و به آنها دل نبندیم. مسئول باشیم و پاسخگو. به اندازه ی توانمان بار برگیریم. کسی انتظار شق القمر از ما ندارد. راههایی برای ارتباط با بدنه ی اجتماعی خویش بیابیم. برای رخنه در سد استبداد، دست یاری به سمت دیگران درازکنیم و به دستهای به یاری دراز شده به دیده ی تردید ننگریم. سیاست ورزی معرکه ی آزمون و خطاست
مارال سعید
محمدرضا نیکفر چه می‌گوید؟
• اغلب مقالات نیکفر دچار مشکل "ترابری پیام" به خواننده است. می‌گویم "اغلب"، زیرا به دور از انصاف است اگر که نگویم سالها پیش چند مقاله ی استوار سیاسی هم از او خوانده بودم. امّا امروز، ادا و اطناب فلسفی و ریائی که آن را "تقیّه ی در اندیشه ی انتقادی" می‌نامم، امر "ترابری پیام" را در آثار وی مختل کرده است. این دست از دعاوی را باید چون سکّه ی قلب محک زد و ارزش آن را سنجید
هایده ترابی
شبحی بر فراز ایران در چرخش است: شبح جنگ! از صدای سوم تا نیروی سوم در برابر جنگ
• موضع صدای سوم در قبال جنگ مورد بحث، نه جنگیدن نظامی با یکی از طرفین است و نه جنگیدن نظامی با هر دو طرف. بحث بر سر نجنگیدن است در سنگرهیچیک از طرفین. بحث بر سر منع کردن مردم است از حمایت از میلیتاریسم طرفین و تشویق شان به مخالفت با جنگ و توقف آن. صدای سوم کمونیستی در جنبش عمومی ضد جنگ باید روی وظائف زیر متمرکز شود
شهاب برهان
ایده‌هایی درباره هویت و مبارزه چپ
• رهبران خودخوانده و گروه‌های مخالف موجود را نباید چندان جدی گرفت. سیاست‌ورزی نشست و برخاست با آنها نیست. اپوزیسیونِ واقعی گروهی است که بتواند مردم را به خیابان بکشد و آنان را در خیابان نگه دارد. چنین نیرویی جدی است. هر مخالفی اپوزیسیون نیست. چپ لازم است از همبازی شدن با جریان مشهور به "اپوزیسیون" در خارج از کشور بپرهیزد. بسی سزاوارتر است که نخست خود را متحد کند و آداب معاشرت در درون خود را ارتقا دهد
محمدرضا نیکفر
بحران سلطه، بحران مشروعیت، بحران کارآمدی
• اگر ما فشارها و تهدیدها را جدی تلقی کنیم و حکومت را در پاسخگویی به این همه آسیب ناتوان، آنگاه حجم فشارها را بر رأس خیمه ی نظام و دیگر کانون های اصلی قدرت بهتر درک می‌کنیم. بنابر این از هم اکنون می‌توان صدای خردشدن استخوان‌های حکومت را زیر مجموعه فشارها و اعتراضات داخلی و بین‌المللی شنید
دانش باقرپور
وحدت یا انشعاب
• در موضوع تعیین نام باید به لایه های اجتماعی و فعالین فدائی در داخل کشور توجه داشت. این فدائیان هرچند در ارتباط سازمانی قرار ندارند ولی کماکان فدائی هستند. این تشکل جدید است که باید تعیین تکلیف کند که بالاخره میخواهد فدائی باشد و فدائی بماند؟ بی توجهی به این موضوع میتواند وحدت در میان رهبران این سازمان ها بوجود آورد ولی قطعا ما یک انشعاب بزرگ و پنهان را در میان توده های سازمانی، بخصوص در داخل کشور، شاهد خواهیم بود
سعید معمارحسینی
در آستانه برگزاری کنگره مشترک
• شاید بتوان گفت که اهمیت اصلی برگزاری کنگره و وحدت سه جریان، شنا کردن در جهت مخالف روندهای جاری در بین جریان های سیاسی و به ویژه احزاب و سازمان های چپ است. نگاهی به صفوف چپ در طی سه دهه گذشته، حکایت از جدائی ها و انشعاب ها دارد. کمتر موردی را می توان یافت که امر وحدت در صفوف نیروهای سیاسی پیش رفته باشد
بهروز خلیق
یاداشتی بر "کدام چپ، کدام راهبرد برای ایران؟" علی کشتگر
• در شرایط خیزش های اجتماعی مردم به جان رسیده در حاکمیت در حال فروپاشی و چپ دموکراسی خواه بدون رابطه با کارگران و مردم، نسخه ای برای یک خشونت کامل و انقلاب است. در چنین شرایطی نیروهای ضد دموکراتیک داخلی و خارجی بیش از چپ دموکراسی خواه، امکان هدایت شورش های اجتماعی مردم تهیدست را دارند. این صدها بار در تاریخ دوران معاصر تجربه شده است
پیمان نعمتی
در دفاع از سوسیالیسم (۵۹) پیام به کنگره وحدت پیام به کنگره وحدت سازمان فدائیان خلق ایران – اکثریت، سازمان اتحاد فدائیان خلق – طرفداران وحدت و کنشگران چپ
• حتی اگر رویدادهای آتی چنان پیش رود که نگرانی مسئولانه ما از هر آنچه که می‌توانست همراهی ما با شما را زیر سوال ببرد، تشدید شود. شما همچنان از نزدیک‌ترین رفقای ما در میان نیروهای چپ و در جبهه دمکراتیک کشورمان خواهید بود
جمعی از هواداران سازمان فداییان خلق ایران- اکثریت (داخل کشور)
کدام چپ، کدام راهبرد برای ایران؟
• امروزه ایران مثل بسیاری از کشورهای دیگر جهان زمین بارآور یک جریان چپ نو و دموکراسی خواه است. اگر دیریا زود از دل جامعه ایران چنین جریان مدرن و سازمان یافته ای با راهبرد متکی بر دو پایه آزادی و عدالت اقتصادی و برنامه ای با مضمون سمتگیری های سوسیال و تامین اجتماعی شکل نگیرد، هیچ بعید نیست که در تحولات آینده فاشیسم مذهبی و نظامی بر امواج نارضایتی اکثریت تهیدست جامعه ایران سوار شود
علی کشتگر
در ادامه کی گند زد؟ در باب چپ غرب ستیز، چپ ستیزی و باقی حکایت...
• این چپ ها بودند که دستاوردهای فرهنگی و هنری و ادبی ّو فکری برآمده از فرهنگ مدرنیته در اروپای غربی و آمریکا را به جامعه ایرانی معرفی کردند و در جامعه ایرانی رواج دادند. این چپ ها بودند که نهادهای مدرنی چون حزب، سازمان زنان، اتحادیه های صنفی کارگری و کارمندی و روشنفکری، نهادهای دموکراتیک و... را برساختند و در ایران رواج دادند. اغلب کتاب های ادبی و هنری و نظری برآمده از مدرنتیه ی غربی در اروپای غربی و امریکا را ترجمه کردند
)