انتخابی ناگزیر؛ جمهوری یا سلطنت – مهرداد لطفی
• جامعه دیر یا زود وارد انتخاب دوگانه خود خواهد شد؛ سلطنت یا جمهوری. گریزی نیست.
خصوصی سازی خوب بد زشت! درآمدی به لحظه ی حال دولت
• مهم ترین نکته در متن مبارزه با خصوصی سازی در کشورهایی که دولت های شان به رانت و فساد آلوده اند زمانی می تواند برای طبقه ی کارگر نان و کار و رفاه داشته باشد که مبارزه با کل سرمایه داری حاکم را هدف گرفته باشد. ساده لوحی مطلق است اگر کسی گمان زند که صاحبان بخش خصوصی در این کشورها خارج از چهارچوب مناسبات و سیاست های دولت عمل می کنند
محمد قراگوزلو
چشم انداز خون ریزی و ویرانی درازمدت در اروپا؛ دستور کار گردهمایی رامشتاین آلمان
• اروپا تسلیم آمریکا شده است. هر تصمیمی که غرب در مورد آینده جنگ اوکرایین بگیرد، تصمیمی است که آمریکا گرفته و به متحدانش ابلاغ کرده است. شواهد حاکی است در حال حاضر تصمیم به پیشبرد یک جنگ درازمدت اجرا می شود، چرا که عقب راندن روسیه از اوکرایین به زور، به این زودی ها ممکن نیست
سهراب مبشری
در وادی انقلاب؛ روایتی از دوران پر مخاطره چریک ها بعد از حمید اشرف
• بازخوانی ِ تاریخ معاصر خاصه روند تحولات سیاسی کشور را با اتکا بر اســناد و مدارک ِبدون پرداختن به جریانات و احزاب سیاســی موثر در ادوار مختلف ممکن نخواهد بود و بی تردید یکی از این جریان های سیاســی سازمان چریک های فدایی خلق ایران» است که در تاریخ معاصر ما نقش بسزایی داشته و ازاین رو در چند دهه گذشته تفسیرها و تحلیل های مختلفی پیرامون عملکرد این ســازمان مطرح شده اســت
دربارهی خیزش مردمی در ایران و رهبری آن
• جنبشهای اجتماعی نوینِ امروزی در جهان و همچنین در ایران در جستجوی ایجاد شکلهایی نوین و دیگر از سازماندهی برای تغییرات بنیادیِ اجتماعی میباشند. اما چنین امری، بهویژه در رژیمهای دیکتاتوری و استبدادی، چون جمهوری اسلامی ایران، کار سهل و آسانی نیست. این تشکلهای نوین میخواهند به صورت افقی و شبکهای عمل نمایند، دموکراتیک، مستقل از دولت و احزاب، خودمختار و خودگردان باشند و سرانجام تنها متکی باشند بر مجامع عمومیِ خود و پیروِ تصمیمگیریِ دموکراتیکِ این نهادهای جمعی
شیدان وثیق
نیرو های چپ و رسانه ها؛ آیا باید در رسانه های رسمی ظاهر شد؟ – برگردان: مرمر کبیر
• تجربه تاریخی ملموس همه کسانی که سعی کرده اند رسانه های ارتباط جمعی را برای اهداف انتقادی، مبارزه جویانه و انقلابی مورد استفاده قرار دهند، این است که چنین تلاشی محکوم به شکست است. فعالان سیاسی که به دنبال تغییر جامعه هستند بهتر است به جای سازماندهی یک جنبش با تکیه بر آینه ها، خود را وقف کار طولانی مدت سازماندهی سیاسی کنند
شکاف بین نسلی یا محافظه کاری در پوشش انقلابیگری؟
• قرار نیست جوانان بر اساس تجارب نسل های گذشته شیوه زندگی و آینده خود را تعیین کنند. درجه دسترسی و یا عدم دسترسی به دانش و تجارب نسل های گذشته نیز تغییر اساسی در این اصل پایه ای نمی دهد
مجید تمجیدی
استخراج گرایی در عصر آنتروپوسین – جان بلامی فاستر
• در آنتروپوسین، استخراج گرایی تبدیل به علت اصلی بیماری جهانی سرمایه داری/امپریالیسم متاخر شده است که انسان و ساکنان کره زمین را تهدید می کند. با رشد انباشت تولید، زندگی در کره زمین در حال نابود شدن است. تنها راه حل ایجاد یک شکل بالاتری از جامعه است که در آن تولید کنندگان مربوطه مستقیما و منطقا دگرگونی بین انسان و طبیعت را مطابق با نیازهای توسعه انسانی، در تکامل همزمان با کره زمین، به عنوان مجموعی از کل تنظیم کنند
چپ دیروز چپ امروز (جایگاه جنبش چپ ایران در تحولات جاریِ کشور)
• چپ امروز اگر میخواهد در جای درست تاریخ بایستاد در ابتدا بایستی به یک صدای واحد و یگانه تبدیل شود. آنها بایستی از توهم کسبِ قدرت سیاسی بیرون بیایند و تمام تلاش خود را برای ایجاد جامعهای مبتنی بر سه اصل قانون، آزادی و عدالت اجتماعی بنیان گذارند. چپ ایران باید از توجه به شوراها و سندیکاهای کارگری، نهادهای مدنی، کانونهای صنفی و صنعتی تنها با هدف کسب قدرت سیاسی فاصله بگیرد در این صورت است که فعالیت این سندیکاها و کانونها در هر حاکمیتی ادامه داشته و از قدرت عمل و چانه زنی موثر در جهت حمایت از منافع طبقه یا صنوف خود برخوردار میشوند
انوش صالحی
شعارها و شعور جنبش انقلابی
• مروری بر شعارها و وزن و اهمیت پیگیری آنها در اعتراضات خیابانی جنبش در طی یکصد روز از آغاز آن، نشانگر جهتگیریهای اصلی و شعور نهفته در متن جنبش و مطالبات آن است. ادامه جنبش در آینده طبعا زمینه تغییر جهتگیری اعتراضات و مطالبات را بیش از پیش نمایان خواهد ساخت امری که نشانه بالندگی جنبش انقلابی است که گام به گام به سوی تحقق آرمانهای خود پیش می رود
علی طایفی
پشت پردهی اقتصاد جدید اینفلوئنسری – گاردین
• در سال ۲۰۰۸، من دانشجوی کارشناسی اقتصاد بودم و تازه داشتم یاد میگرفتم که رونق و رکود اقتصادی چطور از بین میروند. اما همهمان میدانیم که کمی بعد چه اتفاقی افتاد: اقتصاد جهانی سقوط کرد. نقشههایی که برای کارشناسی ارشد کشیده بودم جلوی چشمم رنگ باخت
ایران: قیام سکولار بر علیه جباریت روحانی
• تظاهرات خیابانی به تنهایی قادر نیست به دوام یک رژیم اقتدار گرا به پایان دهد. ارتقاءِ جنبشِ کنونی به سطحِ موقعیتِ انقلابی به یک اتحاد و هماهنگیِ چهار ستونی میان عرصه های مختلفِ مقاومت نیاز دارد: خیابان (شهرها و محله ها)، محل کار (کارخانه ها، وزارت خانه ها…)، محل تحصیل (دانشگاه ها، مدرسه ها….)، و محل کسب و کار (بازار، مغازه ها…) تا کنون چنین اتصالی عمدتا بین خیابان و محل تحصیل بطور پراکنده بر قرار شده است. مسئله اینجاست که ایجاد ارتباطِ سازمان یافته و پیگیر بین این چهار عرصه در سطح ملی، به ویژه در ارتباطِ خیابان با محلِ کار، با موانع جدی روبروست
سعید رهنما
زن و نواندیشان دینی
• اسلام سیاسی نیاز به حضور زنان در جامعه داشت. این نکتهای بود که جناح خمینی نیز پس از ۱۵ خرداد به آن واقف شده بود و درست به همین خاطر از مخالفت با حق انتخاب زنان دست کشید و آنان را دعوت به خیابان نمود. اما این به معنی برابری زن و مرد نبود. آن چه که شریعتی در روایت خود مطرح میکند بازتولید زن به عنوان دختر، همسر و مادر فداکار است. این همان دیدگاه مشترک دینی شریعتی، مطهری و خمینی است که هر سه آنها را با وجود تمام اختلافاتشان به هم وصل میکند
رضا جاسکی
مرگ کسب و کار نظام است
• عنصر پارادکس در عمل به تکلیف جانشین خمینی این ست، که او در حین عمل به تکلیف، که حفظ بقای نظام بود، خود نظام را هر بار وهر باراز یک چالش بزرگ وارد چالش بزرگ دیگری نمود
ذکریا صنعتی
تولد یک نظم جدید بین المللی – نویسنده: یوشکا فیشر
• بقایای نظم دوقطبی قرن بیستم سرانجام در حال ناپدید شدن هستند و راه را برای یک پنج گانه جهانی جدید باز می کنند. ایالات متحده و چین بازیگران مسلط در قرن بیست و یکم خواهند بود، اما اروپا، ژاپن و هند نیز قادر خواهند بود بر بخشهای بزرگی از کره زمین تأثیر معناداری داشته باشند
مفهوم هژمونی فراتر از سیاست هویت و اقتصادگرایی گفتگو با خوان دال ماسو، ترجمه: بیژن سپیدرودی
• با وارسی مجدد مسئلهی هژمونی در اصطلاح مارکسیستی، میتوان یک بار دیگر مرکزیت طبقهی کارگر را بهعنوان یک سوژهی انقلابی مطرح کرد. این به نوبهی خود به معنای آن است که خواستهای سایر بخشهای اجتماعی، که هم از حیث دگرگونیهای اقتصادی و هم از منظر حقوق مرتبط با موضوعات نژادی، قومیتی و جنسیتی تحتتأثیر سرمایهداریاند
در نکوهش درخودماندگی سیاسی؛ تئوری ابزار بهتر دیدن است نه کور کردن
• آیا ما انسان ها فقط برای تحقق خواست های فردی و جمعی گروه، قشر و طبقه متعلق به خود دست به مبارزه زده و فداکاری می کنیم؟ آیا می شود برای تحقق خواست های دیگر اقشار جامعه نیز فداکاری و جانفشانی کرد و دست به انقلاب زد؟ آیا تحقق خواست های دیگر اقشار اجتماعی جامعه در بهبود زیست و زندگی و افزایش کرامت انسانی ما نیز فایده مند است؟ اگر پاسخ به این پرسش ها مثبت است آنگاه در بزنگاه یک انقلاب که برای تحقق خواست های انسانی در جریان است طرح اینکه زن، زندگی، آزادی، تامین کننده خواست های طبقات معینی، از جمله طبقه کارگر، نیست، چه مکانی به صاحب آن می دهد؟
دفاع از مبارزهی صنفی در میانه قیام؛ یا چگونه مبارزات صنفی پیروزی «انقلاب» را ممکن میکند
• جنبش طبقاتی هم ماهیت صنفی دارد و هم سیاسی. این دو گرچه در مواقعی به لحاظ شکلی و به اقتضای ضرورتهای عینی مبارزه از یکدیگر مجزا میشوند اما به لحاظ درونمایه ازمنطق یکسانی پیروی میکنند. هر جریانی که بخواهد به بهانهی دفاع از حرکتهای صنفی از مبارزات کارگران سیاستزدایی کند و هر جریانی که تلاش میکند کارگران را بدون چهرهی طبقاتیشان به سمت پروژههای سیاسی هول بدهد ضد طبقهی کارگر است. به خصوص آنچه امروز در میانهی قیام اهمیت دارد شکستن جوّ ارعاب علیه مبارزهی صنفی و در عینحال دفاع از سیاسی بودن جنبش کارگری و تاکید بر «هم صنفی هم سیاسی» است
مصاحبه سانسور نشده هاشم آقاجری؛ در یک انتخابات آزاد ۸۰ درصد مردم به جمهوری اسلامی رای نه می دهند
• هشتاد درصد جامعه ایران، جمهوری اسلامی را نمی خواهند و ۲۰ درصد و شاید هم کمتر آن را می خواهند، البته نظرسنجی های مختلف کمتر از این را نشان می دهد. برآورد خود من این است که اگر فردا در ایران یک رفراندوم واقعا آزاد زیر نظر سازمان ملل صورت بگیرد که مردم به آن اعتماد کنند و بدون ترس در آن شرکت کنند و جمهوری اسلامی را یک بار دیگر مثل سال ۱۳۵۸ به رفراندوم بگذارند، در مرحله سلبی ۸۰ درصد «نه» می گویند.
آیا انقلاب عوض شدن یک استبداد با یک استبداد دیگر است؟
• چه شد که یکی از باشکوه ترین انقلاب های جهان، با مشارکت تقریبا ۱۰ درصد مردم این کشور، شکست خورد و راه های مشارکت و نظردهی شهروندان را تا این حد مسدود کرد؟ چگونه می توان مطمئن بود که این انقلاب جدید هم به یک استبداد دیگر ختم نشود و در فردای خود به ناکارآمدی و سپس نارضایتی منجر نشود و دوباره همین دور باطل!
مزدک دانشور
تا پیروزی «ژن ژیان ئازادی» در خیابان بمانیم؛ خیابان صدای ما را به جهان میرساند گفتگو با ریوار آبدانان عضو شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کُردستان
• آرزوهای پاک «مونا» و «دیانا» و «کیان» کوچولو و همهی کودکانی که وحشیانه توسط جلادان جمهوری اسلامی کشته شدند، نامیراتر از آن هستند که با گلوله از پا درآیند و فراموش شوند؛ زیرا راه مبارزه برای تحقق آرزوهایشان ادامه دارد. پیوستن به این جنبش، وصیت همهی جانفدایانیست که به ما فرمان پیشروی و تداوم مبارزه تا پیروزی را میدهند. خون سرخ جانفدایان جنبش «زن زندگی آزادی»، فسخ تمام روزمرگیهاست. به احترام خون ریختهشدهی آنها سکوت نکنیم؛ فریاد برآوریم و بساط دیکتاتور اشغالگر را از سرزمینمان برچینیم. تا پیروزی «ژن ژیان ئازادی» در خیابان بمانیم؛ خیابان صدای ما را به جهان میرساند
ردّ خون و استخوان بر حافظهی جمعی ما – آوین روژههلات
• زین پس شاهدهای بسیاری گواهی خواهند داد بر غیاب زندگی بر مرگ و شکنجه و مثلهکردن و حذف تمامی زندگان در طول این سالها و صدها و هزاران آدمک سیستم سرکوبگر در لباسها و القاب و عناوین مختلف به عنوان آمر و مجری مرگ مجازات خواهند شد. استخوانهای بیشماری بههم میپیوندند، اجزا و قطعات مختلف کالبدها یکدیگر را پیدا خواهند کرد، خونهای ریختهشده دوباره در بدن قرار میگیرد و اتفاقاً رستاخیز نه در جهان دیگری، درست در همین جهان اتفاق خواهد افتاد
جهان در چهارراه خطرناک؛ فقط دو راه پیش رو: سوسیالیسم ضد امپریالیست یا بربریت فاشیستی
• شاهد بحران جدی در اروپا هم هستیم. شاهد هستیم که اروپا با رکود اقتصادی مواجه است. شاهد هستیم که چگونه آلمان به خاطر در پیش گرفتن سیاست خودکشی اقتصادی، در عرض چند ماه روابط اقتصادی و مبادله انرژی با روسیه را قطع کرده و صنایع اش را به ورطه ورشکستگی کشانده است، و البته این سیاست عمدتا با فشار امپریالیسم آمریکا به پیش رفته است. در این لحظات شدیدا بحرانی، دو راه در پیش رو داریم: سوسیالیسم یا بربریت.
کناره گیری آقای زید آبادی؛ عاقبت رقص با “اسب وحشی”
• در دیسکورس اصلاح طلبی پیش فرض ماجرا، یعنی استعداد و ظرفیت نظام در رابطه با چانه زدن با او، از قبل پذیرفته شد، بدون اینکه این پیش فرض در ابتدا ثابت شده باشد، از این رو هرگز این سئوال مطرح نشد، که آیا آنچه این دیسکورس به نظام نسبت می داد، از وجود عینی و عملی برخودار ست، یعنی نظام آیا اساسا اهل چانه زدن، اهل دیالوگ (در هر شکلی و فرمی)، اهل مورد خطاب قرار گرفتن هست یا نیست؟
چرا جنبش «زن، زندگی، آزادی» با فحش های رکیک حرکت می کند؟
• چرا استفاده از فحش رکیک در تظاهرات اینقدر رایج است؟ خوب است یا بد؟ بازدارنده است یا به پیش برنده؟ آیا در تضاد با شعار «زن، زندگی، آزادی» است، یا در کنار آن؟ آیا جنبشی که با شعار «زن، زندگی، آزادی» آغاز شده و به سمت ویرانی استبداد دینی و قانون سرکوبگر درهم تنیده در «اخلاق» آن پیش می رود توانایی سازندگی دارد و می تواند اخلاقی نوین از آن خود بسازد؟ و قانونی نوین که در آن نشانی از زن ستیزی و دگرباش ستیزی و خشونت و اعدام و شکنجه نباشد؟
سهیلا وحدتی
• بابک احمدی
• رضا جاسکی
• فرج سرکوهی
• محمد قراگوزلو
• اکبر کرمی
• بهزاد کریمی
• محمدرفیع محمودیان
• احمد هاشمی