عنوان : توضیحی برای آقای " یک خواننده"
۱) همین لحن منتقد گرانقدر توهین به شعور خواننده است و نه یادداشت نگارنده.خواننده ی باشعور می خواند و در می یابد که توهینی در کار بوده یا نه!۲)حد وسط بدان معنا نبوده است که یا در یک جامعه به طور مطلق دموکراسی و یا دیکتاتوری حاکم است. بل مراد آن بود که شترگاو یلنگ جمهوری اسلامی نمی تواند مدعی اعمال دموکراسی باشد. ۳) گفته اند کجای دنیا دموکراسی بصورت کامل و محض آن، بدون ترکیب با قدرت افراد یا نهادهایی خارج از مدار نظارت شهروندان، وجود دارد؟! کجای یادداشت جنین ادعایی یافته اند؟! ۴) موارد ۱ تا ۳ بیشتر سوفسطایی گری است تا نقد و بیشتر از یادداشت نگارنده بوی مطلق گرایی می دهد. ۵) می گویندبعنوان یک خواننده انسان انتظار دارد که نویسنده در نقد خود به رژیم دیکتاتوری به ناسزا بسنده نکند ! اگر به یک قاتل بگویید قاتل به او ناسزا گفته اید؟! ۶) قصد نگارنده ارایه ی الگوی مطلوب نبود که بعد بتواند در یک یادداشت چند خطی نظر منتقد گرانقدر را بر آورد ۷) آرزوی صبر و توفیق و در انتظار ارایه ی الگوی مورد نظر منتقد گرانقدر،جناب آقای " یک خواننده"
۱۰٨۹ - تاریخ انتشار : ۵ خرداد ۱٣٨۷       

عنوان : دقیقتر باشید
آیا مجبور هستید به شعور خوانندگان توهین کنید و اعلام کنید که حد وسط میان دموکراسی و دیکتاتوری متصور نیست. کجای دنیا دموکراسی بصورت کامل و محض آن، بدون ترکیب با قدرت افراد یا نهادهایی خارج از مدار نظارت شهروندان، وجود دارد. تازه مگر دموکراسی پارلمانی معاصر بهمین صورتی که الان وجود دارد همواره وجود داشته است؟ مسئله حق رأی را در نطر گیرید. در فرایندی دویست، سیصد ساله این حق جنبه ای همگانی یافته است. هنور نیز در برخی کشورهای غربی گروه هایی همچون نیروی کار مهاجر دارای حق رأی نیست. میزان مشارکت عمومی نیز بسیار متنوع است و گاهی در انتخابات میان دوره ای آمریکا از سی درصد بالاتر نیست. چون شرکت کنندگان بطور عمومی از سواد، ثروت و امکانات بیشتری برخوردارند می توان از دیکتاتوری یک اقلیت قدرتمند بر جامعه سخن گفت. بیشتر ده خصوصیاتی که برای دموکراسی ذکر می کنید تخیلی و نادرست هستند. ۱- جمله دموکراسی حکومت حقوق بشر است نا درست است. دموکراسی حکومت شهروندان (و نه بشر بطور کلی) بر جامعه است. ۲- دموکراسی پاسخگو به مردم نیست، بلکه به نهادهای معین شده از سوی قانون است. ۳- اصطلاح "قدرت سیاسی مبتنی بر علم و عقلانیت" از یکسو بی معنا است و از سوی دیگر تا آنجا که می توان معنایی بدان نسبت داد غلط است. شهروندان و نهادهای قانونی باید مجاز باشند که بر مبنای تمایلات و باورهای خود تصمیم بگیرند و نه آنچه که عقل یا دانش متخصصین حکم می کند. والا آخر.
بعنوان یک خواننده انسان انتظار دارد که نویسنده در نقد خود به رژیم دیکتاتوری به ناسزا بسنده نکند بلکه تصویری کم و بیش دقیق از الگوی مطلوب خود ارائه دهد. دموکراسی الگویی بدون شک مطلوب برای حاکمیت سیاسی است ولی این الگو نه تنها دارای تاریخی معین که پر است از پیچیدگی، محدودیت و تنوع.
۱۰۵۰ - تاریخ انتشار : ۲ خرداد ۱٣٨۷