از : سام الدین ضیائی
عنوان : توضیحی برای آقای " یک خواننده"
۱) همین لحن منتقد گرانقدر توهین به شعور خواننده است و نه یادداشت نگارنده.خواننده ی باشعور می خواند و در می یابد که توهینی در کار بوده یا نه!۲)حد وسط بدان معنا نبوده است که یا در یک جامعه به طور مطلق دموکراسی و یا دیکتاتوری حاکم است. بل مراد آن بود که شترگاو یلنگ جمهوری اسلامی نمی تواند مدعی اعمال دموکراسی باشد. ۳) گفته اند کجای دنیا دموکراسی بصورت کامل و محض آن، بدون ترکیب با قدرت افراد یا نهادهایی خارج از مدار نظارت شهروندان، وجود دارد؟! کجای یادداشت جنین ادعایی یافته اند؟! ۴) موارد ۱ تا ۳ بیشتر سوفسطایی گری است تا نقد و بیشتر از یادداشت نگارنده بوی مطلق گرایی می دهد. ۵) می گویندبعنوان یک خواننده انسان انتظار دارد که نویسنده در نقد خود به رژیم دیکتاتوری به ناسزا بسنده نکند ! اگر به یک قاتل بگویید قاتل به او ناسزا گفته اید؟! ۶) قصد نگارنده ارایه ی الگوی مطلوب نبود که بعد بتواند در یک یادداشت چند خطی نظر منتقد گرانقدر را بر آورد ۷) آرزوی صبر و توفیق و در انتظار ارایه ی الگوی مورد نظر منتقد گرانقدر،جناب آقای " یک خواننده"
۱۰٨۹ - تاریخ انتشار : ۵ خرداد ۱٣٨۷
|