عنوان : آقای فرزاد شما قافیه را باخته اید
آقای فرزاد این دفاع شما از سازمانتان از صد مقاله راد ها بد تر بود. وقتی شما همراهی سازمانتان با مردم را کاملا مردود می دانید و خط بطلان بر تمام فعالیت های سازمان اکٍریت در این دوران می کشید نشان از آن دارد که شما عزیز تحت جو کاذب خارج از کشور قافیه را مانند سایر رفقای خود باخته اید.
آیا خط مشی کودکانه چریکی فاجعه بار تر از خط مشی مورد بحث نبود؟
شما بدرستی به "ضعف تئوریک و سیاسی حاکم بر این سازمان و رهبری آن ..." اشاره می کنید، اما این ضعف تئوریک نه تنها بر طرف نشده که بشکل مضحکی شدت یافته تا جایی که در محفل شما از نئولیربال تا صرفداران باروت و جنگ چریکی همزیستی می کنند!
٣۰۱۰ - تاریخ انتشار : ۱۹ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : پاسخ
خو شحال می شوم اگر دوست ما به این موضوع بسیار حساس پاسخگو باشند
آقای فرزاد لطفا جواب بدهید
٣۰۰۹ - تاریخ انتشار : ۱۹ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : پاسخی کوتاه به همایون فرزاد
با سلام، مقاله شما را خواندم و پاسخی دارم برآن که امید است براشفته تان نکند که این قصد من ابدا نیست. پاسخ را با شماره مینویسم که کوتاه شود
۱. این هم یکی دیگر از اشتباهات شما در سازمان اکثریت هست که هر روز یکی را "رهبر" یا "قهرمان" یا دوست غافله میپندارید. دوست عزیز قبل از اینکه به بینا داراب زند مسول سایت "سلام دمکرات" امتیاز دهید، یک سری به سایت های مختلف بیاندازید تا ببینید این شخص کیست و در چه راهی و با چه هدفی پیش میرود. آخر تا کی شما ها که آگاهان این جامعه بلا زده هتید همین طور الله بختکی به هر کسی که ۲ تا شعار موافق میل شما داد چشم بسته دفاع میکنید؟
۲. سیاست اکثریت "حمایت" از زژیم نبود بلکه "همکاری" با رژیم بود. شما که همواره بعنوان یک آگاه با این سازمان همکاری کردید، حتما روزنامه کار را میخواندید. بد نیست که یکبار دیگر بخوانید تا متوجه همکاری نه حمایت شوید
۳. همکاری با رژیم صرفا بخاطر قبول تیوری راه رشد عیر سرمایه داری نبود. این ساده دیدن مسایل هست. شما حرکت "منصور- غبرایی" را در سال ۵۶ و آوردن مخالفان مبارزه مسلحانه (در زمان از دست دادن تقریبا تمامی اعضای با تجربه سازمان) از جمله فرخ نگهدار و تضعیف موافقان و رد آنان به سازمان بعد از قیام. نقش دایی نگهدار (الگوی نگهدار) که یک توده ای-پهلوی چی تاب بود و روابط نزدیک به کیانوری داشت، به سیاست کیانوری و شرکاه برای نابودی سازمان و "دفع شر مبارزه مسلحانه" در مسیر انعقاد قرارداد های اقتصادی هر چه بیشتر هر دو رژیم با اتحاد شوروی و ....را کاملا نادیده میگیرید.
۴. سیاست "همکاری" با رژیم تنها ۲ سال نبود از همان سال ۵۷ شروع شد و تا سرکوب ادامه داشت. حال اگر مبنا را سال ۵۹ قرار دهیم باز بیش از دوسال هست. ضمنن همکاری با خاتمی، شرکت توام با نگهبانی کنفرانس برلین، سخنرانی های گنجی، مذاکره با آدمکشان وزرات اطلاعات برای آوردن "پسر یکی از رهبران سازمان" از ایران. مسله میکونوس، شرکت و تشویق به شرکت در انتخابات رژیم خونخوار و وووو کجایش نشان از قطع همکاری و حمایت دارد؟
۵. تماس های تلفنی نگهدار با لاجوردی و حضورش در دفتر موسوی تبریزی و فرستادن "منصور" کسی که پای او را بسازمان کشاند به قربانکاه رژیم. قراردادن اطلاعات در مورد نشکیلات "بامی استار" به خونخواران رژیم در سیستان و نابودی تشکیلات و بسیاری از فعالان آن، لو دادن رفیق اسکندر (سیامک اسدیان) و همرزمانش، همکاری با آدمکشان رژیم در هند در کشتن "شهرام میثاقی" و امیر در فیلیپین، همکاری حتی در زندان قبل از سرکوب توده و اکثریت نمونه هاست که شما نادیده میگیرید
۶. بقول شما هم اکنون سازمان اکثریت متشکل است از حامیان رژیم، مخالفین سوسیالیسم و البته فراموش میکنید که حامیان رضا پهلوی را هم اضافه کنید و حامیان سوسیالیسم. حال سوال این است با این تشکیلات "شتر-گاو-پلنگ" شما دوستان که دغدغه ستمکشان در جان و اندیشه اتان هست به کدام باور کماکان در این سازمان هستید؟ آیا برای یک سوسیالیست یا کمونیست و یا حتی یک مبارزه نام یک سازمان مهم است یا حرکت آن سازمان؟ فراموش نکنید که زخمی که اکثریت بر تن و اندیشه چپ و بخصوص رهروان فداییان نشاند، زخمی است بس کاری که بقول هدایت مثل خوره از درون هر لحظه تکه ای از آن را میخورد
شاد و پیروز باشید
٣۰۰۵ - تاریخ انتشار : ۱٨ شهريور ۱٣٨۷       

عنوان : درسازمان ( اکثریت ) باورمندی به آزادی ، دموکراسی ، حقوق شهروندی و عدالت اجتماعی ( ارزش های سوسیال ) بسیار قوی و راهنمائی حرکت آن است !
درود آقای همایون فرزاد ! سازمان فدائیان خلق ایران ( اکثریت ) در کنگره خود نه تنها از مشی شکوفایی جمهوری اسلامی ، ضدامپریالیسم رژیم خمینی و راه رشد غیر سرمایه داری فاصله گرفت و آنرا اشتباه ارزیابی کرد ، بلکه از نگاه ایدلوژیک هم فاصله گرفت و حداقل برداشت من این است ، دیگر بر پایه مارکسسیم ، لنینسم و دیگر اشکال ایدلوژیک چه در حوزه مسائل برنامه ایی و چه در حوزه سیاست گذاری را مبنا یی عمل خود قرار نداد ! اگرچه طیف های مختلف را در خود داشت و این طیف ها و یا گرایش ها تاثیرات خود را چه در حوزه مسائل برنامه ایی و چه در حوزه سیاست گذاری داشتند و این ادعایی شما " در سازمان (اکثریت) همزمان گرایش هایی که در جهت نفی خصلت سوسیالیستی و عدالت خواهانه ی آن بوده است، شکل گرفته اند " واقعی نیست ، دلیل اول اینکه برای شما سوسیالیسم بمثابه ی فرماسیون اجتماعی ـ اقتصادی مطرح است ، که حداقل در جهان امروز هیچ جا نمونه واقعی آن موحود نیست ، تا شما آنرا عین عدالت خواهی بدانید و اساسا در نگاه شما عدالت خواهی صرفاسوسیالیسم است و لاغیر ! و ظاهرا ارزش های سوسیال که در جهان کنونی وجود دارند و عمل می کنند ، نمونه کشورهای سوند ، دانمارک و .. ! با عدالت خواهی مورد نظر شما رابطه ایی ندارند ! در مورد اتهاماتی که از افراد و سازمان ها ی سیاسی متوجه یکدیگر می شود ، نشان از سطح فرهنگ سیاسی ، عدم درک فرهنگ دیالوگ و رقابت سیاسی را با میدان جنگ اشتباه گرفتن است ! با تشکر
۲۹۹۹ - تاریخ انتشار : ۱٨ شهريور ۱٣٨۷