عنوان : محمود از ایران چقدر عجله داری؟
نه جانم اشتباه گرفتی .
من چنین چیزهائی که ادعا فرمودید و به من نسبت می دهید ننوشتم .
بهتر است بار دیگر کامنت مرا بخوانید.
۷۰۹۵۵ - تاریخ انتشار : ۱٨ آبان ۱٣۹۴       

عنوان : وقتی که حقیقتا انسان محور سیاست ورزی باشد.
آنگاه که درخت سیاست ورزی با عمیق ترین احساسات و عواطف انسانی آبیاری شود،میوه اش بس گوارا ست. به گمانم درک آقای خراسانی از سیاست ورزی چنین است.در نگاه آفای خراساتی به سیاست و سیاست ورزی ، از مردم به مثابه ابزلر استقاده نمی شود.نیکبختی آنان مفهوم انتزاعی و شسته رفته ای نیست که بدون دورنمایی روشن یکجا به آینده ای تقریبا نا معلوم حواله شده باشد.به مردمی که هم اکنون به روشهای محتلف و ممکن،بدون کمترین افاضات روشنفکرانه و تحلیلهای فیلسوف مابانه ،تنها بر اساس تجربه ی زندگی در صدد گشایشی هرچند اندک در زندگی اجتماعی خود هستند،خرده نمی گیرد.اغلب ،مردم به شکلی طبیعی در تلاشند که همین حالا هم شرایط زندگی را برای خودشان قابل تحمل کنند.آیا درک این نیاز توده ها نباید یکی از بنیان های فکری یک فعال یا اندیشه ورز سیاسی یا اجتماعی باشد؟ آیا باور داشتن به یک آرمانشهر ،می تواند مانع برخورداری از امتیازات جزئی اجتماعی بشود؟ اگر بتوان علی رغم همه ی محدودیت ها،از طریق مشارکت در انتخابات شوراهای شهر ،نمایندگان مجلس یا ریاست جمهوری به کسب چنین امتیازاتی نائل آمد،به دلیل آن که چون این امتیازات جزئی اند یا این که این انتخابات به معنای واقعی کلمه دموکراتیک نیست،باید این مردم را متهم کرد؟ آیا به دنبال امتیازات جزئی بودن الزاما به معنی فراموش کردن مطالبات متعالی تر است؟مسلما جواب منفی است.مردم راهی را می روند که رفتن در آن را ممکن می دانند.
۷۰۹۵۴ - تاریخ انتشار : ۱٨ آبان ۱٣۹۴       

عنوان : مناظره های عناصر شاخص چپ و دیگر چه؟
آقای " آ.بزرگمهر" شما بر آقای بهرام خراسانی خرده می گیری که به جای نوشتن " آقای دکتر مهرداد درویش پور " بدون قید القاب نوشته مهرداد درویش پور، من فکر کنم این دفاع شما لازم نبود. مگر اینکه دانشجوی استاد درویش پور باشی. ولی بهتر از من می دانی معمولا در عرف ایرونی ها- اگر غربت مهاجرت از یادت نبرده باشد- در محاوره و نوشتار غیربوروکراتیک و اداری القاب کمتر بکار می رود دلیلش این است تا محبت و الفت را تداعی کند. ضمنا خود آقای درویش پور آنشب آنقدر کلنگ من جامعه شناسی خوانده ام را بر فرق بانو ملیحه محمدی و بینندگان مناظره کوبید که در وصف نگنجد. شما چرا به افتراهای ناچشب آقای درویش پور و شاخ به شاخ پریدنش هم اشاره ای نکردی تا رسم نقد بیطرفانه را به جا آوری.
ضمنا قربان جامعه شناسی علم خوبی است ولی تحصیلکرده های ما بویژه جامعه شناسان دچار اشتباهی می شوند دلیلش سهو است یا عمد باشد نمی دانم. آنها اصول و آموزه های جامعه شناسی غربی را خوانده و می کوشند ( در عین دوری از وطن و عدم تمایل یا فراهم نشدن فرصت سفر و تردد به ایران بیایند) آن الگوها یا پاردایم غربی و یا مدل سوئدی را نعل به نعل در مورد جامعه شرقی سنتی از جمله ایران به کار بندند.
یادمان نرود به نظر من بی بی بی سی مدتهاست کثیری از چپ های دمکرات را جلو دوربین آورده و رودرو قرار می دهد تا ماهی خود را از چالش میان آنها بگیرد دلیلش را من نمی دانم .
۷۰۹۴٨ - تاریخ انتشار : ۱٨ آبان ۱٣۹۴       

عنوان : رای دادن در انتخابات جمهوری اسلامی
اینکه برخی از هم میهنان رای دادن خود را در انتخابات جمهوری اسلامی توجیه می کنند و آنرا با کنش سیاسی توام می دانند متاسفانه آدرس عوضی به سایر هم میهنان می دهند. مشکل انتخابات در ایران این است که آب از سرچشمه گندیده است و رای دهنده این آب گندیده را نوش جان می کند. شورای نگهبان افرادی را تائید صلاحیت می کند که نه هوادار فتنه بودند و نه نفوذی و نه عنوان های دیگری که تا انتخابات اسفندماه خلق می شوند. بنابراین یکی از راه حلهای مبارزه مدنی و بی هزینه این است که یکبار مردم ایران اعم از زنان و مردان در انتخابات شرکت نکنند و بدینوسیله عدم رضایت و اعتماد خود را به نظام بروز دهند. اصلاح طلبان اینک برای داغ کردن تنور انتخابات شعار تغییر چهره مردانه مجلس و طرح حضور ۵۰ زن در مجلس را رو کرده اند. آیا این طرح و شعار فریب دیگری برای زنان ایران که طبق شریعت اسلام فقط برده جنسی مردان هستند ، نیست. امیدوارم اندیشمندان بظاهر دمکرات از مردم ایران و زنان نخواهند که بار دیگر دست در سوراخی کنند که ۳۷ سال از آن سوراخ گزیده می شوند!
۷۰۹۴۷ - تاریخ انتشار : ۱٨ آبان ۱٣۹۴       

عنوان : چرا در باره همه چیز بی مطالعه نظر میدهیم؟
فقط خواستم به آقای بهرام خراسانی که قبلا هم نوشته هایش را به مناسبت های مختلف خوانده ام و نمی دانم ایشان چگونه فاصله ی فکری مزدک بامدادان تا مهرداد درویش پور و ملیحه محمدی و سایرین را نمی بینید. کاری نمیشود کرد.
ولی می توان با احترام و صمیمیت بحث و گفتگو کرد. نه مثل آقای خراسانی که این طور شروع کرده است:
" گفتگو میان آقای دکتر مهرداد درویش پور که یک "استاد جامعه شناسی" است، و خانم ملیحه محمدی که یک کنشگر سیاسی است "
نه بعنوان مدافع مهرداد درویش پور و نه منقد ملیحه محمدی، بلکه تذکر به نویسنده ی محترم بهرام خراسانی عرض می کنم وقتی می خواهید در باره ی نظرات مهرداد درویش پور و ملیحه محمدی بنویسی حداقل در معرفی آنها رعایت موازین و عرف اجتماعی را در نظر بگیرید.
آقایان دکتر مهرداد درویش پور ، پروفسور مسعود کمالی ، دکتر علی حاج قاسمی و چندین خانم و آقای دیگر تا آنجا که نگارنده می شناسد در کشور سوئد در دانشگاه ها استاد هستند. لذا علامت گذاری جنابعالی قابل درک نیست. شما اگر نظرات آقای درویش پور را قبول ندارید هر چه میخواهید بنویسید. ولی موقعیت اجتماعی او را ما تعیین نمی کنید. دست کاری هم نکنید.
برای اینکه متوجه منظورم شوید عرض می کنم سه استادی که نام بردم هر کدام نظرات متفاوت سیاسی نسبت به ایران و جهان دارند. اتفاقا در رسانه ها با این سه نفر مصاحبه می کنند. ولی در جامعه سوئد مسائل را باهم قاطی نمی کنند. چرا ما به خود حق میدهیم در باره ایران ، سوئد ، جهان و افراد هرچه دلمان خواست بنویسیم
۷۰۹۴۲ - تاریخ انتشار : ۱٨ آبان ۱٣۹۴       

عنوان : تمرین فرهنگ دموکراتیک و از جمله فرهنگ تلورانس[تحملِ یکدیگر] و تکثرگرائی
آقای اردلان گرامی، نظرت را خطاب به سردبیر نشریه محترم اخبارروز نوشته ای، اما از جایی که مطالب مندرج در نظر شما، مسائلی عمومی است، لازم دیدم پیرامون چند نکته ی شما، چند جمله ای بنویسم.
شما با صراحتی آشکار در بیان می نویسی؛ «...این ها وارد چرخه قدرت شده اند و از رانت های پنهانی زیادی بهره میبرند(ازپول های مافیای رفسنجانی بهره مند میشوند)حتی این ها کمک های اطلاعاتی از حکومت میگیرند. شبکه گسترده ای برای مسخ جامعه ساخته اند...»

و چندین سطر پائین تر اضافه می کنی که؛ «...به هرحال مسئله به قدری لوس[لوث] شده که دیگر رهبران این تفکر منحط مثل روزهائیکه در سال ۸۸ (دراوج سرکوب ها) مردم را دعوت به شرکت درانتخابات مجلس در سال ۹۰ میکردند نمی توانند از زیر بار گناهانشان فرار بکنند...»

تصور می کنم، اگر به نحوی از انحاء نشان دهیم که برای شعور سیاسی مردم ارزش قائلیم، نشان از آن خواهد داشت، که دریافته ایم، که دیگر مردم کشور را با دیده شدن عکسی در ماه نمیتوان از مسیر خارج کرد.

مردم کشور در اوج سرکوب های سال ۸۸ به دنبال حقوق و حق رأی خود بوده و همچنان نیز هستند. نمیدانم مقصود شما از "این ها"،"شبکه گسترده" و "گناهانشان" چه کسانی و چیست؟. اما میدانم با اتهام زنی های بی مدرکِ متداول مبنی بر «... این ها کمک های اطلاعاتی از حکومت میگیرند...» خود، خود را لوث و از درجه ی اعتبار ساقط می کنیم.

پای نوشتار مستقل شما تحتِ عنوانِ "انتخابات در جمهوری اسلامی " در اخبارروز نوشتم؛ [...در نزدیک به چهار دهه ی گذشته، همه و هر یک از نیروهای مختلف اپوزیسیون، بر علیه ناروایی های انجام شده یا در شُرفِ انجام در ج.ا. گفته و نوشته ایم. ولی هنوز که هنوز است، به طرحی مشترک برای امروز و فردای کشور نرسیده ایم...]،

و شما همانجا در پاسخم به زیبایی نوشتی؛ «...از نظر من اولین وظیفه فعالین سیاسی باید معرفی و تمرین فرهنگ دموکراتیک و از جمله فرهنگ تلورانس و تکثرگرائی باشد...»

آیا شما طرحِ اتهام نسبت به دیگر نیروهای اپوزیسیون را، "تمرین فرهنگ دموکراتیک و از جمله فرهنگ تلورانس[تحملِ یکدیگر] و تکثرگرائی" می دانی؟
۷۰۹٣۰ - تاریخ انتشار : ۱٨ آبان ۱٣۹۴       

عنوان : برنامه پرگاروگرم کردن تنورانتخابات
سردبیرمحترم اخبارروزباسلام.
اکنون که درست نگاه میکنم متوجه میشوم این برنامه نیزدرراستای گرم کردن تنورانتخابات ساخته شده وبنابراین هدف بی بی سی روشنگری نبوده بلکه کاملاهدفی سیاسی رادنبال می کرده وظاهرااین روندتاانتخابات همچنان ادامه خواهدیافت.معتقدم اگرسرکوب شدیدمخالفین درداخل هماهنگ بااین رسانه هاوگروه های به ظاهراپوزیسیون عمل نمی کرد،تاکنون حمهوری اسلامی چندین کفن پوسانده بود.به زورتبلیغات می خواهندبه مردم به قبولانندکه رقابتی بین جناح های حکومت وجودداردکه پشتیبانی شماراازیک طرف منازعه می طلبدوهمزمان که این فریب راتبلیغ میکنندبه شدت مخالفین رادرداخل سرکوب یاازبین میبرند(درگیری جناحی وجودداردولی این درگیری ربطی به منافع مردم ندارد).طوری اینکاررامیکنندکه این تصورشکل بگیردکه فقط درفضای سیاسی داخل کشوراصلاح طلبان فعالندوصدائی ازهیچ کس به گوش نمیرسد.اگرتوجه بکنیدکلیه فعالین مدنی وسیاسی مستقل،اعتقادی به این نمایشات انتخاباتی نداردوبه صراحت اعلام میکنندکه تاروزی که انتخابات دموکراتیک برگزارنگردددراین نمایشات مسخره شرکت نخواهندکرد(همین خانم شیرین عبادی وشخصیت های مهم مدنی وسیاسی دیگر)دراصل این صدای واقعی جامعه است که توسط این رسانه هاوگروه های طرفدارحکومت(نظیرهمین گروه های به اصطلاح رفرمیست خودمان)گم شده وبه جائی نمیرسدزیرااین هاواردچرخه قدرت شده اندوازرانت های پنهانی زیادی بهره میبرند(ازپول های مافیای رفسنجانی بهره مندمیشوند)حتی این ها کمک های اطلاعاتی ازحکومت میگیرند.شبکه گسترده ای برای مسخ جامعه ساخته اندکه باوجودناکارآمدی شدیداین رژیم همچنان بخوبی داردکارمیکند.آمریکائی هاوانگلیس هاچه می خواهندآیادنبال اسلام میانه روئی نظیردولت اردوغانندکه بیشک دربرآمدن وتسلط اردوغان برترکیه همین کشورهانقش اول رابازی کردنند.خوب ماهیت واقعی اسلام میانه رو راهم درترکیه دیدیم وهم درمصر.باچنین رویکردی ازطرف این قدرت ها، آینده قشنگی برای ایران قابل تصورنیست.(این حضرات تنهاچندسال ژست لیبرالی به خودمیگیرندودوباره به ماهیت ارتجاعی خودبازمیگردند).به هرحال مسئله به قدری لوس شده که دیگررهبران این تفکرمنحط مثل روزهائیکه درسال۸۸ (دراوج سرکوب ها)مردم رادعوت به شرکت درانتخابات مجلس درسال ۹۰میکردند نمی تواننداززیربارگناهانشان فراربکنند.اکثرمردم آگاه ایران دراثرغارت هاوبی مبالاتی این رژیم جنایتکاردیگرتمایلی به شرکت دراین نمایشات غیردموکراتیک وبیفایده راندارند.حال این هائیکه ازیکعده آدم زرنگ رانت بگیر، دنباله روی میکنندبه یادداشته باشندکه مردم دیگراشتباهات مکررآنهارانخواهندپذیرفت.مردم روزبه روزدرمسیرآگاهی قدم برمی دارندومطمئناروزی این شبکه مافیائی قدرت راکه درصددفریب مردم است کاملاخواهندشناخت وآنروز روزمرگ اندیشه های ارتجاعی طرفدارماندگاری جمهوری جهل وجنایت خواهدبود.
۷۰۹۲۶ - تاریخ انتشار : ۱۷ آبان ۱٣۹۴       

عنوان : در مورد آزادی لباس و روابط جنسی
اتفاقا شاید بد نباشد که بگوئیم آزادی لباس هم آنقدر در سوئد یا جا های دیگر برقرار نیست. چون دستور و مدل و مارک ها را از پیش و از پشت پرده میزنند و خلائق فقط خود را به آنرنگ در می اورند. روابط جنسی هم همه اش با رسانه ها و فیلم ها و مجلات و قصه گوئی ها و رمان ها، چند و چونش قالب میشود به فکر وذهن و عمل. این زمینه ها هم ظاهرش آزاده. یعنی آزادی داری تا آنچه را مد میشود و توی گوشت می خوانند بپذیری.
۷۰۹۱۹ - تاریخ انتشار : ۱۷ آبان ۱٣۹۴       

عنوان : همه ی دعواهای جاری ریشه ای در عدم درکِ مشترک ...
آقای خراسانی گرامی، سخنِ گوارایت را دو بار خواندم، تا بهتر درکت کنم، چه این روزها هر گروهی از ما، زبان مشترکمان فارسی را به شیوه ی خود نوشته، و قصد جاانداختن(و اگر ناخوشایند تلقی نشود، می نویسم قصدِ تحمیلش) را دارد.

چند مطلبِ موردِ اشاره ی شما نظرم را جلب کرده است، که ذیلا بدانها اشاره می کنم:

- به زیبایی و از سر راستگویی زیبا و پسندیده می نویسی؛ «... دموکراتهایی چون من و آقای درویش پور، هیچ کسی را در گلیم خود راه نمیدهند...»
بی آنکه ذره ای تردید در باره ی حقانیت سخنت داشته باشم، چه اگر غیر از این بود، میلیونها ایرانی، هم اکنون میتوانستند، دستآوردهای فکری و میلیاردها دلار ثروت خود را در کشور مادری خود، ایران، سرمایه گذاری کنند. اما حال که شما خود به "گلیم، و کار خوبِ راه و جا دادن" اشاره داری، آرزو می کنم، که ایکاش گلیم خود و خانم محمدی را، از گلیم آقای درویش پور جدا نمی کردی. و با ذکری از تفاهماتی که در حین بحث بود، هضم انتقادات را بر آقای درویش پور آسان و او به کل، خارج از گلیم شما به تصویر کشیده نمی شد.

- می نویسی؛ «...و نه خودم تعریفی از این مفهوم[دموکراسی] دارم...» و من آرزو می کنم ایکاش شما تعریفی از دموکراسی داشته و آن را می نوشتی، چرا که همه ی دعواهای جاری ریشه ای در عدم درکِ مشترک "از این مفهوم دارد"

سخن زیبای پایانی شما را صمیمانه می پذیرم، آنجا که دلیرانه و وطن دوستانه می نویسی؛ «...در انتخابات پیش روی نیز، حتی اگر یک نفر نامزد وجود داشته باشد که اندیشه بهبود و اصلاح داشته باشد، شرکت خواهم کرد و دست کم به آن یک نفر رأی خواهم داد. این کار نه گناه است و نه نشان واپس ماندگی. این نشان کنشگری سیاسی است و هر کس از آن روی بتابد، شاید بیش از آنکه دموکرات باشد، یک خودکامه قبیله گرا است.»
۷۰۹۱۷ - تاریخ انتشار : ۱۷ آبان ۱٣۹۴