عنوان : دشواری ترسیم چشم انداز تحولات یا ذهنیگری تحلیل گران
آقای بهزاد کریمی در مطلب " برای این جغرافیای پر آشوب، چشم انداز دیگری هم هست! " نوشته که " داشتن چشم انداز نزدیک از تحولات این جغرافیای سیاسی، امری است دشوار؛" به دنبال بیان واقعیت پیشگفته می خوانید:" آینده این جغرافیای سیاسی که در آن همه بدیل‌‌های رنگارنگ نا فرجام و بد فرجام تاکنونی، جملگی رفوزه شده‌اند همانا می باید بر ساختن آلترناتیوی دیگر باشد." من این پاگراف مطلب ایشان را تکه تکه کرده و هر کدام را با محک واقعیت عیار سنجی می کنم. آقای کریمی به رویدادها و چشم انداز عمومی نگاهی گذری کلی و عمومی می کند، مصادیق را مشخص نمی گوید؛ مثلا منظورش را از بدیل رنگارنگ روشن نمی گوید. ایشان چرا در جغرافیای سیاسی به ناسیونالیسم مصدقی، ناسیونالیسم عربی جمال عبدالناصر نبود، حزب بعث کشورهای عربی بویژه مصر، لیبی و سوریه اشاره نمی کند.مگر حزب بعث در سه کشور مزبور در پرتو روابط گوناگون با شوروی سابق نداشتند و در پرتو آن تعلقات سوسیالیستی حتی نیمبند خود را به منصه ظهور نرساندند. من با اینکه با برآورد آقای کریمی مبنی بر رفوزه شدن بدیل ها موافق هستم ولی انتظار داشتم که ایشان دلائل رفوزه شدن هر بدیل را بررسی می کرد که نکرده اند؛ قطع امید نکرده و باز منتظریم تا با اصلاحیه یا پاسخ به دیدگاه مندرج ذیل مقاله دلائل رفوزه شدن هر کدام از بدیل ها را برشمارد.
آقای کریمی در تکه بعد از تکه های بالا نوشته است:"آلترناتیوی که، اگرچه زمینه‌اش وجود دارد، اما بسی بی شکل است و سازمان نایافته." خوشبختانه ایشان از ارائه آلترناتیودفاع می کند ولی باز آن را درهاله ای از ابهام قرار می دهد؟ آیا اکتفا کردن به این امر یعنی وجود داشتن زمینه برای آلترناتیو کفایت می کند؟ پرسش دیگر من این است چرا آقای کریمی از کنار آلترناتیو چپ بی تفاوت عبور می کند؟ باز هم در تکه متصل به تکه های پیشگفته می آورد:" برای شکل دهی و سازمانیابی چنین بدیلی، می باید بپا خاست تا به اتکای نیروی بزرگ چشم اندازی انسانی، آتش شر کنونی این جغرافیای فاجعه زده رو به فرو نشستن بگذارد. " من باز متوجه منظور کلی گوئی ایشان نمی شوم و تردیدم دو چندان می شود که چرا آقای کریمی با کمی اغماض از امکان شکل گیری آلترناتیو چپ در ایران نظیر یونان سخنی نمی گوید. خدمت ایشان می نویسم ما جمعیت نچندان گسترده داخل کشور و نه نالان از چپ سنتی نه تنها از امکان تقویت بنیان های عدالت پژوهانه توسط چپ و سوسیالیسم واقعا موجود قطع امید نکرده ایم.همچنین رشد( البته غیرممکن ) افراطی گری مدل های القاعده از جمله داعش .جیش العدل در ایران باعث هراس مان نمی شود؛ چون ایران و اقوام آن از منش غیرقابل مقایسه با کشورهای همسایه برخوردار است که تحت هیچ شرائطی رشد افراطی گری برنمی تابد. بنابراین معتقدم ترسیم چشم انداز نزدیک دشوار نیست؛ آنچه که باعث دشوار شدن تحلیل برای تحلیلگران می شود کنار گذاشتن بدون نقد استراتژی ها و پارادایم های قبلی و روی آوردن شتابزده به الگوهای ذهنیگرانه است که امکان تحقق شان بعید می نماید. باور کنید پرواز نوین فرشته سوسیالیسم در جوامع سرمایه داری طلیعه ای را در برابر چپ ایران قرار می دهد تا عمیق تر به سوسیالیسم ونحوه انطابقش در ایران نگاه کند.
۶۶۹۹۹ - تاریخ انتشار : ۱۱ اسفند ۱٣۹٣       

عنوان : مبارزه با شعار هرکس در توانش!
مقاله کوتاه ولی‌ پر محتوا ،تاثیر گزار و معقول!
۶۶۹۲٨ - تاریخ انتشار : ۶ اسفند ۱٣۹٣