عنوان : چپ ستیزی اگر چه ساختاری است اما واکنشی است
درود بر شما . قدردان مسوولیت پذیری تان در مورد طرح چپی که جنبشی است. دو نکته به نظرم مهم است یکم اینکه گرچه چپ ستیزی در ایران و حتی جهان هر یک به گونه ای ساختاری است اما همیشه واکنشی است در برابر نوعی بازتولید چپ که این باز تولید همیشه بنا به ماهیت جنبش های اجتماعی سرمایه ستیز و مقابله با انباشت سرمایه امری است ناگزیر ! دیگر اینکه تمامی اردوی چپ ستیز در ایران نه اهل منطق و دیاگوگ منصفانه اند و نه حقی برای دیگران قایلند که پای یک چنین مبارزه شرافتمندانه ای بیایند! جدای از راهکار مستمر و مداوم و آگاهانه و هدفمند در راه تبلیغ و ترویج چپ در کلیت آن و رفتن همه نیرو ها و احراب و سازمان های چپ به سوی نزدیکی و همکاری های دراز مدت در راه توسعه و گسترش فرهنگ چپ در جامعه ، آنچه چپ را در مقابله با چپ ستیزی در موضع برتر خواهد نشاند عملکرد و شرکت موثر و مستمر این نیرو ها در بالا بردن آگاهی فرو دستان و کمک به کارگران و زحمتکشان در راه دست یابی به آزادی و عدالت اجتماعی د رمراحل مختلف مبارزات اجتماعی آنان است . و قبل از هر چیز باید ابزاراین بزرگی را به اتفاق بسازیم
۵۹۹۲٣ - تاریخ انتشار : ۲۷ دی ۱٣۹۲       

عنوان : سپاس از مقاله ء خوب
دوست عزیز آقای حسینی،
با سلام،
من هم با نوشته عزیران فریبا امینی ، هومن حکمت، فرج سرکوهی و بهزاد کریمی در نقد "فدائیان جهل " با رضا خجسته رحیمی منتشر آشنا شدم .
حال که نوشته جنابعالی را خواندم، کمی بیشتر به عمق موضوع نزدیک می شویم که بسیار پیچیده شده است.
فرموده اید:" چپ بخاطر موقعیت ویژه اش در تاریخ و جامعه ایران تاکنون هم مرغ عزا بوده و هم عروسی. علاوه براین، ما در دهه های پس از انقلاب، به ویژه از دوم خرداد سال ۱۳۷۶ تا بدینسو، بارها و بارها شاهد مصادره به مطلوب، شاهد دست کاری سازمان یافته در تاریخ معاصر کشورمان بوده ایم و هستیم. کتاب «چریک های فدایی خلق» که به "همت" محمود نادری سر و هم بندی شده، نوشته‍ی « «جمهوری اسلامی: “رژیم کشتار”؟» به قلم اکبر گنجی یا همین هجونامه‍ی خجسته رحیمی، تنها چند نمونه ای از این گونه تلاش ها می باشند...."
با شما موافقم و نمی خواهم کامنت طولانی بنویسم، نویسنده هم نیستم که با کیفیت قلم شما بنویسم.
ولی یک نکته را نگفتید.
و آن این که چپ ، از جند جبهه درونی و بیرونی محاصره شده است:
ـ علاوه بر "موسسه مطالعات وپژوهشهای سیاسی" و نشریات حکومتی مانند "اندیشه پویا" و "مهرنامه " و از این دست با فعالان حزب الهی راست و چپ حکومت اسلامی که در مراکز شناخته شده "تحقیقاتی" تبدیل به "چپ مدرن" و راست مدرن" شده اند. بهیچ معنی ماهیت سنتی و ارتجاعی آنها را نباید فراموش کرد. این حضرات شمول محمد قوچانی از چارچوب مشروعه خارج نمیشوند و فعلا برای حسن روحانی با پیشینه نه راست و نه چپ در سالهای بعداز انقلاب جا پا پیدا می کنند. تا او را بعنوان "راست مدرن" جا بزنند که با هیچ "سریشی" به راست مدرن نمی چسبد.
http://www.roozonline.com/persian/mihman/mihman-item/archive/۲۰۱۳/september/۰۱/article/-b۶ae۴۵۸c۶۰.html
در این باره با بهزاد کریمی نیز از طریق رد و بدل کامنت ها صحبت شده و بحث لیبرالیسم به این سادگی نیست که دیروز به نهضت آزادی و امروز به تولید کنندگان "ادبیات امنیتی" هدیه گردد.
ـ رسانه های "اصلاح طلبان " حکومتی خارج از کشور با افرادی چون ابراهیم نبوی دست کمی از قماش گنجی و برقعی وسهیمی و بقیه ندارند
ـ بعضی از فعالان با پیشینه ء فدائی هنوز با شما ، من و بهزاد کریمی در این سازمان و آن اتحاد فعال . موثرند و همزمان در کنار ابراهیم نبوی ها و "اصلاح طلبان" ، چپ را "هو" می کنند. این را چه کنیم؟
فکر می کنم نکته را توانسته باشم تشریح کنم. مشکل ما از درون خانه ما شروع میشود اگر اسم ببرم ممکن است به بعضی ها بر بخورد. بهزاد کریمی خوب می نویسد ولی "همراهش" در آن طرف با ابراهیم نبوی علیه چپ هجو میگوید .مگر میشود همزمان ، هم فدائی بود، هم چپ و هم "اصلاح طلب" حکومتی و تمام خط و ربط ها را بهم ریخت ؟ چه کسی باید به این خانم ها و آقایان با پیشینه ء فدائی و چپ بیاموزد که سیاست اتحاد و انتقاد به معنی انحلال و دنباله روی نیست.
علاوه ار این ، در برابر تبعیض ،تجاوز ، دروغ و تحریف و فحش مشروعه خواهان ، هر آدم مدرن و مترقی در چارچوب های پارلمانتاریستی ، اعم از راست و چپ باید حداقل بر اساسی پای بندی مبانی حقوق بشر باید موضع داشته باشد . بستن چشم بر واقعیت های امروز ایران از جانب راهیان فدائیان غیر قابل قبول است.
حرف آخر:
ما نیاز به یک بازنگری اساسی موازی با فعالیت های جاری خود داریم و می توان با طرافت، بسیاری از روابط دست و پا و گیر و زائد را حذف کنیم که توان محدود خود را صرف فعالیت های درست نمائیم.
بروید و ببینید در زیر نوشته های سرکوهی و بهزاد کریمی "چپ" ها برای رضا خجسته رحیمی هورا می کشند.
۵۹٨٨۶ - تاریخ انتشار : ۲۵ دی ۱٣۹۲       

عنوان : سعید حسینی عزیز سلام بر شما و خسته نباشید. همیشه نوشته ام و گفته ام: ما جامعه ای عمیقن واکنشی داریم.
گاز که می گیرند صدای گریه ی ما در می آید. بعد می رویم پی کار خود تا گازی دیگر و اشک و پیازی دیگر.
در پای مطلب آزاده ی سپهری عزیز، وقتی با اندوه عدالتخواهان جهان می زیستم و با چشم قلم از ژرفای دل فریاد کنان می گریستم، ز دلسوزی و ره نمایی تو نیز یاد کردم.

بیشتر از اینها بنویس تا نثر زیبایت شیواتر از این که هست گردد؛ زیرا پاکار(فوندامِنت) و بُن مایه ی آن در قلم و زبان تو نیک دیده می شود.
۵۹٨٨۰ - تاریخ انتشار : ۲۵ دی ۱٣۹۲       

عنوان : بخش دوم
@akhbar rooz
بخش دوم مقاله آقای سرکوهی کی منتشر میشود؟
۵۹٨۶۶ - تاریخ انتشار : ۲۴ دی ۱٣۹۲