در غم کوچ شقایقها
-
جهانگیر صداقت فر
نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از
سیستم نظردهی سایت میباشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... میدانید
لطفا این مسئله را از طریق ایمیل
abuse@akhbar-rooz.com
و با ذکر شمارهای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده
به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
از : پروین کرد
عنوان : بیا سوته دلان گرد هم آئیم
چه فرقی میکند که طوبا پیرو کدامین دین ابراهیمی یا کدامین تبار از ایرانیان بوده است !
طوبا درهیئت یک انسان (مادینه) که فقط اجازهء جرآت و جسارت در دفاع از خودش (منزل اش) داده است قربانی شد .و چه بسا آن آدم نمایان که طوبا را مثله کردند نه از دین و نه از تبار او مطلع نبودند و فقط دستورات دینی حکمای دین انسان ستیز را در مورد ((زن زبان دراز)) بجا آوردند تا که خود به بهشت ادیان ساخته بروند و با حور و پری و زری و غلمان کیف کنند . زن در ادیان ابراهیمی بیش از متعه ای مطیع نیست مگر اینکه ((جامعهء جهانی))! بخواهد شخص بسیار شخیصی جهت بهره برداریهای سیاسی/ عبادی /اوپوزیسیونی و منطقه ای از او بسازد /و آنوقت است زن ارزشمند میشود/ سرود میشود وترانه و تمثال مکش مایش برسردر بام عالم کوبیده میگرددو بنگاه جهانی حقوثق بشر ساز ودهل میزند و اهل جهان رابه چوپی دعوت مینماید .واین درحال و روزیست که در زندانهای سراسر جهان ازجمله حکومت دینی ایران که درخیابانهایش هم زن مورد هزاران شکل لجن مالی تا(مثله وکشته شدن) درخانه اش قرار میگیرد. وانسان خارج از جنسیت اش درین دین زارکثیف از زندگی محروم میگردد . از فرمان دینی آن (بز اخفش) بر غنیمت جنگی بودن ((زن کرد نسل اندر نسل ایرانی وتا خرخره مسلمان محمدی))که جز فیلمی مستند از (رضا علامه زاده که دمش گرم) نه شعر شد ونه سرود و نه ترانه /که درزیر خاکستر ایام / شاید "دندشون نرم حقشون بود این وطن فروشهای تجزیه طلب "ماند امروزه دردیار فقرو فاقه زده ء کردستان که مردش فرسنگها راه را باباری سنگین بر دوش نحیف وگرسنه اش میپیماید بلکه بتواند لقمه ای نان به زن وفرزندش بخوراند /عین مور و ملخ به رگبار بسته میشوند . نه اهالی حقوقبشر که دردش فقط سوراخ سمبه های تن ادم هاست کک اش میگزد و نه هنر مندان (دردشناس) سرود و ترانه یا (نینوا و عاشورائی ) شور وآواز میکنند ! از تحلیاگران محترم هم انتظاری نیست چرا که این حضرات به هر چه خودرا آراسته باشند جز(((محلل کار راه انداز))) بیش نیستند . دردتان را میفهمم و عمیقآ با شما همدردی میکنم / چه کارمیشود کر د / روزگار ی بس وقیح است و درد اسخوان سوز هموطن ! پایدار باشید سروده اتان بس زیبا غمگنانه است سپاس
۵۰۰۵۴ - تاریخ انتشار : ۱۴ آذر ۱٣۹۱
|
|
|
چاپ کن
نظرات (۱)
نظر شما
اصل مطلب
|