عنوان : اگر حالا حالاها نمی توانیم بین خوب و خوبتر انتخاب کنیم چاره ای بجز انتخاب بین بد و بدتر نداریم. وجود جناح مبارک در عرصه سیاسی مصر واجب است تا اسلامیست ها تندروی نکنند.
اگر حالا حالاها مصریها نمی توانند بین خوب و خوبتر انتخاب کنند چاره ای بجز انتخاب بین بد و بدتر ندارند. وجود جناح مبارک در عرصه سیاسی مصر واجب است تا اسلامیست ها تندروی نکنند و رقابت ها بین ایندو و دیگر نیروها طی سالهای آینده اصلاحات لازم را در راستای اجرای کامل منشور جهانی حقوق بشر در مصر را فراهم کند. ملت مصر در طول این رقابت ها قادر خواهند بود به حقوق کامل شهروندی خود برسند تا هم دین را به داخل پستوها برانند و هم فرهنگ استبداد را از توده ها بزدایند تا رهبران مستبد از میانشان بقدرت نرسند.

جناح حسنی مبارک اگر که نه در قدرت بلکه باید بعنوان یک نیرو در صحنه سیاسی باقی بماند تا اگر گروه حاکم بعدی بدتر از او درآمد مردم به آن دیگری پناه ببرند یعنی حق انتخاب اگر بین خوب و خوبتر ندارند که سالها نخواهند داشت اقلا حق انتخاب بین و بدتر همچنان روی میز باشد. مردم با بازی دادن ایندو می توانند برنامه اصلاحات خودشان را پیش ببرند. هر کدام به مردم بیشتر امتیاز داد پشتیبانی شود تا دیگری معتدل تر شود. اینگونه می توان از قدرت گیری اخوان المسلمین هم جلوگیری کرد. حقوق شهروندی ای که مصری ها هم اکنون دارند باید بهر قیمتی که شده حفظ شوند و سطح این حقوق بالا رود. گرفتار آمدن ملت ۸۵ میلیونی مصر بدست اخوان المسلمین همان خواهد بود که بعد از رفتن شاه ملت ۳۵ میلیونی ایران آنزمان بدان گرفتار شد. الان جمعیت ایران دوبرابر آن زمان شده است و نسل پشت نسل را به روز سیاه نشانده است. منافع ملی ایران بخاطر امریکا ستیزی ملاها و دیگر مخالفان شاه الان ۳۲ سالست بخطر افتاده است و ما صدمات زیادی را متحمل شده ایم. نویسنده این مقاله همان زبان و ذهنیت مخالفان شاه را قبل از انقلاب امروز در مورد مصر بکار می برد. مصریها نباید اشتباه ما را تکرار کنند و خود را از چاله به چاه بیاندازند. اگر واقعا انساندوست هستیم باید ملت مصر را با عواقب حکومت دینی و فاشیسم مذهبی ای که آخوندها بر ملت ایران تحمیل کرده اند آشنا کنیم. به آنها حرف شاپور بختیار را یادآور شویم که حکومت چکمه صد برابر بهتر از حکومت نعلین است. نعلین انسان ستیز و بخصوص زن و کودک ستیز است و کشور و ملت و علوم پیشرفته و مدرنیته و منافع ملی و صلح و منشور جهانی حقوق بشر اصلا سرش نمی شود و همه چیز مملکت را به باد می دهد. بزرگترین دشمن منطقه ما اسلام سیاسی است و نه امریکا و اسرائیل.....

نویسنده مقاله حکومت ایران را عرب ستیز می نامد درصورتیکه بسیاری از چهره های مهم رژیم متولد عراق و عراقی هستند مثل شاهرودی عراقی و برادران لاریجانی. گذشته از این نویسنده فراموش کرده که رژیم حامی مادی و معنوی حماس و حزب الله در کشورهای عربی لبنان و فلسطین است. در عراق هم به اعراب کمک می کند. این دروغ محض است که این رژیم عرب ستیز است و خودش عاری از خون هر تبار و نژاد و زبان منجمله عربی است. می توان براحتی ثابت کرد که این رژیم ایران ستیز و انسان ستیز است ولی هیچ سند معتبری برای اثبات عرب ستیزی آن وجود ندارد.
٣۴۹۷۹ - تاریخ انتشار : ۲۲ بهمن ۱٣٨۹       

عنوان : خطر اسلامگرایان
متاسفانه کابوس جنبش های اسلامگرا در مصر به عنوان مهمترین کشور عرب وجود دارد و هرگونه تغییر در حاکمیت فعلی به ایجاد فضای کافی جهت قبضه نمودن قدرت توسط اسلامگرایان می انجامد.
اگر اسلامگرایان به قدرت برسند این خطر وجود دارد که همین دستاورد های نیم بند حقوق زنان و یا ازادی های فردی و یا پیشرفت اقتصادی ولو ناچیز به خطر بیفتد و مثلا در حوزه حقوق زنان قتل های ناموسی یا قتل برای حفظ شرف خانوادگی در مصر و دیگر کشورهای عربی زیادتر گردد و مصداق این قضیه را می توان به افزایش چنین چیزی در عراق کنونی دید و این خطر موجود است که مثلا حتی از طریق تاثیرات فرهنگی بر روی بعضی از مناطق خوزستان ما هم شامل بشود.
دیگر اینکه در صورت سقوط حکومت مصر تکنوکرات ها و تحصیل کردگان و طبقه ی نخبه ی مصر انجا را به قصد کشورهای غربی ترک می کنند و وضع اقتصادی مصر از حالت بد فعلی به سمت فاجعه خواهد رفت و در صورت بروز فقر بیشتر اسلامگرایان تندرو تر و القاعده در انجا فعال تر خواهند شد.
همچنین باید توجه کرد که اکثر کشورهای عربی فاقد اقتصاد تولیدی و درامد ارزی بدون فروش نفت هستند و و در صورت سقوط حکومت مصر این وضعیت تشدید خواهد گردید و چون فرهنگ ان کشورها فرهنگ کار و تولید صنعتی و دمکراسی پذیری و همکاری در جهت اینده ای بهتر نیست لذا نهایتا سقوط دولت فعلی مصر به ضرر صلح جهانی و ملت های عرب و حتی کشور ایران(بدون و یا با حکومت ملایان) می باشد و کشورهای غربی وظیفه ی اخلاقی و منطقی دارند تا از تبدیل مصر و متعاقبا اردن و حتی سعودی و یمن به عراق های دیگر جلوگیری کنند و باید مواظب امور باشند.
٣۴۹۰۴ - تاریخ انتشار : ۲۰ بهمن ۱٣٨۹