سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

حکومت متکی بر مردم! - عسگر آهنین

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : آشنا م

عنوان : جناب گشتاسب
عزیز دل برادر به تاریخ شعر نگاه کرده اید؟ ژانویه ۲۰۰۱ ، گاهی آدم دقت نمی کند و قضاوتش عجولانه می شود. قال الشاعر الشهیر: کار نیکان را قیاس از خود مگیر/ گرچه باشد در نوشتن، شیر شیر. یا: یاقوت لب لعل تو یاقوت مرا قوت/ یاقوت نهم نام لب لعل تو یا قوت؟/ قربان وفاتم به وفاتم گذری کن/ تا بوت را بشنوم از رخنه تابوت.
البته در شعر آقای آهنین این صنعت شعری که در علم "بدیع" نامش "قرابت استعمال" یعنی نزدیکی صوری واژگانی است نیامده است. و... آن طفلک از کاربرد واژه ی متکی منظورش آقای متکی نیست، به گمان من البته. آخر این شاعر ها جنس عجیبی دارند! و شاید آقای آهنین هنگام سرودن شعر می دانسته متکی نامی هفت سال بعد وزیر خارجه ایران می شوند!

پیروزُکُم الله ایامکم
۱۷۴۱ - تاریخ انتشار : ۱٨ تير ۱٣٨۷       

    از : گشتاسب آذر دژ

عنوان : واخواستی
einfach interessent
کثیری از شعر های آهنگ های امروزی چه لوس آنجلسی چه داخلی یک
رنوسانس ادبی طی می کنند و آن " واخواستی " است. و چه رنوسانس دردآوری، که برای عاشق و معشوق که تفرقه بسیار می اندازد.
برو برو نمی خامت ، اصلا ً هم خوشکل نیستی، از اول هم ازت خوشم نمی آمد.....
حالیا شعر دوست عزیزمان آقای آهنی واخواستی در واخواستی است. که همان نعل وارونه می شود.
اگر "حکومت متکی" بر مردم! بخوانیم آنهم درست است. البته متکی عددی نیست . اما در انظار دیگران وی سخنگوی ایران می باشد.
پاینده باشید
۱۷٣۹ - تاریخ انتشار : ۱٨ تير ۱٣٨۷       

    از : ایراندخت آریا

عنوان : فرق بین پالان ولباس
راست است که هرکس دنیاراازدریچه‍ی چشم کوچک خودمیبیند.خامنه ای گویادوران عمرنکبت بارش رادریک طویله سپری کرده است،زیرانمیتواندتشخیص دهدکه دراطراف
اوانسانهائی زندگی میکنندکه نه تنهامثل اونیستندبلکه اززمین تاآسمان ازهرنظربااو و
افکارش تفاوت دارند.اوجزپالانیکه بردوش انداخته وعمامه ایکه بسرمیگذاردتاجای خالی
مغزش رادرمیان جمجمه اش پرکندچیزدیگری نه میبیندونه درک میکند.اینک اورابرجای
آدمیان نشانده شمشیری بُّران بدستش داده اندتاهرکه رامیگویندگردن بزندوهرجاراکه
دستورمیدهندخراب کندوهرچه راکه میگویند قرقره نماید.بایدحکومتی راکه بوی خونش
تاآنطرف دنیاپخش شده وکوس خیانتهایش تاآنسوی تاریخ کشیده شده،متکی بمردم
یعنی باربابانش بداند.گرچه اوکوروکراست ورسوای تاریخ،امــّااربابانش بایدبدانندکه این
جامعه‍ی ایرانی برخلاف تصورخائنین وملایان پالاندوش،نه خرهستندونه ننگ راپذیرا.نابود
باددشمنان ایران وایرانیها.
۱۷۲۰ - تاریخ انتشار : ۱۷ تير ۱٣٨۷       

  

 
چاپ کن

نظرات (٣)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست