یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

استقلال - احمد پورمندی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
نظرات جدیدتر
    از : خسرو صدری

عنوان : "بازی پیچیده روس ها وخمینی" دیگر چه صیغه ایست؟!
جناب پورمندی فراموش نکنید که شما هنوز"قبای دیپلماتها"را ، هرچند بسیار هم برازنده تان می باشد، به دوش نیانداخته اید که مانند آن ها با "علم و اشاره" صحبت می فرمایید. پس لطفا ، در مورد "بازی پیچیده روس ها و خمینی" و ارتباط آن با سرکوب مجاهدین خلق، توضیح دهید.
البته اگر این مقاله را برای ما "کاربران" و نه "از ما بهتران" نوشته اید.
۴۱۴۹٨ - تاریخ انتشار : ۲۷ آبان ۱٣۹۰       

    از : احمد پورمندی

عنوان : اعلام وصول
آقای صدری گرامی !
دشنام های شما را دریافت کردم ،ولی ارتباط آنها را با مضمون مقاله درک نکردم . اگر ممکن است کمی مشخص تر به موضوع بپردازید.
با احترام
پورمندی
۴۱۴۹۶ - تاریخ انتشار : ۲۷ آبان ۱٣۹۰       

    از : حاجی آمان گرکز

عنوان : خوب
به نظر من مقاله بسیار خوب و با اندیشه های بسیار مدرن. ولی چیزی که من را به فکر برده این است که دو مسئله را روشن نکرده . ۱- منافع ملی چیست؟ آیا منافع ملی بدون حقوق ملی معنی میدهد ؟ ۲- آیا استقلال بدون آزادی معنی دارد ؟ به نظر من کسی و یا مردمی که آزاد نباشند استقلال هم نخواهند داشت . احمد جان اگر به این دو سئوال من هر چند جواب کوتاه بدهید متشکر میشوم . قربانت حاجی آمان گرکز.
۴۱۴۹۵ - تاریخ انتشار : ۲۷ آبان ۱٣۹۰       

    از : خسرو صدری

عنوان : ماجرای "انتر و ناسیونالیسم":
یادم می آید آقای بنی صدر در تقبیح و انتقاد از آنچه حزب توده ایران، همبستگی انترناسیونالیستی می نامید، می گفت: "بله ما "انتر"ش هستیم و شوروی ها هم در این میان"ناسیونالیست"ش.
این جهانی شدن"انترناسیونالیسم" و مفهومی که شما از استقلال ارائه می دهید، همان تعبیر آقای بنی صدر است، با تغییر جای آمریکا وشوروی. گنجی در مقاله اش ، با استناد به قوانین اساسی خود کشورهای غربی، پیشاپیش راه گشودن چنین مفرهایی را برای مداخله نظامی بیگانه ، به بهانه "کمک بشردوستانه"، بسته است.
ماجرا از آن قرار است که هم اکنون در سوریه، شاهد درگیری نیروهای دولتی با معترضین که مشخص نیست چه تعدادشان مردم عادی و چه تعداد عوامل دستپروده غرب، هستند، می باشیم. از طرفی در خبرهای تصویری ، شاهد تظاهرات بسیار وسیع و پرجمعیت طرفداران دولت هم هستیم.کاملا هم مشخص است که بی بی سی و صدای آمریکا و...هیچ تمایلی به انعکاس تظاهرات طرفداران اسد ندارند و برعکس از مخالفین با جدیت حمایت می کنند. روشنفکران سوری هم کم نیستند که از توطئه دستپخت آمریکا واسرائیل صحبت می کنند و درهمین اخبارروز هم منعکس شده است. حال طبق فرمایش شما،یک عده می توانند از آمریکا و یک عده از روسیه و عده ای هم از جمهوری اسلامی و برخی هم از چین وحتی بورکینا فاسو تقاضای کمک کنند. عملا ولی شماو همفکرانتان کمک گیری از آمریکا و هم پیمانانش( پرزورترین های فعلی عالم) را ، "کمک" تلقی می کنید. وگرنه یکی هم در بین شما پیدا می شد که به دنبال کمک به "جنبش اشغال وال استریت" باشد. در بین شما چنین کسی نیست ولی در میان مردم دنیا، ۹۹ درصد بالقوه با اهداف ضد سرمایه داری این جنبش، اشتراک منفعت دارند و اگر، بالفعل نمی باشد، علتی جز "امپریالیسم خبری" و تبلیغات نیست.
اصلا با این حساب، چرا "کودتای۲۸ مرداد" را" دخالت بشردوستانه" ننامیم.دارو دسته شعبون بی مخ هم می توانند ادعا کنند که ما مردم از سپهبد زاهدی خواستیم تا از آمریکا کمک "بشردوستانه" بگیرد.(کاش نظرتان را راجع به این "کودتا"، اگر هنوز با این واژه موافقید، می دانستم). جهان آنقدر که شما می خواهید نشان دهید ، از آنزمان تا کنون ،فرق نکرده است. درگیری های "ژئوپولیتیک" بین ابرقدرتها باقی است و کشورهای کوچک هم هنوز پیشمرگان این درگیری ها هستند. "طرح خاورمیانه بزرگ" آمریکا که تامین کننده امنیت ژئوپولیتیکی این ابرقدرت است،در این میان با منافع ملی ما سازگار نیست و ایران را تجزیه خواهد کرد. این صغری و کبری چیدن و تئوری بافی ها، سرمنشائی جز اتاق های فکر استراتژهای آمریکایی ندارد و "روشنفکران سیاسی"ماهم هیچگاه جز رونویسی مطالب ایدئولوگ های شرق یا غرب، هنری ازخود نشان نداده اند. جهت باد و "قدرت حاکم" را می شناسند وبس.
اسکارلافونتن در سخنرانی اخیرش از جمله گفت:"دمکراسی یعنی تامین علایق اکثریت"!
با جهانی شدنی که به چنین دمکراسی منجر نشود، باید جنگید. برخی در این بین برای "تن در دادن" و برخی برای "تغییردادن" زندگی می کنند.
شما برای ترویج "تن در دادن" ، حتی " جهانی شدن" را هم مطابق میل خود نمایش می دهید.
۴۱۴۹۱ - تاریخ انتشار : ۲۷ آبان ۱٣۹۰       

  

 
چاپ کن

نظرات (۲۴)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست