سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

نفسِ عمیق در ارتفاعِ مه آلود


خسرو باقرپور


• به پیشانی ی کوه رسیدم
آوایِ حیرت در شکوهِ قُله لال شد
سینه ام از ابرهایِ همراه پُر بود
و چشمانم در پروازِ شاهین ها می رفت ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۴ تير ۱٣۹٣ -  ۲۵ ژوئن ۲۰۱۴



 به پیشانی ی کوه رسیدم
آوایِ حیرت در شکوهِ قُله لال شد
سینه ام از ابرهایِ همراه پُر بود
و چشمانم در پروازِ شاهین ها می رفت
سرزمینِ سلطه ی سنگ ها بود
و غرورِ مرتفعِ بُز هایِ کوهی
که با شاخ هایِ شکوهمندِ والاشان
جهان را دیده بانی می کردند.
تنها.

صخره ای دیدم که به تنهایی ام ماننده بود
شانه های خسته یِ من اما،
از سنگینی ی غرورِ او اُفتاده تر بود.
کوله بار از گُرده برگرفتم
در پناهِ او،
آتش به بوته های خشک زدم
چایِ خستگی نوشیدم.
تنها.

غرشِ رعد در جانِ آسمان پیچید
نیزه های صاعقه
بر گُرده یِ مه گرفته ی دورها
فرود آمدند
بارانِ فرزانه می بارید
و یادِ تو را در خیالِ کوه سبز می کرد
من در پناهِ چترِ سنگی ی خود بودم
تنها.

خرداد ۱٣۹٣ - اِسِن


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۵)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست