•
نامت
در شادی ِ شبانه ی شبنم
بر بیرق ِ بهاره ی گلبرگ
در میخک ِ خجسته
نشسته است
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
۹ فروردين ۱٣٨۷ -
۲٨ مارس ۲۰۰٨
این راز ِ ناگشوده
پس، چیست؟
دلتنگی ی غریب ِ غروبم
از کیست؟
از میوه وُ صدا
پرُ می شوم.
در حجم ِ نیلگونه ی رویا
قایق، به آب های تو!
می رانم.
نامت
در شادی ِ شبانه ی شبنم
بر بیرق ِ بهاره ی گلبرگ
در میخک ِ خجسته
نشسته است.
طعم ِ لبت
لب؟ نه
آن خطوط ِ تَر – آوا
آنگونه در ترانه ی من، مانده ست
انگار
پروای ِ زرد ِ پائیز
از شاخه ی تکیده ام
دور است.
با ارغوان ِ توست
نجوای هر جوانه
به هر آب.
با نغمه های توست
غوغای هر دریچه
به هر صبح.
با چشم های تو
اسطوره ی مکرر ِ انگور است.
|