• نامت
در شادی ِ شبانه ی شبنم
بر بیرق ِ بهاره ی گلبرگ
در میخک ِ خجسته
                        نشسته است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۹ فروردين ۱٣٨۷ -  ۲٨ مارس ۲۰۰٨

این راز ِ ناگشوده
پس، چیست؟

دلتنگی ی غریب ِ غروبم
از کیست؟

از میوه وُ صدا
پرُ می شوم.
در حجم ِ نیلگونه ی رویا
قایق، به آب های تو!
                         می رانم.

نامت
در شادی ِ شبانه ی شبنم
بر بیرق ِ بهاره ی گلبرگ
در میخک ِ خجسته
                        نشسته است.

طعم ِ لبت
لب؟ نه
آن خطوط ِ تَر – آوا
آنگونه در ترانه ی من، مانده ست

انگار
پروای ِ زرد ِ پائیز
از شاخه ی تکیده ام
                         دور است.

با ارغوان ِ توست
نجوای هر جوانه
                   به هر آب.

با نغمه های توست
غوغای هر دریچه
                     به هر صبح.

با چشم های تو
اسطوره ی مکرر ِ انگور است.