سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

نگاهی به خانه ی فدائی در روز فدائی "۱۹ بهمن" - مارال سعید

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : فریبا علیخانی

عنوان : جسارت
آقای ستاری خیلی ممنون که در باره فدائیان نوشتید. ولی چرا زیر این نوشته که تصویری از حال و روز کنونی "خانه" است نه آنگونه که شما می گوئید: "چه سخن گفته شود یا مهر سکوت برلب زنند. خانه دوستان واقعی فدائی از کوی سیاهکل می گذرد." خب این گفته را باید به چه معنی گرفت؟ لطفا ً توضیح دهید.
مارال عزیز تلاشت ستودنیست. پر واضح است که در یک تصویر ۹ در ۱۳ نمی توانستی بیش از این تصویر کنی. اگرچه شدیدا ً کوشیده ای به واقعیت نزدیک شوی. من به سهم خود بعنوان یک دوستدار فدائی آرزو دارم تنی چند از هر جناح این تصویر، دست به قلم ببرند و از خود و دوستان و "خانه پدری" بنویسند.
البته می دانم آرزوست ولی شاید هنوز در "خانه" فدائی ی جسوری یافت شود.
۷٨۱٣۴ - تاریخ انتشار : ۱٨ بهمن ۱٣۹۵       

    از : امیر ایرانی

عنوان : نوشتار هرجه هست نیکوست
درد دلیست؟
گپ و گفتیست؟
هشداریست؟
هرچه هست!
نیکوست!
درود برایشان!
۷٨۱۲۹ - تاریخ انتشار : ۱٨ بهمن ۱٣۹۵       

    از : فریبرز ستاری

عنوان : خانه فدائی منزلگه رندان اثری تاریخیست، پاس بداریمش.
رفیق مارال سعید شما بیشتر می دانید که " جنبش مبارزه مسلحانه " ایران متجلی در جنبش فدائی، از زمره جریانهایی بود که در پی استقرار دولت شبه مدرن، به دلیل تضاد ایدئولوژیک با نظام سلطنت، بر علیه دیکتاتوری محمدرضاشاه قیام نمود. شکلگیری جنبش فدائی نخست از رویداد سیاهکل اغاز شد که گرچه داعیه تبعیت از جنبشهای چریکی جهان معاصر – تجربه کوبا و.. – را داشت. ولی تشابه خاصی با شورشیان اعصار پیشامدرن داشت؛ زیرا شورشیان پیشامدرن در اعصار گذشته، اغلب در مناطقی خارج از نواحی شهری و در مناطقی که دارای موانع طبیعی خاصی برای در امان ماندن از حمله نیروهای حکومتی بودند، مستقر می‌شدند. مثلا وقتی که حماسه سیاهکل، به رهبری علی‌اکبر صفایی فراهانی هم‌پرونده گروه بیژن جزنی آغاز شد، حماسه ای به مثابه نقطه آغازین مبارزه مسلحانه بود که رسالت نبرد برعلیه دیکتاتوری تا بن دندان مسلح عاری از مهری را از کوه و جنگل عهده دار شد، تا قبل از سیاهکل جنبش مسلحانه یا چریکی ایران حضور سازماندهی شده و منظمی ‌در مناطق شهری نداشتند و بنیانگذاران مبارزه مسلحانه قرار گذاشتند که نخست هسته های مسلح چریکی در جنگل مستقر نمایند و در فرصت مقتضی ، حضورشان در شهرها را در قالب حمله به تاسیسات امنیتی و نظامی سلطنت اعلام نمایند. اما برخلاف نمونه های دیگر شورشیان در دوران ماقبل مدرن - که هنوز دولتهای ملی مدرن پدید نیامده بودند -؛ سیاهکل در تعبیری " ماکس وبر" ی با دولت شبه مدرن دیکتاتوری وابسته به امپریالیسم عاری از مهر رویارو شد که " انحصار کاربرد مشروع زور در قلمرو جغرافیایی معین" را دارا بود و می‌توانست با بهره‌گیری از موانع طبیعی، در نواحی دورافتاده یا صعب‌العبوری که حکومتهای پیشامدرن، از اعمال سلطه بر آنها ناتوان بودند، بر مبارزان یورش ببرد. شاید سرکوب سیاهکل نتیجه انتخاب محل مبارزه به شیوه مبارز اتی باشد که مصطفی شعاعیان از آن به عنوان شورش یاد می کند. اما یورش رژیم شاه به سیاهکل پایان مبارزه مسلحانه نبود که خود شعله افکن در عرصه مبارزه شد و به مدت زمانی کوتاه مبارزه مسلحانه در قالب تیم های شهری قد برافراشتند و تا روزهای بهمن ۵۷ نقش تاریخی متناسب با امکانات را ایفا نمودند. صحیح نیست که منفی بافی کنیم و در بوق و کرنا بدمیم، و مرتب زمزمعه کنیم جنبش مبارزه مسلحانه چریکی گسترده وسیعی را شامل نشد؟ معتقدم گرچه گستره محدودی از اعضای جامعه ایران را در برگرفت، ولی بدون تردید باید همین که گستره محدودی از جامعه را تهییج کرد نافی این نیست تا این جریان را به عنوان یک گونه جنبش اجتماعی در شرائط انفعال و رکود سیاسی در نظر نگیریم. در رابطه با تعریف جنبش های اجتماعی آنتونی گیدنز " آنها را " کوشش جمعی برای پیشبرد منافع مشترک، یا تامین هدفی مشترک، از طریق عمل جمعی خارج از حوزه نهادهای رسمی" تعریف می‌کند که می‌توانند بعضی اوقات کوچک یا گسترده هم باشند. از سوی دیگر هرچند جنبش مبارزه مسلحانه در پارادایم فدائی، از افرادی جوان و عمدتا دانشجو تشکیل شده بود که اغلب منافع آن طبقه اجتماعی را که خود به آن تعلق داشتند، نمایندگی نمی‌کردند ولی داعیه حفاظت از منافع طبقه‌ای را داشتند که فاقد پیوستگی اجتماعی گسترده با آن بودند. به این ترتیب، فداییان خلق، در اصل هویت خود را به عنوان مبارزان مسلحی معرفی کردند که برای پیشبرد انقلاب کوشش می‌کنند. چریکهای فدائی محصول حماسه سیاهکل بودند که اصل هویت خود را براساس نقش و جایگاه خود در طبقات یا شکافهای اجتماعی تعریف کرده، تا در مقام " پیشتاز " یا موتور کوچک در به حرکت درآوردن موتور بزرگ – توده ها – نقش تاریخی ایفا کنند. ولی کاش امروز در آستانه ۱۹ بهمن روز حماسه سیاهکل و تولد جنبش فدائی مدعیان نگهداشت سازمان های فدائی به سخن می آمدند. اما چه سخن گفته شود یا مهر سکوت برلب زنند. خانه دوستان واقعی فدائی از کوی سیاهکل می گذرد.
۷٨۱۱۶ - تاریخ انتشار : ۱۷ بهمن ۱٣۹۵       

  

 
چاپ کن

نظرات (٣)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست