عنوان : پاسخ
جناب آمویی,
اگر باز بمن ایراد گرفته نشود, پاسخ شما را در پای مقاله " چرا در انتخابات شرکت نمیکنم؟؟ " داده ام. با تشکر.
۷۲٣۱۹ - تاریخ انتشار : ۵ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : حرکت تاکتیکی فعال نه انفعال
جناب پیروز گرامی
موضوع لغو نظارت استصوابی، بدون شک موضوع حلوا حلوا گفتن نیست. همه ی ما می دانیم که رژیم به این سادگی ها تن به خواست مخالفان انحصار قدرت فقاهتی نمی دهد. موضوع نگرش یا درک دیگری است از مکانیزم طرح یک شعار یا درخواست که می تواند در شرایط خاصی مبدل به اهرمی شود برای تغییر توازن قدرت در آن شرایط خاص. این امری بسیار مهم است. اکنون تمامی جناح های خارج از قدرت و نیز اصلاح طلبان و حتی برخی از معتدل ها خواهان لغو نظارت استصوابی هستند. برخی آشکارا، برخی در لفافه و برخی خجولانه و توأم با سکوتی تأیید آمیز. نمونه ی آخرش خود روحانی است. در شرایطی که رژیم تسلط کامل دارد و همه ی راه ها را بسته است (مثل بازی شطرنج در شرایطی که شاه، بخوان ولی فقیه، قلعه بسته است)، باید ضعیف ترین نقطه ی آرایش دفاعی حریف را پیدا کرد و به آن نقطه حمله ور شد، ولی نه با مهم ترین مهره ی خودی (یعنی شاه یا وزیر) ، زیرا که باخت حمله کننده تقریبا صد در صد است. اما می توان با مهره ی دیگری، در مورد شرایط کنونی یعنی شعار یا درخواست درست، یعنی حمله از این طریق، نیروی فکری و آگاهی را به نیروی مادی و علیه طماعی فقاهتی تبدیل کرد. به عبارت دیگر، با طرح چنین شعار و درخواستی که اکنون قبول عام پیدا کرده رزیم را نه در درون صندوق ها بل که در خارج از صندوق های این دوره می بایست به گوشه ی تنگ و ناگزیر راند و توازن یا معادله ی قوا را به هم زد . از طرف دیگر تحریم غیر فعال و غیر استراتژیک رژیم و بدون استفاده از نیروی منفی در صحنه ی عمل، بدون داشتن تاکتیک فعال سیاسی راه به جایی نمی توان برد که با خانه نشستن متفاوت نخواهد بود. زمانی بود که شعار و طرح درخواست، یا هدف افشاگرانه داشت و یا به قصد ارشاد و اصلاح. اکنون سالهاست که مرحله ی افشاگری سپری شده و بعد از جنبش سال هشتاد و هشت و حصر موسوی و کروبی، رزیم نقاب از چهره انداخته و مردم صورت سیاه و کریه آن را به رأی العین و اشکارا دیده اند. لذا هر حرکت مورد قبول عام و عمده ای، نظیر درخواست لغو نظارت اسستصوابی می تواند به جنبشی سراسری تبدیل شود.
۷۲٣۱۰ - تاریخ انتشار : ۴ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : کیا بزرگ
کیا بزرگ، می دانم ومتوجه هستم. وقتی تلاش در این راستا باشد؛ که موانع بر سرراه آزادی خواهی ودمکراسی خواهی وتحقق عدالت اجتماعی شناسایی و مطرح شوند وهدف تحقق آن سه خواسته در کشور باشد هیچ موضوعی وجود نخواهد داشت که باعث دلگیری شود البته هرکس بایک تاکتیکی ممکن است عمل کند یکی کندتر یکی تندتر .تا وقتی قلم واندیشه را بکارگیریم جای هیچ نگرانی نیست. وسپاس از توی بزرگ و ارجمند که نگران از به دل گیری موضوعی شده ای که اصلاً وجودنداشته. در نظرم تلاش شد راجع به واژگانی همچون رفیق و برادر نکاتی را بیاورم چون آنان در حوزه سیاسی باری خاص حمل می کنند بکارگیری آنان در اجتماع ممکن است برای فرد مشکل آفرین شوند . اما در رابطه با نوشتار استاد ارجمند جناب دستمالچی که از نظراتش بهره می برم همچون شاگردی که گاهی وقت ها دست بلند می کند در رابطه با مطالبی شاید مبهم، نظری را می آورد در اینجا نیز چنین کردم. چون مشاهده شده جمعی از بزرگان هوشمندانه موضوع لغو نظارت استصوابی را بعنوان یک راهکارعملی مطرح و برجسته کرده اند. که نبود این قانون می تواند تمرین دمکراسی را در ایران بهتر عملی کند وچه بسا مقدمه ای برای تحول خواهی مورد نظر هم شود. اما یک نگرانی که وجود دارد اینست: خامنه ای وتیم مورد علاقه اش از برون نظامیان به دلایل خاص خودش نگرانی آنچنانی ندارد بلکه وحشتش از بخشی از درون نظامیانی است که با او مرزبندی هایی را نشان می دهند که او آنها را به زیر ضرب گرفته است .که در نوشتار ظاهراً توجه ای به بازی خامنه ای نیست .که ناخواسته ممکن است درزمین خامنه ای قرارگیرند و ناخواسته برای او بازی کنند.
۷۲۲٨۴ - تاریخ انتشار : ٣ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : Be careful what you wish for
آیا با حلوا حلوا گفتن دهان شیرین میشود؟ آیا خواهان "لغو نظارت استصوابی" بودن منجر به "لغو نظارت استصوابی" میگردد؟ تا کنون چند بار رژیم با خواسته های مخالفین موافقت کرده است که این دومین آن باشد؟ آخوند به کودک مکتبی گفت برو دعا کن پدرت بمیرد, من بمیرم آخوند مکتبی زیاد است. برای من مسلم است که رژیم به این درخواست هم اعتنایی نخواهد کرد. پس بجای " دعا " برای "لغو نظارت استصوابی" بهترست دعا کنیم " ولایت فقیه " بمیرد. ضرب المثلی میگوید مواظب آرزوی خود باش چون ممکن است به آن برسی.
۷۲۲٨۰ - تاریخ انتشار : ٣ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : جناب آمویی، پس از سلام،
من "فراخوان..." را امضاء کرده ام. به نظر من هم به عنوان یک خواست دمکراتیک در انتخابات، و هم برای یک سیاست راهبری با هدف گذار بی خشونت از ولایت فقیه، سیاست و استراتژی درستی است.
پرویز دستمالچی
۷۲۲۷٣ - تاریخ انتشار : ٣ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : چه باید «کرد» ؟
آقای دستمالچی درود بر شما،

به درستی چشم اسفندیار رژیم را هدف گرفته اید. به نظر شما چگونه باید برای تحقق این هدف عمل کرد. آیا شما با «فراخوان لغو نظارت استصوابی بر انتخابات» موافقید؟ اگر نه چرا؟ به بیان دیگر «چه باید "کرد"!»

آمویی
۷۲۲۵٨ - تاریخ انتشار : ۲ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : امیر جان منظور شما نبودید ،لطفا به دل نگیر.
کار رفیق دستمالچی کاریست فرهنگی‌ و مستدل و با ارزش، برای آنهایی که در این زمینه کمی‌ اطلاع دارند شاید تکراری و خسته کننده به نظر بیاید ،ولی‌ من معتقدم که هرچه بیشتر مستند تر در مورد مذهب نوشته شود باز هم کم است چونکه آن‌طرف همه امکانات را در دست دارد و به تحمیق انسان‌ها ادامه می‌دهد.
۷۲۲۵۲ - تاریخ انتشار : ۲ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : رفیق -برادر
وقتی قرار است رفیقان و برادران رهائی بخش شوند آنهم رفیق یا برادری که بار خاصی را حمل می کنند ونتیجه کار هم منجر به چیرگی رفیقان یا برادران شود. قطعاً بعد از چیرگی آنان باید در پی رهائی خواهی دیگری شویم. حال اگر رفیق یا برادر تیغ یا خنجر یا دشنه بدست نیز باشند. چه خواهدشد!؟
۷۲۲٣٨ - تاریخ انتشار : ۱ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : بسیال عالی‌ و منطقی‌
رفیق بیشتر بنویس ،که نوشته‌هایت تیغی است در قلب مرتجعین.
۷۲۲۲۹ - تاریخ انتشار : ۱ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : سپاس از آقای امیر ایرانی
باید از آقای ایرانی بخاطر این نظر کاملا درست و بجا تشکر کرد.
متاسفانه نویسنده مطلب و برخی از سیاسیون دیگر (بویژه در خارج) به جای ارائه راه حل های عملی به انشا نویسی های تکراری و ملال آور خو گرفته اند. با مقایسه یادداشت های این افراد در آستانه هر انتخابات می توان گفت که تنها تفاوت این یادداشت ها طی این سالیان شاید تغییر نام و شماره انتخابات پیش رو باشد.
۷۲۲۲٨ - تاریخ انتشار : ۱ بهمن ۱٣۹۴