عنوان : رای سفید
جناب شیخ احمدی,
تکرار آنچه بار ها اخیرا در صفحات اخبار روز در این باره آمده است بیفایده میباشد ولی مجملا, انداختن رای منفی جهت تمرین فعال دمکراسی و آموختن راه وصول به آنست. تحریم انتخابات فرقی بین افراد لا ابالی و بی قید و خیال و افراد فعال و مبارز نمیگذارد و نتیجه عمل هردو آنها یکی و رها کردن میدان به طرف است. انداختن رای منفی برای بدست آوردن صندلی های مجلس نیست و تمرین مبارزه صلح آمیز برای رسیدن به آنچه ما دمکراسی میدانیم میباشد. لطفا نگاهی به مقاله جناب محمد شوری در باره رای سفید در همین ستون مقاله های دریافتی بیندازید. با تشکر و احترام.
۷۲۲۱۲ - تاریخ انتشار : ٣۰ دی ۱٣۹۴       

عنوان : جوابیه شماره ۲
جناب peeroz
با سپاس از اینکه مقصودتان را ساده تر بیان فرمودید...
آزموده را آزمودن خطاست...ولایت فقیه از هر آزمایشی دیکتاتور و مستبد بیرون آمده است، نیازی به فهماندن مکرر نیست!!
لزومی ندارد تنها برای اینکه به رژیم بفهمانیم حال و روزش از چه قرار است با و دادن رٲی منفی به مردم اطمینان خاطر دهیم که کار مثبتی انجام داده و از تحریم انتخابات بهتر خواهد بود."تحریم انفعالی"
فرمودید مقصود جنابعالی آنچه که انتخابات موازی و رصد مطالبات مردم از طریق سازمانهای بین المللی باشد نیست.!!
خوب دادن رٲی منفی به آنهایی که در جوار انتصابات رژیم مثلا اصلاح طلب و خیرخواه مردم هستند، مفهمومش همان انتخابات موازی به موازات انتصابات رژیم است!!. اگر قرار نیست از طریق سازمانهای بین المللی پیگیر رٲی منفی و مطالبات مردمی بعد از انتصابات باشید و تنها برای پوک زدن به رژیم و اینکه اوضاعش بر هواست رٲی منفی در صندوقی که رژیم حتی رٲی سفید داخل آنرا با حقه و زیرکی به مثابه تائید خود تعبیر می کند، کما فی السابق بوده و شده، آیا با منطق سیاست جور در می آید و اصلا این تاکتیک است؟!
تازه مگر در این یکی دو روز گذشته وضعیت همانهایی که مثلا اصلاح طلب و از دید جنابعالی می شد به بهانه حضور آنها رٲی منفی در صندوق انداخت را مشاهده نمی فرمائید؟ اکثریت مطلق آنها از پل صراط نظارت استصوابی و فیلتر معروف مصلحت نظام ولایت نگذشتند.!!
به قول سعدی شاعر:
اگر مقصود تو ای دوست بی مرادی ماست مراد خویش دگر باره من نخواهم خواست
بلا و زحمت امروز بر دل درویش از آن خوشست که امید رحمت فرداست
۷۲۲۰۴ - تاریخ انتشار : ٣۰ دی ۱٣۹۴       

عنوان : سوء تفاهم
جناب شیخ احمدی,
با تشکر از پاسخ, به گمانم شاید نتوانسته ام منظور خود را شفاف بیان کنم. بنده حرفی از انتخابات موازی و سازمانهای حقوق بشری و جلب حمایت بین المللی نزده ام. حرف من اینست که بجای سعی در ایجاد اتحادی که ۳۶ سال تجربه, بیهوده بودن آنرا ثابت کرده است چرا سعی نکنیم که مردم در انتخابات شرکت کرده و به تمام آنهایی که از صافی استصوابی گذشته اند رای منفی بدهند؟ کمترین فایده این عمل اینست که اقلا رژیم میفهمد که چقدر پای آن در هواست. همین. موفق باشید.
۷۲۱۹۰ - تاریخ انتشار : ٣۰ دی ۱٣۹۴       

عنوان : جوابیه
جناب آقایpeeroz
ضمن تشکر از نظر جنابعالی، اما باز عرض می کنم خیر، راهکاری تحت عنوان انتخابات موازی جوابگو نیست، رژیمی که بیش از سه دهه با ارعاب و سرکوب به خواسته های مردم جواب داده است و تحمل کوچکترین ندای مخالفتی را ندارد، چه رسد به اینکه با مفاهیم دمکراتیک و جدیدی در مقابل تهدیدات دیکتاتوری ولایت فقیه، بخواهیم عکس العمل بین المللی را انتظار بکشیم.
رژیمی که خادمان حریمش همچو منتظری و کروبی و موسوی را در حبس خانگی تا دم مرگ نگه می دارد و حتی به خودیهای که حتی از سر حسن نیت به او اظهار نظر می کنند با شدت و حدت مخالفت می کند، اگر این انتخابات موازی ساخته و پرداخته خودش و در پاسخ به طلب خامنه ای نباشد، آیا اصلا می گذاشتند پنج نفر در ایران همچو شاخ شمشاد جلو دوربین رسانه ها ظاهر شوند و علنا بگویند می خواهیم رژیم را با انتخابات موازی سرنگون یا وادرا به عقب نشینی بکنیم؟!
به نطر بنده خیر، نباید به بهانه جلب حمایت بین المللی در تله ولایت فقیه گیر کنیم همچنان که جنبش چپ و بسیاری دیگر از مبارزان در اوایل انقلاب در تله خمینی افتادند و آن موقع آب پاکی بر دست همه مبارزین ریخته شد.
دوست گرامی، ستار بهشتی را فقط به خاطر یک کامنت اعتراضی شهید کردند، آیا اگر دسیسه خود رژیم نباشد بعضیها که پا از گلیم ولایت فراتر گذاشته اند را تحمل خواهند کرد؟! چرا اینقدر به سازمانهای بین المللی خوش بین هستید و در مورد شورای رهبری اپوزسیون و راهکارهای بعدی مٲیوس؟ مگر همین قدرتهای غربی و سازمانهای حقوق بشری آنها نافرمانی مدنی و تظاهرات متعدد مردمی در ایران را رصد نکرده اند؟ پس پاسخشان چه بود و چی شد؟
وضعیت ایران با سوریه در مبارزه با ولایت فقیه از جهاتی متفاوت است، اگر اپوزسیون در یک شورٲی واحد و با هماهنگی کامل سیاستهای تفرقه افکنانه فرقه ای و مذهبی را که رژیم در این سالها در میان ملیتها و مذاهب ایران بدان دامن زده را با درایت خنثی کنند، جامعه ایران بسیار موفق تر خواهد بود. و رهبری شورٲیی انقلاب دمکراتیک جلو هر آشوب و تفرقه را خواهد گرفت.
فرمودید این راه انتخابات موازی بهتر است، کسی جلو شما را نگرفته و در عرصه مبارزه و سیاست هر راهکاری ارزش آزمودن را دارد بفرمائید شما این جریان را دنبال کنید، تا ما هم باز بگوئیم دوباره خطار رفتید و مرتکب اشتباه شدید!.
اما بنده و اشخاص دیگری هم هستند که در چهارچوب رژیم و یا موازی با آن هیچ روزنه امیدی برای پیروزی مبارزه و تغییر قدرت از دیکتاتوری مذهبی ولایت فقیه به نیروهای سکولار و دمکراتیک را سراغ نداریم و راه چاره را در اتحاد و هماهنگی اپوزسیون و پیوند مبارزان داخل و خارج از کشور با ایجاد یک شورای رهبری و به دست دادن یک طرح مشترک می دانیم. سپاس مجدد
۷۲۱۴۹ - تاریخ انتشار : ۲٨ دی ۱٣۹۴       

عنوان : آیا میشود نخوانده ملا و بی تمرین قهرمان شد؟
" به نظر بنده باید شورای رهبری از تمامی اپوزسیون ایران، هرچه زودتر و با صرف نظر از سلایق سیاسی و مذهبی بوجود آید و هماهنگی و انسجام ماست که مرگ حتمی رژیم ولایت فقیه را رقم خواهد زد،.....". پایان و نتیجه مقاله.

پس از مرور بر محتویات مقاله و شنیدن کلمات و جملات میلیون بار تکراری, پیشنهاد آنست که با اتحاد میتوانیم " مرگ حتمی رژیم ولایت فقیه را رقم " بزنیم, گویی کسی تا کنون چنین فکری بخاطرش خطور نکرده, در حالی که از فرط انشعاب پس از انشعاب, خلق همیشه حاضر در صحنه, از یافتن نام شعبه عاجز مانده و به اسامی " موقت " و " سوسیال چپ " توسل جسته که لابد با " سوسیالیست های راست دائمی " مبارزه کند !

بفرض, چنین اتحاد " اوپوزیسیونی " به وجود آمد, قدم بعدی چیست ؟ انقلاب ؟ مانند سوریه با کمک جهادیان خارجی و بمباران های " دوستداران حقوق بشری " ؟ و یا نافرمانی مدنی از خارج کشور؟

آیا ساده ترین راه این نیست که مردم داخل ایران متحد شده و رای منفی به صندوق بریزند که مشروعیت رژیم را انکار کرده و زیر سوال ببرد ؟


آیا راه دیگری جز شرکت فعال در انتخابات و تمرین دمکراسی , حتی با رای منفی , داریم ؟ اگر داریم آن راه کدام است ؟ آیا میشود نخوانده ملا و بی تمرین قهرمان شد؟

دمکراسی سلبی - محمد شوری
http://www.akhbar-rooz.com/news.jsp?essayId=۷۱۴۳۱
۷۲۱٣۷ - تاریخ انتشار : ۲۷ دی ۱٣۹۴