عنوان : دشمنان راهکار
نوشتار نویس برای برون رفت از شرایط حاکم بر کشور با توجه به تئوری مورد علاقه اش، راهکاری را ارائه می دهد.البته می توان گفت: این راهکار بیشتر راهکاریست برای تقابل با راهکارهای دیگر.و نوشتارنویس با اعتماد بنفس بالایی راهکار خویش را هم محوریت اقدامات دیگران می داند و می پندارد.که در پی محوریت دانستن، دو اقدام از طرف ایشان در نوشتار مشهود می شود:۱) برای موجه نشان دادن راهکار تبلیغ گرایانه اقدام خویش را در راستای تحولات ملی این سرزمین نشان می دهد و راهکارش را به تحولات اجتماعی گذشته ی این سرزمین می برد و آنرا به دوران مزدک می رساند. ۲) برای قابل دفاع دانستن و مقبول کردن راهکارش به شیوه حمله به راهکارهای دیگر و دیگران متوسل می شود. یکی از نمونه های حمله شونده می تواند گروهی از همقطاران نوشتار نویس باشد که ایشان آنان را گروهی غیر واقعی و قلابی می نامند. البته این روش ایشان آنهم دراین مورد این را مطرح می کند که راهکارش بیشتر ناشی از یک برخورد تشکیلاتی و درون گروهی است تا راهکار مورد نیاز جامعه. اما نکته ایکه بسیار مهم بوده وهست و بگونه ای هم بر مسائل کشور تأثیرگذار بوده، وجود و مطرح شدن سوسیالیسم در کشور است .که بر خورد نوشتارنویس با سوسیالیسم وسوسیالیستهایی که مورد تأئید ایشان نیست و خلاف خوانش مورد علاقه ایشانند، می تواند جالب باشد. ایشان هر نوع سوسیالیسمی وسوسیالیستی که رد کننده ی خوانش مورد نظرشان باشد انحرافی می داند. به همین منظور برای توجیه راهکارش و پندارش، مخالفینش را به گذشته می برد وانان را وصل می کند به سوسیالیسم برنشتینی. که پرداختن به این مسئله و مسئله ی ورود کدامیک از سوسیالیسم ها به کشور که می توانست مفید به حال جامعه ایران باشد خود بحث جداگانه ای می طلبد.
۷۱۵۲٣ - تاریخ انتشار : ۲۱ آذر ۱٣۹۴