عنوان : امکانات واقعی
"گشایش نسبی فضای باز سیاسی و طرح مطالبه محوری حتماً با حضور یک جبهه قدرتمند اپوزیسیون گره نخورده و این فضای باز هم می تواند بدون وجود اپوزیسیون هم اتفاق بیفتد. مثل دوم خرداد ۷۶. گشایش فضای باز سیاسی اغلب با بروز شکاف در جناح های حاکم آغاز می شود."
نکته ی اول این که به هیچوجه نمی توان تصور کرد که نویسنده ی مقاله با نفس وجود یک جبهه قدرتمند اپوزیسیون مخالفتی داشته باشد بلکه ایشان با استناد به واقعیات تاریخی نشان می دهند که تا زمان حضور چنین عاملی و حتی بدون آن هم ،اگر قرار نیست فقط انتقاد کنیم و ایراد بگیریم،امکان گشایش نسبی فضای سیاسی وجود دارد.
گاهی در بحث های محفلی و روشنفکرانه وقتی به قول معروف قافیه تنگ می آید ،از چیزی به نام "حوادث پیش بینی نشده" در کنش های سیاسی_اجتماعی صحبت به میان می آید.که احتمالا آگاهانه یا نا آگاهانه به ماستمالی کردن قضیه شباهت دارد .یعنی به جای توضیح علمی و واقعی پدیده ی سیاسی مورد نظر ،تحت این نامگذاری به دنبال توجیه و سرهم بندی کردن داستان می رویم.شاید هم کاربرد عبارت "پیش بینی نشده" در قالب "مجهول" ،به صورت ضمنی، کم کردن بارمسئولیت مجری ،روشنفکر و تحلیلگر سیاسی را در بر داشته باشد.به گمانم آقای آصفی در پاراگرف بالا به صورتی مستدل و با واقعبینی سیاسی خاصی ،آنچه را که بعدا قرار است از جانب برخی ها،احتمالا "پیش بینی نشده" گفته شود،به درستی پیش بینی می کند و دلیلش را بروز و وجود شکاف در بالاییها ارزیابی می کند.تکته بسیار با ارزش دیگری که آقای آصفی با طرح این نکته که:" در شرایط ایران جنبش مطالبه محوری اگر به عنوان درخواست های ملی مطرح شود می تواند تعمیق دهنده ی گشایش فضای باز سیاسی باشد" ،چرایی و چگونگی فراروییدن شعارهای مطالبه محوری به شعارهای ملی را آشکار می کند.
ایشان اعتراف می کنند که اگرچه ممگن است شعارهایی ،انساندوستانه ترین شعارها باشند ولی در هر شرایطی نتوانند به شعاهای ملی تبدیل شوند.واقعبینی سیاسی حکم می کند تا آن روز ،بویژه در بزنگاه هایی نظیر انتخابات،شعار یا شعارهایی را جستجو کنیم که این قابلیت را داشته باشند و بتوانند وسیع ترین اقشار توده ها را حول خود به میدان آورند.که در صورت رخ دادن چنین اتفاقی حد اقل منفعتش ،ترتیب یافتن یک کارگاه آموزش سیاسی برای جمع کثیری از توده هاست که قرار است در آینده امور خودشان را خود، مدیریت کنند.
۷۱٣۶۰ - تاریخ انتشار : ۱۱ آذر ۱٣۹۴