عنوان : ‫عشق، در بیماری دلمردگی بی جان
‫آقای رمضانی گرامی، وقتی بزرگترین احزاب کردستان ایران، در برنامه ها، نشریات و سخنان خود بطور صریح و آشکار بر ایرانی بودن خود و بر بودن خود در چارچوبی به نام ایران اذعان و اصرار دارند، مقصود شما از اینکه مینویسی‫ «۳۵ سال پیش کردستان با کل ایران تعیین تکلیف میکرد...» چیست

‫صدام هم درست مثل شما تصور کرد، «آنچه که تا امروز ایران را بر سر پا نگه داشته با خواست مردمان این جغرفیا نبوده» و با دستاویز قرار دادن حماقتهای بیشمار ج.ا برای فتح بخشهایی از ایران، به ایران لشکرکشی کرد، اما نتیجه آن نشد، که سیدی صدام انتظارش را داشت.

‫آیا واقعا‫ آرزوی شما این است که، وضعیت مردم ایران را در وضعیت فلاکتبار مردم عراق و افغانستان ببینی،‫ واضحتر بگویم، آیا واقعا ‫ آرزو داری، هر ‫روز در کوچه ها و خیابانهای ایران بمبی ترکیده و به همراه خود، دوستان، اقوام و آشنایان من و شما و بسیار کسان دیگر را لت و پار کند.

‫و اما در باره تلاش برای‫ تجزیه و محو نام ایران از صحنه گیتی، باید بگویم، قدمت آن بیش از ۶۸ سال است. در این جغرافیا که ایران نام گرفته، مردمانی از هزاران سال پیش تحت همین عنوان علیرغم تمامی تلاشهای اضمحلال گرایانه زیسته اند.

‫چنانکه زنده یاد سیاوش کسرایی در شعر حماسی خود آرش می گوید
....
‫‫روزگاری بود،
‫روزگار تلخ و تاری بود،
‫بختِ ما چون روی بدخواهانِ ما تیره،
‫دشمنان، بر جانِ ما چیره،
‫شهر سیلی خورده هذیان داشت،
‫بر زبان بس داستانهای پریشان داشت،
‫زندگی سرد و سیه چون سنگ،
‫روز بدنامی،
‫روزگار ننگ،
‫غیرت، اندر بندهای بندگی پیچان،
‫عشق، در بیماری دلمردگی بی جان
‫.....
‫انجمن ها کرد دشمن،
‫رایزن ها گردِ هم آورد دشمن،
‫تا به تدبیری که در ناپاک دل دارند،
‫هم به دستِ ما شکستِ ما براندیشند
‫....
http://www.parand.se/t-kasraei-arash.htm
۶۱۹۴۶ - تاریخ انتشار : ۲۰ فروردين ۱٣۹٣       

عنوان : یک جواب کوتاه
جناب البرز اتفاقأ من کشور ایران را خیلی خوب میشناسم به همین دلیل نیز در کامنت قبلی این چنین اظهار نظر کردم متأسفانه قشر روشنفکر ایرانی یا ایران و مردمان این حوزهی جغرافی را نمیشناسند یا نمیخواهند بشانسند و گر نه ایران خیلی از، یگوسلاوی ، عراق، افغانستان شکننده تر است آنچهکه تا امروز ایران را بر سر پا نگه داشته با خواست مردمان این جغرافیا نبوده بلکه با فشار و کشتار و جنگ و خون ریزی این امر امکان گشته شما فکرش رابکنید اگر بعد از جنف دوم جهانی قشون کشی ایران به آذربایجان و کوردستان نبود نزدیک به ۶۸ سال پیش ایران تجزیه شده بود یا اگر اعلام جهاد خمینی به کوردستان و لشکر کشی به کوردستان نبود ۳۵ سال پیش کوردستان با کل ایران تعین تکلیف میکرد خوب شماها میتوانید بگید ایران افغانستان یا عراق نیست این چیزی را حل نمیکند به نظر من یک خلاء قدرت سیاسی دیگر در ایران با این طرز تفکر مرکز گرایان و اپزسیونی که هر دم حاضر است برای حفظ تمامی ارضی با جمهوری اسلامی هم سنگ شوند نتیجهای بهتر از افغانستان و عراق در شرایط بحرانی نمیتوان برای ایران متصور کرد
۶۱۹۴۰ - تاریخ انتشار : ۲۰ فروردين ۱٣۹٣       

عنوان : از یک استبداد به استبدادی دیگر
‫آقای رمضانی گرامی، گرچه صحبت پیرامون احتمالات، و اینکه اگر چنین شد، نتیجه آن خواهد شد، بخشی از کنکاش فکری یک تحلیلگر سیاسی اجتماعی را تشکیل می دهد.

‫اما اینکه شما با جدِ و جهد فراوان قصد داری، از فروپاشی یو گوسلاوی، فروپاشی ایران را نتیجه بگیری، نشان از این دارد، که شما نه اطلاعات تاریخی کاملی در مورد کشور خود ایران داری، و نه اطلاعات کاملی در باره چگونگی تشکیل، استمرار و سرانجام اضمحلال‫ کشوری به نام یوگوسلاوی

‫اینکه بسیاری از عقلا و فرهیختگان ایرانی، سَوای وابستگی های قومی، اجتماعی و فکری خود، تاکید مکرر دارند به اینکه ایران، عراق یا افغانستان نیست، نشان از آن دارد که مردم خود و حرکات آنان را در طی قرنها و نیز حوادثی که شما بر شمرده اید[‫دوران انقلاب مشروطیت، جنگهای اول و دوم جهانی و واقعه بهمن ۵۷] را مورد مداقه دقیق قرار داده اند.

‫و در زمان حاضر نیز‫ شاهدیم که، در اوج خشونتها و تبهکاریهای نظام ج.ا، مردم ایران به جنبشهای پیرو عدم خشونتی چون جنبش سبز، علیرغم افت و خیزهایش علاقه مندی بیشتری ‫نشان می دهند.

‫نام زیبای شلیر نشان از استان کردستان و مردم صمیمی آن دیار از ایران دارد، مردم دیار کردستان به مانند مردم سایر مناطق ایران از نظامات استبدادی در رنجند، بنابراین شلیر، سیامک، مجید و البرز سزاوار است، بیشتر در باب چگونگی سوق ارکان اجتماع به سمت نظامی مردم سالار، بحث و گفتگو کنند.

آقای حقی همین چندی پیش مطلبی پیرامون زبان مادری نوشته، و در همین سامانه محترم اخبار روز درج، و نظراتی نیز پیرامون مطلب درج شد. مطلبی چون زبان مادری، یکی از مسائلی است، که بارها با انگیزه ها و اهداف خاصی مطرح و مورد بررسی قرار گرفته است، اما از جایی که، طرحهای مطرحه دارای نواقصی بوده و هستند، نیاز باز طرح آن به نحوی جدی احساس می شود، از طریق ‫چنین بحثهایی است، که میتوان بدون آوار کردن خانه خود و همسایه به ایرانی برای همه ایرانیان رسید.

‫بنابراین طرح و ایجاد بحث در باب زبان مادری‫، تشکیلات اداری کشور، چگونگی تقسیم بودجه سالانه کشور، علاقمند کردن احزاب و جمعیتهای منطقه ای ایران‫ به بحث در باره روز و آینده کل کشور و.... از ضروریات بنیادی کردن فرهنگ مردم سالاری در جامعه است‫،
و اگر چنین نکردیم، در پس هر جنبشی، از یک استبداد به استبدادی دیگر خواهیم رسید، استبدادی که مبداء تمامی تبعیضات ‫قابل لمس در جامعه ایرانی است.
۶۱۹٣۷ - تاریخ انتشار : ۲۰ فروردين ۱٣۹٣       

عنوان : نکتهای کوچک در رابطه با نظر سیامک
جناب سیامک اظهار داشتند که به دلیل ادغام شدن و ازدواجها و نزدیکی ها و در هم تنیدگی اقوام ایران به هیچ وجه تجزیه و جدا شدن در ایران وجود ندارد .

جناب سیامک در هیچ کجای جهان در هم تنیدگی و ادغام اقوام مثل یگوسلای در طول تاریخ وجود نداشت ، اصلأ یگوسلاویها یک ملت بودند با زبان صرب و کرات ولی با ۳ مذهب جدا صربها ارتودکس. بوسنیها مسلمان و کراتها کاتولیک و ازدواجها و زندگی این ۳ تیف در تمام سرزمین گذشتهی یگوسلاوی پراکنده بودند ولی دیدیم که همین یگوسلای به ۶ کشور تجزیه شد ، من گاهی از این اظهار نظر ایرانها تعجب میکنم که میگویند ، ایران . عراق نیست ، افغانستان نیست، یگوسلاوی نیست و و هیچ امری در جهان نشدن ندارد ایران در تاریخ معاصر ۴ بار دچار خلاء قدرت سیاسی شده و دوران مشروطیت. دوران جنگ اول جهانی، دوران جنگ دوم و انقلاب ۱۳۵۷ هر بار این خلاء قدرت سیاسی در ایران ، ایران تا آستانهی فروپاشی کامل و تجزیه پیش رفته پس خلاء قدرت سیاسی برای بار ۵ وم نیز محتمل است از کجا معلوم خلاء قدرت سیاسی این بار خلاف صحبت شما را ثابت نکند ؟؟
۶۱۹٣٣ - تاریخ انتشار : ۱۹ فروردين ۱٣۹٣       

عنوان : حقی جان ممنون
خیلی ساده میتونم بگم که نگرانیهام از بابت تجزیه این مملکت راحت شد. یعنی واقعا جیزی در چنته ندارید . این شبه مقاله بیشتر به ناله و نفرین میماند . من فقط به شما پیشنهاد میدم در رابظه با تلفیق و ترکیب شدن اقوام در ایران مظالعه کنید که آنقدر اقوام به واسطه ازدواج و مهاجرت در هم تنیده شده اند که امکانی برای جدا شدن نیست.
۶۱۹۲۵ - تاریخ انتشار : ۱۹ فروردين ۱٣۹٣       

عنوان : چرا با کلمات بازی کنیم؟
تجزیه طلب یا خود گردان یا فدرالیسم نام‌هایی هستند برای استقلال خلق‌ها و ملت‌ها ،که در آرامش خود به زندگی‌ ادامه میخواهند بدهند.

در جهان امروزی با گسترش امکانات ترابری ، صنعتی‌ ،تکنولوژی و ... هیچ خلقی یا ملتی نمی‌ تواند به دو‌‌ن دیگری ادامه دهد.

مصداق شعر سعدی:

چوو عضوی بدرد آورد روزگار ... دگر عضو‌ها را نماند قرار !

در هر حال انسانها به هم نزدیکتر خواهند شد ولی‌ با حفظ منافع و خاستهایشان بطور اختیاری نه‌ بزور و دیکتاتوری همانگونه که رفیق البرز در پایین اشاره کرده است.
۶۱۹۰٣ - تاریخ انتشار : ۱٨ فروردين ۱٣۹٣       

عنوان : دور باطل استبداد به حیات پر از ظلم خود ادامه می دهد
آقای حقی عزیز، سعی و تلاش شما جهت بازگویی داستان «می گویم و می گویی» و از این طریق ارائه فهرستی از نظرات موجود پیرامون مسائل ملی ایران کاری است ارزنده، ‫اما عنوان نوشتارت و‫ نتیجه انتهایی آن، یعنی اعتراف شما به تجزیه طلب بودن، اگر استعاره و شوخی تلقی اش نکنیم، کمی تعجب برانگیز است.

اگر خود فریب نباشیم، همه‫ خوب‫ می دانیم که،‫ باعث و بانی تبعیضات موجود در جامعه ایرانی ‫نه بواسطه حکومت ملتی بر ملتهای دیگر، بل بواسطه موجودیت حکومت استبداد است.
‫و استمرار حکومت استبدادی در ایران معلول عوامل متعددی است، ‫که مهمترین آن عبارت است از وجود و نهادینه شدن فرهنگ استبدادی و قبیله گرایانه نزد احاد جامعه ایرانی.

‫اگر غیر از این بود، تمامی احزاب، سازمانها، گروهها،‫ جمعیتها و افراد مختلفی‫ که در اپوزیسیون ج.ا هستند، میتوانستند با راحتی و آسایش ‫بیشتری گرد هم آمده، و ‫برنامه ‫ای مشترک‫ برای ایرانی، برای همه ایرانیان تدوین کنند.

‫اما شما و همه شاهدیم، که همه ما، هر یک ‫به نوبه خود در قبیله خود گرد آمده، و ‫دائم در حال کشف و زیر ذره بین بردن نقاط افتراق هستیم. در این که احزاب مختلف، طرز فکری مختلف دارند، شکی نیست.

‫مشکوک این است، در حالی که، ‫همه احزاب و افراد‫ بدون استثناء در نوشتار و گفتار خود، التزام خود به حکومت مردم سالاری را اعلام کرده، ‫و خود را ایرانی و ملزم به حمایت از تمام مردم ایران میدانند، اما از نشستن در کنار احزاب و افراد‫ دیگری که، هم به مردم ‫سالاری اعتقاد دارند ‫و هم خود را ایرانی و ملزم به رعایت منافع ملی ایران میدانند، ابا و امتناع دارند.

‫وجود شیوه ها و افکار قبیله گرایانه اینچنینی بوده که، موجودیت حکومت محمد رضاها، روح الله ها، سید علی ها، محمودها و حسن ها را در جامعه ایرانی تثبیت کرده است.

‫و خوب بسیار طبیعی است که، ‫تحت لوای حکومتهای استبدادی و قبیله گرایانه مسائل مبتلابه جامعه از طریق بحث و گفتگوهای منطقی حل نمیشود،‫ بل گروه حاکم برای حل مشکلات (بخوان خفه کردن صدای نظرات متفاوت) از ابزارهایی چون اعدام، حبس، شکنجه، تبعید و حصر سود می جوید، و از این طریق دور باطل استبداد به حیات پر از ظلم خود ادامه می دهد.
۶۱۹۰۰ - تاریخ انتشار : ۱٨ فروردين ۱٣۹٣       

عنوان : چه عرض کنم؟
پس تجزیه طلب یعنی طلا و دیگران همه یکسان، چون مس اند!
برخی تنها به قاضی می روند و راضی بر می گردند. این نویسنده، مجید آقای حقی هم امر «نیکو» تنها به قاضی رفتن را بخوبی به جا آورده، هم امر «نیکوتر» خود به قضاوت نشستن را نیز با وسواس رعایت کرده است. چه عرض کنم ؟ تجزیه طلب نه تنها طلاست بلکه خیلی هم با انصاف است. تنها ممکن است شاید یک اشکال جزئی داشته باشد. تضاد های واقعی میان ما ایرانیان دارای ویژگی های فرهنگی، طبقاتی، مذهبی و قومی گوناگون را عمیق و آشتی ناپذیر می کند. در اینصورت پیدا کنید حکومت آینده را از میان یکی از انواع مستبدین، و تمرکز گرایان افراطی و شاهان و فقها و رئوسای عشایر و شیخان و ...
۶۱٨۹۴ - تاریخ انتشار : ۱۷ فروردين ۱٣۹٣       

عنوان : همبستگی ملی?
در تهران کله پزی معروفی بود مشهور به اصغر سگ پز! مثلا پاچه میخواستی پاچه بخوری با صدای بلند میگفت زیاد حرف نزن هر چی میاورم بخور و خدا را شکر کن ! حا لا از ما بهتران همبستگی ملی نه تنها به غذای روحی- زبان-ناقدان اهمیت نمیدهنند. فقط بلد هستنند بگویند خفه! باعث تضعیف نشو. اقلا اصغر آقا غذایش خیلی خوش مزه بود...
۶۱٨٨۱ - تاریخ انتشار : ۱۷ فروردين ۱٣۹٣       

عنوان : تجزیه طلب
با توجه به نوشته آقای حقی مخالفت خودم را با هر نوع اتحادی که با حق کشی و مورد مصالحه قرار دادن حقوق ملیت های ایرانی باشد، اعلام و بنا بر این خودم را ناخوسته و بطور تحمیلی تجزیه طلب اعلام میکنم .
۶۱٨۷۵ - تاریخ انتشار : ۱۶ فروردين ۱٣۹٣