عنوان : کاغذ باطله
بنظر می رسد مردم ایران بعد از سر نگونی نظام اسلامی هم باید چوب کاغد باطله های بین المللی را بخورند. دست ابوزیسیون دو سر طلا درد نکند
۵٨٨۷۱ - تاریخ انتشار : ۵ آذر ۱٣۹۲       

عنوان : ترکمانچای هسته ای
ترکمانچای هسته ای!
(( نقض آشکار استقلال ایران ))

هموطنان!
پس از یک دهه کشمکش و کلنجار بر سر برنامه‍ی هسته ای، و وارد آمدن میلیارد ها دلار خسارت به ملت و کشور، و بر باد رفتن حیثیت و اعتبار ایرانیان در سطح جهان، رژیم ولایت فقیه، امضاء بر پای معاهده ای گذاشت که از نظر درجه‍ی نکبت و حقارت و ذلت و خفت، تنها با قرارداد های ننگین گلستان و ترکمانچای، قابل مقایسه است!
این معاهده، که بدون مشورت و نظر خواهی و کسب اجازه از ملت ایران، و محرمانه، و توسط عده ای خود فروخته و مزدور بیگانه، و با تأئید رهبر جمهوری اسلامی (( سید علی خامنه ای )) به امضاء رسیده است، آشکارا، منافع و حق حاکمیت ملی و حقوق نسلهای حاضر و آینده را نقض می کند و برای همیشه، حق ملت ایران در داشتن استقلال و اراده‍ی تصمیم گیری در امور داخله‍ی خویش را نادیده می گیرد!
بر اساس این عهدنامه، ایرانیان، برای همیشه از حق دفاع از تمامیت ارضی با توسل به فن آوری نوین نظامی محروم می گردند! اینکه ایران سلاح هسته ای داشته باشد، و یا نداشته باشد، موضوعی صد در صد داخلی، و مربوط به حق دفاع مشروع یک ملت و ابزار این دفاع است، که تصمیم در مورد آن، مستقیمأ توسط مردم ایران باید صورت می پذیرفت. محروم کردن ملت از این حق تصمیم گیری، و همچنین، پذیرفتن حضور دائمی ناظران استعمار در کشور، بجهت نظارت بر امور فنی و علمی و نظامی، و سپردن سرنوشت کشور، از جهت مدیریت اقتصادی و منابع ملی ( همچون نفت و گاز ))، و چگونگی فروش و هزینه کردن منابع مالی، به بیگانگان، ننگین ترین معاهده ای است که در دویست سال گذشته، بین سران مملکت ایران با خارجیان بسته شده است.
مسئولیت مستقیم این عهدنامه‍ی ننگین، متوجه حکومت اسلامی و شخص رهبر آن، سید علی خامنه ای و نمایندگان اوست.
مردم ایران، هیچ تعهدی به آنچه از طرف مقامات جمهوری اسلامی در سی و پنج سال گذشته با بیگانگان به امضاء رسیده است، ندارند! و از منظر منافع ملی، در فردای برکناری رژیم اسلامی، این معاهدات را جز کاغذ پاره هائی بی اعتبار، قلمداد نخواهند کرد!
***
یکشنبه، سوم آذر ماه سال هزار و سیصد و نود و دو خورشیدی
دکتر حسن شبستری
۵٨٨۶٨ - تاریخ انتشار : ۴ آذر ۱٣۹۲