عنوان : محمد حسین عزیز سخن شما درست است، اما:
نکته این است که چون این ارتش عمیقن ضد مردمی پیش از این خدمتکار مبارک بود، من آن را ارتش مبارک نامیدم. در واقع باید بجای ارتش مبارک، گفت: ارتش غیر مردمی و ضد مردمی. و چنین سرانی نمی توانند از آن خردمندی و دانش که باید برای این لحظه مصر بحران زده بکار گرفته شود، بر خوردار باشند. حتی اگر صادقانه بخواهند، باز با جرأت می توان گفت که: آن توان در بساط شان نیست. این واقعیت و حقیقت امر است. در غیر این صورت یا ما خود را گول زده ایم و یا باید دارای اهدافی "خاص" و پشت پرده باشیم. ارتشی که به دستور مبارک کشت، به دستور مرسی کشت و حالا هم می کشد؛ نمی تواند مصر بحران زده را نجات دهد. این را اگر مردم مصر و کل جهان امروز در نیابند، فردا دیر خواهد بود.

ارتش اگر ذره ای مردمی بود از تظاهرات ده ها میلیونی مردم نهایت سو اسفتاده را نمی کرد و یک موجود ارتجاعی ضد همان تظاهرات کنندگان را به عنوان رئیس جمهور معرفی نمی کرد. بلکه چند نفر از سران همین مردمی که به خیابان آمده بودند انتخاب می کرد تا طبیعی و هم حق باشد. شما که از خیابان نام می برید؛ پس وقتی ضد خیابان عدالتخواه را با زور، سر خیابانی می سازند، تبریز هستی آدمی، اگر شرفی و شرمی در کار باشد، باید زار زار بگرید هَرای کنان.
ولی صدای هیچ کس در نیامد که آن مردک ارتجاعی و مخالف خیابانیان را چه به رئیس جمهور شدن و بر شانه ی مردم معترض نشستن!
مردم برای کنار زدن حکومت بی برنامه، و عمیقن ضد مردمی و انحصار طلب اخوان المسلمین و تند رو های دیگر مذهبی به خیابان ها ریختند، نه برای اینکه از مخالفین مرتجع آنها یک نفر رئیس جمهوری دستوری شود.

شاید به جرأت بتوان گفت که: این بزرگترین سو استفاده ی تاریخ بود از جانِ شیفته و شریف خیابان.

موضوع این نیست که نظر من و شما چیست، و یا کسی چیزی بگوید برای رضایت دل خود. موضوع این است که مصر دارد به بُن بست می رسد. در چنین حالتی شاید با دخالت سازمان ملل متحد و نیروی های مردمی جهان بتوان راه چاره ای جست تا اینکه انتخابات بر گزار رشود.
انتخابات در چنین حالاتی بسیار سریع برگزار می شود؛ ولی این انتخابات در سال آینده می خواهد صورت پذیرد و تا آن زمان مصر می تواند دچار جنگ داخلی ویرانگر گردد. آن صبر که شما می طلبید خیرخواهانه، در این اوضاع در حوصله مصر نمی گنجد. باید دست به کار دیگری زد که نه در شعار، بل در عمل بکار آید.

نصیحت ها می توان نمود؛ ولی چماق بدست و چاقو زبان و تانکدار و توپچی بی مغز که به نصیحت کم و شما گوش نمی دهد.

باید نیروی دیگری، نیروی سومی فوری به میدان بیاید و قول انتخاب فوری را بدهد، و ارتش را هم از روبرو شدن با مردم منع کند؛ و مردم را به آرامش دعوت نماید. و جامعه نسبتن آرام گرفته به مبارزه ی انتخاباتی امید ببندد. چنانکه در تظارات ده ها میلیونی دیدیم، به احتمال بسار قوی دیگر اخوان المسلمین و دیگر گرو های ضد مردمی تند رو امکان قدرت یابی ندارند.

در حالی که با این کشتار ها، و ایجاد مظلومیت به سود طرفداران مرسی می تواند مسایل پیش بینی نشده ی جدیدی پیش بیاید.

راه حل: دخالت فوری دلسوزان انساندوست و صلح طلب و عدالتخواه و آزاده و نگران صلح جهان، و سازمان ملل و عوض کردن تاریخ انتخابات، می تواند مسیر دیگری باز کند نجات بخش. وگرنه تا زمان انتخابات وعده داده شده - در سال آینده - مصر می تواند آبستن چنان حوادثی گردد که امروز به هیچ رو قابل پیش بینی نیست.

آن اطلاعیه ی ما، بعد از اندیشیدن به همه ی این موارد بسیار نگران کننده صادر شده.
این نوشته مفهوم دارد، لطفن انشاوار نخوانید اش. مشکل پیش رو و اندوه آن خیلی بیشتر از آن است که در ظاهر امر دیده می شود. مصر، سوریه و چند نقطه ی شبیه دیگر می تواند سر نوشت جهان را رو به سرازیری بیشتر، عوض کند و فاجعه های باور نکردنی ببار آورد. فردا معما چون حل گشت ... امروز است که تاریخ از ما ژرف نگری می طلبد برای فردای بهتر.

کوتاه سخن: باید امروز هنر دیدن فردا را داشت!
۵۶۱٨۷ - تاریخ انتشار : ۶ مرداد ۱٣۹۲       

عنوان : عبرت!
درود به مردم و ارتش دلاور مصر که کمر به زدودن عفونت اسلامی از کشور خویش بسته اند. آنان نیک می دانند که هرگونه کوتاه آمدن در برابر لشوش اسلامی بمعنی دهه ها و شاید هم سده ها پذیرش قوانین کونشویی، رذالت و فرومایگی ست. آنان از سرنوشت ماست که درس گرفته اند. درود بر آنان!
۵۶۱۷۷ - تاریخ انتشار : ۵ مرداد ۱٣۹۲       

عنوان : توصیه
باید به هواداران مرسی توصیه کرد منتظر انتخابات بمانند و از ادامه تظاهرات دست بکشند. دمکراسی ظاهرا و به گفته بعضی از بزرگان فقط از صندوق های رای در می آید و نه خیابان ...؟!
ارتش هم همان ارتش است ، فقط مخصوص مبارک نبود. همین ارتش صدها نفر از مخالفان مرسی را به دستور مرسی کشته است و چندین بار میدان التحریر را با خشونت تمام از آن ها پاکسازی کرد و اخوان المسلمین هم برایش هورا کشیدند.
بحث ارتش نیست. بخش بزرگی از مردم مصر مرسی و اخوان المسلمین را نمی خواهند. او حتی وقتی پیروز هم شد ۵۱ درص رای داشت که بخش بزرگی از آن را دست داده است.
کار اخوان المسلمین همه جا به بن بست رسیده: ترکیه ، تونس ، لیبی و ... را بنگرید!
نمی توان به بهانه کشته شدن مردم که کاری همیشه ظالمانه است، با پرچم ضد کودتا به مقابله با بخش بزرگ تری از مردم مصر برخواست. این کار به گسترش درگیری ها کمک می کند.
۵۶۱۷۵ - تاریخ انتشار : ۵ مرداد ۱٣۹۲       

عنوان : پوزش و اصلاح:
«این مردمی که کشته می شوند، مشتی بد بخت سیاهی لشکر گول خورده اند که خیلی ها حتی سواد خواندن و نوشتن ندارند.»

پوزش و اصلاح: در شتاب نوشتن، به جای عده ای؛ مشتی، بکار برده شده، عده ای درست است.
۵۶۱۷۴ - تاریخ انتشار : ۵ مرداد ۱٣۹۲       

عنوان : نیرو های انساندوست، عدالتخواه و آزاده جهان! برای جلوگیری از کشتار گروهی مردم مصر باید کاری کرد.
ارتش مبارک دارد مردم مصر را قتل عام می کند.

ندانم کاری، بی برنامگی، انحصار طلبی اخوان المسلمین، نمی تواند دلیلی برای قتل عام بخش بزرگی از مردم ساده و گول خورده ی مصر باشد.
کارگران رنج و کار، روشنفکران آگاه و مردمی و فعالان سیاسی و مدنی و فرهنگی آزاده و عدالتخواه ایرانی نباید در برابر این بیداد هم نوع کشی سکوت کنند. نیرو های مبارک دارند از انقلاب مصر انتقامی تاریخی می گیرند. این نیروی امنیتی که دیروز ۷۵ نفز را در خیابان نصر در قاهره کشته، و بیش از سد ها نفر را زخمی کرده، که امروز زاده نشده، اینها همان نیروی مبارک دیکتاتور هستند.۱

نباید اجازه داد که مردم گول خورده به وسیله ی اخوان المسلمین جامعه ناشناس، بی برنامه و عملن ضد مردمی، اینگونه قتل عام گردند. این مردمی که کشته می شوند، مشتی بد بخت سیاهی لشکر گول خورده اند که خیلی ها حتی سواد خواندن و نوشتن ندارند. مردمی گول خورده، نا آگاه و متوهم هستند. مگر می توان این گولخوردگان بیچاره را کشت!؟ این کشتار ضد بشری، هرچه زودتر باید متوقف گردد!

مگر می توان به این راحتی هر بار پنجاه نفر، سد نفر، دویست نفر آدم بی دفاع و به جلو اندخته شده را کشت.
ارتش مبارک دارد زمینه ی سوریه سازی ی مصر را فراهم می کند. گروه ها و احزاب مردمی مصر چرا سکوت کرده اند!؟
احترام به کرامت انسان کجا رفته!؟

«جنبش پاکیزه خوی تالش»

زیر نویش ۱ - هر انسان عدالتخواه و آزاده ای بیشک مخالف به تباهی کشاندن زندگی مردم مصر از سوی اخوان المسلیمن می باشد؛ اما باید در هر حالی انصاف داشت. در هیچ حالی نباید شرم و انصاف را در خود کشت. کاری که اخوان المسلمین در هنگام پیروزی خود - به هر دلیلی - نکرد، یعنی عوامل حکومت سابق را تار و مار نساخت؛ حالا ارتش دارد می کند. به بیرحمانه ترین شکلی دارد هر روز روی توده ی مردم، مردم بی چیز و بیچاره و ساده و گرسنه و گولخورده آتش می گشاید!
این بیداد هرچه زودتر باید با فشار عدالتخواهان و آزادگان انساندوست جهان متوقف گردد. وگرنه فاجعه ای چنان در راه خواهد بود که دیگر فقط مصری نیست.
همین امروز باید اقدام کرد؛ فردا می تواند خیلی دیر باشد؛ و بعد از سوریه ای شدن مشکل مصر، دیگر کسی ر ا توان کمک کردن به آن نباشد.
۵۶۱۶۶ - تاریخ انتشار : ۵ مرداد ۱٣۹۲