عنوان : جمهوری اسلامی برآیند طبیعی انقلاب ۵۷
اینکه جامعه تصور روشنی از ماهیت جمهوری اسلامی نداشت ٫ یک واقعیت تاریخی است.
اما دزدیدن انقلاب یا تحمیلش به جامعه با واقعیات و اسناد تاریخی منطبق نیست.
کما اینکه سرنگون کردن نظام سلطنتی بدون رهبری آیت الله خمینی ناممکن بود نیز یک واقعیت تاریخی است.
در جامعه استبدادی دوران پهلوی با در نظر گرفتن سطح آگاهی اجتماعی و فرهنگی و ناچیز بودن میزان ارتباط مستقیم روشنفکران غیر مذهبی با اقشار گوناگون جامعه ٫ تنها نهادهای مدنی مستقل از حاکمیت به حوزه های روحانیت و کنشگران مذهبی تعلق داشت و این روابط و پیوند اجتماعی و اعتماد قلبی مردم به روحانیت ٫ سرنگونی سلطنت پهلوی را امکان پذیر کرد.
بنابر این جامعه ۵۷ جمهوری اسلامی را بطور طبیعی برگزید یعنی در اصل به همین پشتوانه انقلاب کرد. احزاب و سازمانهای چپ هم به دلایل دیگری با حکومت مبارزه میکردند و در انقلاب شرکت داشتند.
در زمان پهلوی صفوف مبارزین در درجه اول با معیار مذهبی و غیرمذهبی ( عمدتأ چپ ) تعیین میشد و ضد مذهبیها هم در طیف چپ جا میگرفتند.
در حالیکه این نوع نگاه در عملکرد کنشگران سیاسی و مدنی در جامعه امروزی ایران خیلی کمرنگ شده است ٫ بر عکس ٫ این نوع نگاه به مسائل بین کنشگران سیاسی در خارج از کشور هنوز به اشکال گوناگون عمل میکند.
حال جامعه بعد از تجارب سه دهه و بستگی به سطح آگاهی و فرهنگی تفاوت بنیادی با جامعه ۵۷ دارد .
۵٣۱٨۶ - تاریخ انتشار : ۲۰ فروردين ۱٣۹۲