عنوان : ناب گرا
تا جایی که می دانم هنگامی که لنین در حزب بلشویک پیشنهاد کسب قدرت از بورژوازی و کرنسکی را می دهد نیز این نظریه ناب گرا در برابر لنین به مخالفت مطرح شد و هنگام رأی گیری نیز دست طراحانش بالا نرفت.بنابراین نه تنها چیز تازه ای نیست ( با اینکه آقای راسخ اشاره ای به پیشینه اش نمی کند گویا خود اختراع کرده) بلکه پس از گذر سالیان تاریخچه ای از خود نساخته و در جایی نتوانسته آن شرایط مورد نظرش را فراهم آورد تا دست کم پراتیک بودنش ثابت شود. اساسا آنها که دنبال سوسیالسم اتحاد شوروی " واقعن موجود " گذاشتند منظورشان چه بود؟ البته به نظر می رسد آرمانگراها و ناب گراها تمایلی ندارند حتا در جامعه سرمایه داری هم برای ایجاد نهادهایی برای برابر حقوقی انسانها تلاش کنند به این دلیل که شرایط فراهم نیست .
۵۰٣۵٨ - تاریخ انتشار : ۲٨ آذر ۱٣۹۱       

عنوان : تخم لق
این تخم لق «سوسیالیسم علمی» را کی در دهان چپ های ایرانی انداخته؟! خواهش می کنم آقای محمد راسخ یا بقیه رفقا برای ما «سوسیالیسم علمی» را مستدل کنند؟ آیا یکی از دلایل علمی بودن یک پدیده سربلند بیرون آمدن از تجربه های عملی نیست؟ اگر هست، کدام نوع از سوسیالیسم و در چه دوره و یا زمانی سوسیالیسم از تجربه ای عملی سربلند بیرون آمد؟
ممنون از پاسخی که مرقوم می فرمایید.
۵۰٣۲٨ - تاریخ انتشار : ۲۶ آذر ۱٣۹۱       

عنوان : سوسیالیسم علمی یا تخیلی؟
جناب افشار من بااین نظر شما که ایده های مارکس و لنین ایه اسمانی نیستند موافقم اما مطلب اینجاست که یک نظریه هرچه غیر علمی، برداشتهای متفاوت و حتی متضاد از اًن بیشتر .نمونه پیش رویمان اسلام.
اما فراتر از برداشت ها انچه سوسیالیسم علمی را از فرم های دیگر سوسیالیم مجزا می نمود تحقق اًن نه بر اساس خواست این و اًن رهبر و ولونتاریسم بلکه جبر و ضرورت تاریخ بود. اگر سوسیالیسم تا کنون تکوین نیافته وسوسیال دموکراسی روز به روز ثبات،پیشرفت و رفاه بیشتری به ارمغان اُورده این خود اصل انتخاب طبیعی و دوام و تداوم سیستم برتر را تداعی نمیکند؟ بکاربردن واژگانی چون فاصد و پوسیده برای سوسیال دمکراسی اوج کم لطفی به دستاوردهای گرانبهای ملت هایی چون سوئد و نروژ و دانمارک و غیره است.
۵۰٣۱۴ - تاریخ انتشار : ۲۶ آذر ۱٣۹۱       

عنوان : کارگران و زحمتکشان جهان ، تا زمانیکه سرمایه داری به تکامل خود نرسیده متحد نشوید !
" این طبقه کارگر روسیه نبود که برای "رهایی خود " انقلاب میکرد بلکه این لنین بود که میخواست طبقه کارگر روسیه را و بقیه جهان را رها سازد . نیت بسیار خوب و انسانی‌ که اما هیچ قرابتی با نظرات مارکس نداشت." این مقاله و تمام جریانات ضّد مبارزاتی و ضّد کمونیستی تلاش بر آن دارند که مبارزات مردم کشورهای جهان را یا نفی کرده و یا جریانی انحرافی و غیر واقعی‌ نشان دهند . در عوض راه هایی را نشان میدهند که از ازلیت تا ابدیت نشانی‌ از به نتیجه رسیدن تئوریهای آنها نبوده ، وجود نداشته و نخواهد هم داشت. اگر واقعیت ندارد یک کشور ،یک حزب و یا تشکیلاتی را معرفی کنند که مبارزات آنها در دوران جهان امپریالیستی به ثمر رسیده باشد ! نظر آنها بر این است که تا زمانیکه اقتصاد درجه تکاملی خود را طی‌ نکرده باشد مبارزه در راه رسیدن به سوسیالیسم بیهوده است چون شرایط و ابزار ساخت سوسیالیسم هنوز فراهم نشده است. یعنی‌ "تا زمانیکه کفر دنیا را نگرفته باشد امام زمانی‌ ظهور نخواهد کرد". پس کارگران جهان تا تکامل اقتصاد سرمایه داری دست از پای خطا نکنید که نتیجه‌ای جز شکست نصیبتان نخواهد شد !

در ادامه مقاله..

" ولی در مورد ماهیت سوسیالیستی انقلاب اکتبر و جامعه‌ی شوروی نه تنها میان سرشت واقعی آن انقلاب و آن جامعه و تصورات رهبر و رهبران آن با آن چه در واقع آن انقلاب و آن جامعه بود فرقی گذاشته نشد بلکه ادعاهای لنین کافی بود تا آن انقلاب سوسیالیستی و آن جامعه سوسیالیستی انگاشته شود و با هزاران آسمان ریسمان و تئوری بافی سعی شود تا آن تصورات به جای واقعیت قبولانده شوند. ولی سرِ زندگی و واقعیت را نمی‌شود کلاه گذاشت. واقعیت سرانجام خود را می‌نمایاند و نمایاند."
مقاله لنین را کلاهبرداری معرفی کرده است که با آسمان ریسمان بافی‌هایش میخواسته تا آن تصورات به جای واقعیت قبولانده شوند ....!!
۵۰۲۹۹ - تاریخ انتشار : ۲۵ آذر ۱٣۹۱       

عنوان : مقاله ای جالب و "چپ" بودن اقای حمیدیان
مقاله آقای راسخ در این وانفسای که هر کس و نا کسی نظریه پرداز شده و تئوری های مشعشانه در رد و یا قبول اندیشه ای میدهد، بسیار جالب، آموزنده، و پر محتوی است. حال چه با آن موافق باشیم یا مخالف. اما، آگاه نیستم که آقای راسخ افشار، کتاب بر بالهای آرزو آقای حمیدیان را خوانده یا نه. اگر خوانده باشد، که احتیاجی نبود تا نشان داده شود که آقای حمیدیان مارکسیست نبوده که حالا بخواهد باشد یا نباشد. اگر هم نخوانده، با اجازه باید بگویم که بنا بر نوشته های خود آقای حمیدیان، ایشان تنها دوست هماره زنده یاد عباس مفتاحی بوده و چون کارمند اداره ای بوده و از حقوق ماهیانه ای برخوردار بوده و بخشی از حقوق ماهیانه اش را در اختیار دوستاش میگذاشته، دستگیر و زندانی شده. در هیچ یک از صفحات کتابش، آقای حمیدیان ذکری از اینکه کتاب یا مقاله ای را مطالعه کرده و یا اصولا به مارکسیسم-لنینیسم اشنایی داشته و یا به آن باورمند، رویرو نمیشویم. این البته مشگل آقای حمیدیان نیست. این مشگل جامعه عشبرتی و قبیله ای ایران و دستگاه درنده خو شاهنشاهی بود. در آن زمان هر کسی که به درست و یا غلط به مارکسیسم و لنینیسم میرسید، افراد خانواده اش و یا دوست همبازی اش یا همکلاسی اش هم به این جهان بینی میرسید بدون اینکه خطی در باره اش مطالعه کرده باشد. بخصوص اگر رفیقی در راه برقراری باور هایش بدست دژخیمان سلطنتی و یا اسلامی جانش را میداد، همین اطرافیان هم به درجه آگاهی و رشادت او میرسیدند و کاسه داغ تر از آش میشدند. برایم هنوز روشن نیست که چرا بعضی از اقایان و خانم ها که خود میدانند که مارکسیست و یا بقولی م-ل شدن آنها نه از روی مطالعه و تحقیق و بررسی بل صرفا بخاطر غلبه تفکر عشیرتی-قبیله ای صورت گرفته و حالا که متوجه شده اند که آن کس نیستند که بالاجبار شده بودند، اشتباهات و کجراه رفتنشان را به گردن آن تئوری ها میاندازند. گویا این دسته خودشان هم در مرور زمان فهمیده اند که اندیشه های "راست" محکوم و زوال پذیرند و اعلام اینکه "راست" را درست میداند، برایشان خجال آور و شرمنده گی ببار میاورد. همانند مسلمانانی که فهمیده باشند کارهایشان و رفتار هایشان با قوانین اسلامی خوانایی ندارد ولی از ترس آخرت و جنهم، نمیتوانند بگویند که مسلمان نیستند و قوانین ضد بشری موجود در اسلام را به آخوند ها و غیره وصل میکنند.
۵۰۲٨٨ - تاریخ انتشار : ۲۴ آذر ۱٣۹۱