سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

تینا دختری از نخلستان - حامد کنانی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : ناجی

عنوان : یک شهروند از ایران
داستان پر بود از بی انصافی در حق ایران و مردمش
در ایران هیچکس را بجرم عرب بودن یا کرد بودن یا ترک بودن نمیکشند درایران فقط آزادیخواهان و آنها که مخالف این حکومت هستند را میکشند بیشتر کشته شده های ایران همه ایرانیهایی بوده اند که شیعه محسوب شده و به زبان پارسی هم سخن میگفته اند بنابراین این یک دروغ کثیف و بیرحمانه در حق ایران و ایرانی است که بگویند من از کشوری میایم که در آنجا اعراب را میکشند
واقعا قابل تاسفه که مردم بخاطر گرفتن پناهندگی و اقامت یک کشور خارجی تن به هر کاری میدهند و ذهن فرزندان این مملکت را نسبت به میهن مادری خود اینچنین خراب و پر دروغ میکنند
۴۲٣۱۰ - تاریخ انتشار : ۶ دی ۱٣۹۰       

    از : احمد سحرآبادی

عنوان : دقیق تر شویم
گزارش دردناکی است از یک واقعیت جهانی که قلب انسان از خواندن آن تیر می کشد. موج عظیمی از انسان ها در سراسر گیتی از کشورهای عقب نگاه داشته شده به سوی کشورهای توسعه یافته در حال مهاجرت اند. انگیزه های این مهاجرت ها هم ظاهرا متفاوت ولی در واقع یکی است: تلاش برای داشتن زندگی فردی و خانوادگی امن تر و مناسب تر.
بیان اینکه کشور همسایهٔ شمالی عرب های خوزستان یعنی فارس ها به رهبری رضا خوان این منطقه را اشغال کرده باشند و باعث و بانی این فاجعه شده باشد یا خمینی و «چپول!» های بعد از انقلاب، اغراض سیاسی ای را نشان می دهد که به ماهیت گزارش ربط چندانی ندارد. به بحرین هم همان انگلیسی ها استقلال دادند و امروز سرنوشت بهتری از این سوی آب های خلیج ندارند.
بهتر نیست در ماجرا ها دقیق تر شویم و اگر با کسانی به حق و به جد مخالفیم بیهوده حمله نکنیم؟ گزارش خودش به بهترین وجه این سرنوشت دردناک را بازگو می کند.
۴۲٣۰۵ - تاریخ انتشار : ۶ دی ۱٣۹۰       

    از : امید همائی

عنوان : زنده ام و نمی گریم
سلام بر همه، بر روز ،بر آفتاب
سلام بر شب سلام بر ستاره ها
میخوانم میبینم ولی دیگر نمی گریم
این زندگی است. نمایشی که امروز هفت میلیارد هنر پیشه دارد. بعضی هنر پیشه ها باید در کودکی بمیرند و بعضی باید نودو نه سال روی صحنه باقی بمانند.
دوروز پیش در اروپا که نه بربریّت جمهوری اسلامی و نه نابخردی چپول هارا دیده کودک دوساله ای کشته شد. سالهاست که کشتی پناهجویان اینجا و آنجا غرق میشود. کسانی که با گرفتن پول اینان را اینسو و آنسو میبرند گاه بخاطر پول آنهارا میکشند و یا به آنان تجاوز میکنند و یا جگر و کبدشان را در می آورند و میفروشند.
و اینست جامعهء آدمها که افسوس، انسانیّت در آن به آن اندازه که آرزو داریم نیست.
سعی میکنم در جنگ خوبی و بدی در کنار نیکان باشم. اگر بتوانم پندار نیک ، گفتار نیک و کردار نیک را پیشه کنم. از اینرو شادمانم و میخندم و سرود بهروزی میسرایم.
گریه ؟ عزاداری ؟ نه من عاشورائی نیستم. من نوروزی ام.
با اینکه ظلم و چپاولگری حاکمان زندگی انسانی را در کشورهای متعدد ( نه فقط ایران) دشوار و گاه ناممکن میسازد ولی حوادث دلخراش و تلخ در همه جا رخ میدهد.
تلاش میکنیم شرائطی ساخته شود (بی جنگ و بی ویرانی) که آدمیان در سر زمین خویش در رفاه و شرافت زندگی کنند و برای بهتر زیستن، آواره و سرگردان نباشند.
و همچنین به آدمیان بگویم که قدر آنچه دارند بدانند و به رویای شهر فرنگ (در باره کسانی که به دلائل سیاسی مذهبی جانشان در خطر است این را نمی گویم) به صحرا و دریا نزنند.
پندار نیک
گفتار نیک
کردار نیک
بهروز باشید.

homaeeomid@yahoo.fr
۴۲٣۰۴ - تاریخ انتشار : ۶ دی ۱٣۹۰       

    از : محمد رضا رقابی

عنوان : خواندم و گریستم
خواندم و گریستم از این سر نوشتی که خمینی و احزاب و گروه های افراطی چپ!!!؟...(چپول!) در اوائل انقلاب بر سرنوشت تینا ها و این ملت رقم زدند...
۴۲۲۹۲ - تاریخ انتشار : ۵ دی ۱٣۹۰       

  

 
چاپ کن

نظرات (۴)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست