عنوان : کتاب پرستو در باد نوشته محمد قراگوزلو
برای سفارش کتاب به ادرس زیر مراجعه کنید رای سفارش کتاب به آدرس زیر مراجعه کنید

Alfabetmaxima Bokhandel

Kaskögatan ۳۴- B .H
۱۶۴ ۷۶ / Kiskta
Sweden
Tel: ۰۰۴۶ ۸ ۷۶۰ ۰۳ ۴۳

email: alfabetmaxi@yahoo.se

WWW.alfabetmaxima.com Bankkonto nr. ۹۹۶۰۱۸۶۰۶۲۱۴۱۴

Alfabetmaximai bokhandel Stockholm

IBAN SE ۶۵۹۵۰۰ ۰۰۹۹ ۶۰۱۸۶۰۶۲۱۴۱۴ BIC -kod (swift-adress) NDEASESS
۴۱٨۱۴ - تاریخ انتشار : ۱۲ آذر ۱٣۹۰       

عنوان : ‫عامل اصلی تغییر، تعدد روزافزون درجه آزادیهای ‫انتخابی بشر مدرن
‫جناب قراگوزلو، واقعیت مناسبات پیچیده افراد و روابط و مناسبات پیچیده تر اجتماعی آنها به سادگی و نگاه سفید−سیاهی تعاریف شما هرگز نبوده و نخواهد بود. بشر امروز بسیار متغیرتر و پیچیده تر ‫است از بشر سد سال پیش، بشر مورد نظر شما که حتی در هنگام وقوع انقلابات کمونیستی هم کمیابی و ندرتش در لابلای نوشته های شما احساس میشود!

بشر امروز بسیار فردگراتر، متکثرگراتر، دیگر روادارتر است و دغدغه اصلی بخش عمده اش عدالت اجتماعی در توزیع عادلانه قدرت و سرمایه و کار و تولید و آگاهی و سواد و رفع تبعیض فردی و اجتماعی میباشد. بشر امروز بدنبال ازدیاد و افزایش گزینه های زندگی اش میباشد. ‫میخواهد در توزیع قدرت سیاسی شرکت تأثیر گذار داشته و سهمی از قدرت سیاسی به او برسد! فاتحه کمونیسم روسیه و چین به علت عدم همین پذیرش تغییر و تنوع در گزینه ها و ناتوانی در پذیرش تغییر و توزیع عادلانه قدرت نهایتاً خوانده شد و در سیل و اقیانوس سرمایه و سرمایه داری اطرافشان غرق شدند! این بشر به این شکل هم هرگز قبلاً وجود نداشته.

شما هم همچون پیامبران و گذشتگان و پیشکسوتان مکتب کمونیسم قادر به هدایت مستقیم آنها در راه و قالب و چهارچوب ثابت یک مکتب و گزینه نمیباشید! موضوع اصلی شاید نه تغییر سیاست و نه سیاست تغییر باشد، بلکه تغییر و پیچیدگی غیرقابل پیشبینی بودن بشر متغیر امروز است که از ژرفای حوادث و تجارب گزینه های بشر دیروز بوجود آمده و تکامل یافته! علت اینهم تعدد روزافزون درجه آزادیهای بشر مدرن در انتخاب و گزینه های زندگی خود میباشد!
‫‫
۴۱۶۲٣ - تاریخ انتشار : ۲ آذر ۱٣۹۰       

عنوان : آیا انقلابات شسته رفته ممکن است یا این نظریات به پاسیفیسم میرسد
دوستانی که معتقدند انقلاب لیبی که در این مرحله شکست خورد انقلاب نبود و دست ساخته ناتو بود بایستی به این سوال پاسخ دهند که اگر مردم بن غازی به خیابان نیامده بودند، اگر پادگانهای ان بدست مردم نیافتاده بود ایا ناتو به این فکر می افتاد که با کمک رییس دادگستری سابق قذافی و استاد دانشگاه سابق در امریکا و به کمک ناتو انرا سرکوب کند. ایا همین کار را نظامیان مصر نکردند که با قربانی کردن مبارک ، رژیم را حفظ کردند. مگر در تونس همین نشد. ایا چون شیوه سرکوب انقلاب در یک کشور دخالت نظامی است و در دیگری از طریق "اصلاح طلبان" انوقت انقلاب مردم را مورد سوال قرار می دهد. انهایی که این ادعا را دارند به این سوال پاسخ دهند که چه فاکتوری تغییر کرد که سارکوزی که سال قبلترش فرش قرمز پهن کرده بود برای قذافی سیاستش عوض شد. اگر فاکتور انقلاب مردم نبود پس چه بود. این دوستان انقلابات را از آخرش بررسی می کنند. مطابق این نسخه ، انقلاب مردم سوریه نیز از همین الان توسط ترکیه دست سازی شده است چون دولت ترکیه برای سرکوب انقلاب مردم دست به دخالت نظامی در سوریه خواهد زد و از طریق نظامیان وابسته به خود ممکن است انقلاب مردم سوریه را ملا خور کند. براین اساس بایستی مثل طرفداران شاه سابق، انقلاب ۵۷ را نیز کار انگلیس بدانند که قصد داشت جلو پیشرفت ایران بسوی تمدن بزرگ را بگیرد. مگر راضی شدن دول غرب و توافق روی خمینی برای سرکوب انقلاب مردم نبود. مگر خمینی کاری را که شاه نتوانست بکند به پایان نرساند. این دوستان دنبال انقلابات شسته و رفته ای هستند که در ان یک طبقه کارگر با پرچم سرخ به خیابان بیاید و سرمایه داران نیز همگی سوار تانک شده و حمله کنند و بالاخره طبقه کارگر پیروز شود. متاسفانه در دنیای واقعی این چنیین نمی شود. سرمایه از درون و بیرون حمله می کند. از باندهای مختلف اپوزیسیون کرفته تا حمله نظامی و حتی از طریق جناح هایی در درون همان طبقه کارگر سعی خواهد کرد که نظام سابق را احیا کند و حفظ کند. سرمایه قسم نخورده است که یک شکل حکومت یا یک فرد را تا ابد نگه دارد. اگر منافع نظام سرمایه حکم کند، شکل حکومت و یا افراد نیز قربانی می شوند. این ان فاکتوری است که این دوستان در لیبی نمی بینند. فاکتور مردم و انقلاب انها بود که ناتو را واداشت از ان تاکتیک استفاده کند در لیبی. در سوریه نیز ممکن است از طریق ترکیه وارد شود و... اما درمورد راه حل این دوستان باز پاسخ نمی دهند که اگر طبقه کارگر متشکل راه چاره است چرا در یونان توسط حزب کمونیست ان تبدیل شد به زنجیر گوشتی برا ی حفظ پارلمان در برابر حملات مردم. چرا در ایتالیا مردم را بسیج نمی کند. این دوستان اگر به این سوالات پاسخ بدهند انوقت متوجه نقش یک حزب رادیکال کمونیستی که بتواند طبقه کارگر را رهبری کند می شوند. و این حزب نیز در آسمان تشکیل نمی شود. این حزب با دخالت در مبارزات روزمره مردم و طبقه کارگر و شرکت فعال در ان است که می تواند در ان لحظاتی که مردم از جریانات سرمایه ناامید می شوند در دسترس مردم و طبقه کارگر باشد. رفیقمان حکمت بدرستی گفته بود که کمونیست شانس زیادی ندارند که پیروز شوند. فقط با حضور مداومشان می توانند از آن فرصتهای نادری که پیش می اید استفاده کنند. لنین نیز اگر از فرصت نادری که پیش امده بود استفاده نکرده بود، بسیاری از کمونیستها به دولت کرنسکی می پیوستند و امروز شما برایشان درود می فرستادید چون قتل عام شده بودند. بی جهت نبود به لنیین لقب ماجراجو داده بودند. کمونیست بعنوان یک فعال اجتماعی در درجه اول یک فعال عملی است. اگر مردم انقلابی نکنند جایی برای تغییر نیست. پاسفیست ها با طرح انقلابات شسته رفته به ناامید کردن مردم از حرکات اجتماعی دست می زنند. کمونیستها با تشویق مردم به عمل اجتماعی زمینه ای بوجود می اورند که بتوانند در ان فعالیت کرده و جامعه را تغییر دهند. فرق کمونیست ها و فیلسوفان در همین است. عده ای به تبیین دنیا مشغولند و عده ای مشغول تغییر اند. ما تصمیم گرفته ایم که انرا تغییر بدهیم. ما از کمونیسم مذهب نساخته ایم. انرا وسیله ای برای تغییر جامعه و برای ساختن یک دنیای بهتر می دانیم. این یک وسیله است که در مبارزه صیقل می خورد و ارتقا پیدا می کند. جنبش کمونیستی یک سکت مذهبی نیست یک جنبش برای تغییر انقلابی جامعه است. اگر چنیین جنبشی وجود نداشته باشد، جنبش کمونیستی نیز موضوعییتی ندارد. امیدوارم این دوستان متوجه اختلافات بنیادین بین کمونیست بعنوان یک عمل اجتماعی با کمونیست بعنوان یک باور ذهنی شده باشند.
۴۱۶۱۱ - تاریخ انتشار : ۱ آذر ۱٣۹۰       

عنوان : آدرس اشتباهی
چنین رفرم های نیم بندی اگرچه به اعتبار فشار از پایین به وقوع می-پیوندد اما از آن جا که نتیجه ی چیدمان هیات حاکمه (بالایی ها) است، کم-ترین دست آورد پایدار و مانده گاری ندارد. اعتلای دولت اقتدارگری احمدی-نژاد از دل ۱۶ سال حاکمیت بورژوازی کارگزارانی + مشارکتی موید این نکته است که:


جملات بالا عینا از مقاله رفیق عزیزمان محمد نوشته شد. برای توجه آقای سعید ح که معتقدند نویسنده آدرس اشتباهی می دهد. نخیر آقا جان! شما آدرس اشتباهی می دهید. شما می خواستید و می خواهید با قدرت گرفتن لیبرال ها و اصلاح طلبان بار دیگر مردم را به دو خرداد ۱۳۷۶ عقب ببرید و هشت سال بعد از صندوق خود بار دیگر یک قالباف بجای احمدی نژاد دربیاورید.
۴۱۶۰۷ - تاریخ انتشار : ۱ آذر ۱٣۹۰       

عنوان : لیبی؟ کدام انقلاب؟
آقای محترم که شکست نخورده ای! برادر عزیز کمی گوش کن به اخبار. اگر تو حوادث لیبی را انقلاب میدانی که خب من با تو حرفی ندارم. در اینصورت زنده باد ناتو. زنده باد امپریالیسم. زنده باد سارکوزی و برلوسکونی مرحوم و کامرون و اوباما. زنده باد اقدامات ارتجاعی مصطفی عبدالجلیل. اما باور کن با ناتو نمی شود انقلاب کرد. نکند تو نوری مالکی و ایاد علاوی را هم حاصل انقلاب می دانی؟
اوضاع مصر با اوضاع لیبی فرق می کند. در هر صورت اگر می خواهی اظهار نظر کیلوئی نکنی می توانی مثل هر انسان محقق و متمدن دیگری به مقالات آقای قراگوزلو درباره انقلاب مصر و تونس توجه کنی که در بایگانی همین سایت موجود است. همین طور که نمی شود گفت نظر شما فیلسوفانه و انتزاعی است و بعد در رفت. من البته هنوز آخرین شماره آرش را ندیده ام اما از روی جلد و فهرست آن که در سایت ها آمده بود یک مصاحبه در همین مورد ( انقلاب یا بهار عربی ) با چند نویسنده مطرح داخل و خارج از جمله آقایان زرافشان و قراگوزلو دیدم.
فکر می کنم برای نقد نظرات نویسنده باید جامع تر سخن گفت. وگرنه من هم می توانم ترا به ذهنی گرائی متهم کنم. یا هواداری از ناتو.
این شیوه بحث رفیقانه نیست.
۴۱۶۰۶ - تاریخ انتشار : ۱ آذر ۱٣۹۰       

عنوان : کدام منشور؟
با درود و احترام به خوانندگان و مدیران اخبار روز
من علاقه ای به این پلمیک ها ندارم اما می خواستم به چند موضوع اشاره کنم تا سطح بحث برای دوستان واقعی تر شود
یک. در میان احزاب راست و چپ ایران تنها دو گروه و سازمان از ترمینولویی " سرنگونی " استفاده می کنند. در میان راست ها تمام گروه های و جریان های سلطنت طلب و سکولار و در میان چپ ها هم حزب کمونیست کارگری ( دو شاخه ی تقوائی و جوادی - ماجدی)
دو. سرنگونی برای جناح راست یا به تعبیر نویسنده محترم جناب قراگوزلو اپوزیسیون بورژوائی حامل یک مفهوم ایدئولوژیک و بار معنائی خاص است. آنان چنان که نویسنده هم توضیح داده است میخواهند دولتی را به ضرب و زور چماق امپریالیسم و هر قدرت دیگری کله معلق کنند و خودشان به قدرت برسند. ماجرای لیبی و شورش اقاعده در بن غازی همین فرایند را اثبات کرد
سه. سرنگونی برای احزاب کمونیست کارگری نیز بر اساس تز " جامعه و قدرت سیاسی " منصور حکمت معنی دار می شود. با ده هزار نفر می توان قدرت را گرفت و گور بابابی جنبش کارگری. این دوست عزیز هم که نویسنده را به قول خودش در توهم جنبش کارگری اسیر می بیند از همان مکتب تغذیه می شود. منظورم جناب جنبش شکست نخوردگان است.
مساله اما سرنگونی نیست. مساله اصلی انقلاب است. آن هم انقلاب ضد سرمایه داری و ضد تمام حاکمیت بورژوازی با تمام ادا و اطوارش.
شکست نخوردگان خیالی هنوز این را نمی فهمند.
برای شناخت آنان می توان به اتحادشان با رضا پهلوی و سلطنت طلبان دقیق شد. اینان بدون پروا در جنبش ما هستیم سلطنت طلبان ثبت نام کردند اما از جنبش کارگری بیزارند. جز تاسف چه می توان گفت؟
هوشنگ/ صبا/ آذر/ زهره / محمود
تهران
۴۱۶۰۴ - تاریخ انتشار : ۱ آذر ۱٣۹۰       

عنوان : لیبرال ها و محافظه کاران/ یک تذکر
هرکسی اندکی شعور سیاسی داشته باشد می فهمد که بورژوازی جدید ایران از درون جنبش اصلاحات و دوم خرداد و هاشمی رفسنجانی و خاتمی بیرون آمده است. حتی محافظه کاران نیز دست خت همان اصلاح طلبان هستند. احمدی نژاد در دوران رفسنجانی استاندار اردبیل بود و در دوران خاتمی شهردار تهران و از درون وزارت کشور موسوی لاری بیرون آمد. آقای سعید که سنگ لیبرال ها و اصلاح طلبان را به سینه می زند به چشم مردم و کارگران و زحمت کشان خاک می پاشد. در ضمن در این مقاله بسیار جالب و واکاوانه به هر دو جناح هم لیبرال ها و هم اصلاح طلبان نقد جدی وارد شده است.
یک بار دیگر بخوان و بعد اظهار نظر کن.
۴۱۶۰۱ - تاریخ انتشار : ۱ آذر ۱٣۹۰       

عنوان : به چنبش شکست نخوردگان
دوست گرامی آقا یا خانم جنبش شکست نخوردگان
سلام
خسته نباشید
روحیه شما در خواندن مقالات و مشارکت در کامنت گزاری آن هم در همه جا ستودنی است. دیگر همه ما می دانیم که شما سمپات زنده یاد منصور حکمت و بازماندگانش در حزب کمونیست کارگری آن هم شاخه جریان تقوائی هستید. البته حزب شما هر تحرکی را انقلاب می داند. از جمله وقتی مردم ایران در اعتراض به نتایج انتخابات و به هواداری از موسوی به خیابان ها آمدند آقای اصغر کریمی دبیر دفتر سیاسی حزب شما - اگر اشتباه نکنم - از مردم خواست که عکس حمید تقوائی را به دست بگیرند؟؟؟؟؟؟؟
و زمانی که معلوم شد قرار است نماز جمعه ۲۹ خرداد را رهبر جمهوری اسلامی بخواند سرکار خانم شهلا دانشفر رئیس شعبع کارگری حزب شما روز سه شنبه در تلویزیون کانال جدید(چه اسم با معنی و جالبی ) به ما تذکر داد که لازم نیست خامنه ای نماز بخواند چرا که تا روز جمعه کار تمام است. سال ها پیش نیز رهبر فقید شما با صفا حائری شرط بست که در عرض ۸ ماه آینده رژیم سرنگون خواهد شد. این است دخالت گری شما و حزب مورد علاقه تان.
برادر گرامی
خواهر محترم
روند انقلاب های را باید با مکاتنیسمی مبتنی بر درک دیالکتیکی بررسی کرد. شما که صبح تا شب از انقلاب انسانی داد می زنید چه کار به چپ و سوسیالیسم و کمونیسم دارید. مگر هر کسی اسم خودش را گذاشت کمونیست آه‍ینهم کارگری کمونیست است؟
حرب کمونیست اسشرائیل هم لابد کمونیست است. هرچند شما و حزبتان و همان زنده یاد لیدرتان هرگز با اسارائیل مشکل نداشته اید. سهل است آن را دموکرات ترین دولت منطقه دانسته اید. اگر این دخالت گری است اگر نظرات استاد ما محمد قراگوزلو پاسیفیستی است پس زنده باد پاسیفیسم
زنده باد مردذم غزه
ما انقلاب ناتو ساخته را قبول نداریم اما شما چرا. اختلاف ما با شما سیاسی است دوست عزیز. شمکا مشغول انقلاب انسانی باشید و دست از سر کارگران بردارید
یک کارگر
تهران
۴۱۵۹۹ - تاریخ انتشار : ۱ آذر ۱٣۹۰       

عنوان : کامنت من سانسور شد
من یادداشت نسبت طولانی در حاشیه مقاله محمد جان گذاشتم اما درج نشد. مهم نیست. وقتی خانم سلبی هستند لابد نوبت به امثال ما فقیر بیچاره ها که از این اصطلاحات بلد نیستیم نمی رسد. من فقط نظر استاد احمد شاملو را در تایید مقاله ی محمد جان نوشته بودم
باز هم به خاطر حذف کامنتم از آقای تابان ممنوم. لابد ایشان ملاحظاتی داشته اند که بر من پوشیده است. در ضمن دوست دیگر من بنفشه نیز کامنتی گذاشته بود درباره ی حمله ی محمد جان به فمینیست ها که آن هم درج نشد. این را خودش تلفنی به من گفت.
۴۱۵٨۹ - تاریخ انتشار : ۱ آذر ۱٣۹۰       

عنوان : نظام تولید سرمایه داری
آقای سیروس سوالاتی را مطرح کرده اند که بطور مختصر شاید من بتوانم پاسخی به آنها بدهم. نوشته اند که :
"چرا در شریط بحران اقتصادی و سیاسی و در حالی که سوسیالیست ها و کمونیست ها می توانند در انتخابات شرکت کنند و برنامه های خود را در معرض قضاوت مردم بگذارند بازهم راست ها رای می آورند و پیروز می شوند. می پذیرم که در ایران امکان آلترناتیو شدن به چپ داده نشده اما در اسپانیا و فرانسه و یونان و ایتالیا که اینطور نیست.ممنون میشوم اگر در این جا و یا در مقالات بعدی جواب بدهید. و یا اگر دوستی بتواند من را حالی کند متشکر خواهم شد."

اول از همه باید این را یادآوری کنم که هدف کمونیست ها اصلاح نظام تولید سرمایه داری نیست و از آنجا که در نظام های پارلمانی بورژوازی احزاب سیاسی بورژوازی رقابت می کنند که قدرت سیاسی را بدست آورند و برنامه های خاص خود را به پیش ببرند که این نظام را حفظ کرده و به بقای آن کمک کنند. آنها خود را سوسیالیست یا سوسیال دمکرات و یا حتی کمونیست می نامند و تا وقتی هدف نابودی نظام سرمایه داری و مالکیت ابزار تولید و مالی و بقیه بخش های نظام تولید سرمایه را از سرمایه داران نگرفته اند باز ناجیان سرمایه داری خواهند بود و داشتن نام سوسیالیست و کمونیست و سوسیال دمکرات و غیره فقط عموامفریبی می باشد.جفظ نظام سرمایه داری مغایر با اهداف کمونیست ها که در مانیفست کمونیست بیان شده است می باشد.

کمونیست ها در مبارزات انتخابات بورژوازی شرکت خواهند کرد و حتی اگر رای بیاورند به پارلمان های آنها نیز خواهند رفت اما هدف گرفتن قدرت سیاسی از طریق پارلمان بورژواها نیست و این بخشی از مبارزه طبقاتی برای آگاهی کارگران می باشد که به پرولتاریا تبدیل شوند و انقلاب پرولتری را به پیش ببرند و با شکست نظام سرمایه داری و خلع قدرت از بورژوازی دولت پرولتری را جایگزین دولت بورژوازی بکنند و سپس شروع به درهم شکستن ماشین سیاسی اقتصادی طبقه سودجوی بورژوازی بکنند.

کمونیست ها هرگز به فکر دست یافتن قدرت برای حفظ نظام سرمایه داری نبوده اند و اگر بطور مثال حتی یک حزب مانند حزب به اصطلاح کمونیست چین خود را کمونیست معرفی می کند اما نظام سرمایه داری آن را اداره می کند و نام کمونیست دارد و به کام بورژواهای چینی و جهانی عمل می کند دیگر باید از کمونیست های واقعی انتظار داشت که این شیاد بازی را به راحتی تشخیص بدهند و مسلما فریب گرگ در لباس میش بورژواها را نخورند.

کمونیست ها می دانند که در شرایط انقلابی و توسط پرولتاریا است که نظام سرمایه داری و تمام دستگاه های سیاسی و اقتصادی آن در هم شکسته خواهد شد و بنابر این وظیفه مبرم و اصلی کمونیست ها آن است که به تشکل و آگاهی طبقات کارگر همت کنند و در سیر مبارزه از تمامی امکانات استفاده کنند و خرده بورژوازی را نیز به سوی انقلاب بکشانند و تحت رهبری انقلابی پرولتاریا به پیروزی انقلاب سوسیالیستی تحقق بخشند.

نظام سرمایه داری نیز آگاه هست که هرگاه کمونیست ها قدرتمند شده اند با انواع وسایل به سرکوبی انقلاب و کمونیست ها پرداخته اند. فراموش نکنید که قبل از به قدرت رسیدن حزب فاشیست نازی در آلمان (حزب سوسیالیست ملی کارگران آلمان!) که یک حزب جنایتکار سرمایه داران بود در همان آلمان حزب کمونیست به بزرگترین نیروی سیاسی تبدیل شده بود و فاشیسم و جنگ و جنایت پاسخ سرمایه داران به رشد آگاهی پرولتاریا و محبوبیت کمونیست ها بود.

مطمن باشید باز دنیا شاهد درندگی و دیکتاتوری سرمایه داران به اشکال مختلف خواهد بود و این نیز بخشی از همان رقص مرگ بورژوازی می باشد که کارل مارکس آن را پیش بینی کرده بود.
نظام سرمایه داری به انتهای حیات جنایتکارانه خود هر روز بیشتر از دیروز نزدیک می شود و کارگران هرروز بیشتر به پرولتاریا شدن نزدیکتر می شوند. هدف کمونیست ها انقلاب پرولتری می باشد که توسط رهبری پرولتاریا به بربریت بورژوازی پایان دهد.
پرولتاریا بعد از شکست بورژوازی دمکراسی پرولتاریا یا همان دیکتاتوری پرولتاریا علیه بورژوازی را بر قرار خواهد کرد که اجازه احیای نظام بربریت را دوباره به بورژواها ندهد.
دمکراسی واقعی مردمی را تنها پرولتاریا برقرار خواهد کرد که رای عموم زحمتکشان معنی خواهد داشت و دمکراسی اقتصادی بخش لازم دمکراسی سیاسی خواهد بود و استثمار انسان از انسان اجازه نخواهد داشت ادامه پیدا کند.
لطفا مانیفست کمونیست را مطالعه کنید و خود ببیند چرا این مانیفست لرزه بر اندام بورژوازی می اندازد!
کارگران جهان متحد شوید!
۴۱۵٨۷ - تاریخ انتشار : ۱ آذر ۱٣۹۰