عنوان : مسائل سیاسی را از مسائل حقوق بشری تفکیک کنید.
سرکار رمضانی، عجب توجیحی از بکارگیری و سوء استفاده از کودکان و نوجوانان در جنگهای مسلحانه بزرگسالان کرده اید! عجب آسمان و ریسمانی بهم بافته اید از ویتنام تا ایران! کی کشوری بنام کردستان وجود داشته که ایران آنرا اشغال کرده باشد! کردها، ایرانی هستند چه شما خوشتان بیاید چه نیاید. در ضمن این مقاله درباره حقوق بشر کودکان در ایران و منطقه در قرن ۲۱ است. شما مسئله را بیخودی سیاسی کرده اید و به خانم وحدتی، یک فعال حقوق بشر حمله ور شده اید. چرا به حکومت عراق ایراد نمی گیرید که قادر نیست مرزهایش با ایران را حفظ کند تا جلوی حمله پژاک به ایران را بگیرد؟! اگر عراق به وظیفه خود در حفظ مرزهایش عمل می کرد هیچ حمله ای از طرف پزاک به ایران صورت نمی گرفت و جمهوری منحوس اسلامی بهانه ای برای حمله به پژاک نمی داشت. شما که می دانید این رژیم کثیف عاشق آنست که مخالفانش دست به خشونت بزنند تا سرکوبشان را توجیح کند. چرا بیخودی باید این بهانه ها را بدستش داد تا مظلوم نمایی کند!؟ این وسط هم رژیم و هم پژاک مسئول نقض حقوق بشر کودکان هستند و این عمل زشتشان بهیچ عنوان قابل توجیح نیست. دفاع از هر کدام از ایندو در اینمورد شرکت در نقض حقوق بشر کودکان است. مثل اینکه شما قادر نیستید مسائل سیاسی را از مسائل حقوق بشری تفکیک کنید.

با تشکر از خانم سهیلا وحدتی بخاطر همه مقالاتی که در این چند ساله درباره حقوق بشر نوشته اند. بی صبرانه در انتظار مقاله بعدی شما هستم. تندرست و پیروز باشید.
۴۰۱۷۴ - تاریخ انتشار : ۲۱ شهريور ۱٣۹۰       

عنوان : هیچ گونه سواستفاده
خیلی‌ عالی‌ بود ، سپاس فراوان.
امیدوارم با تلاش شما و دیگر عزیزان ، اینقدر سطح آگاهی‌ ، ارزش انسانیت و حس بشردوستی بین ما انسانها رشد کند که شاهد روزی باشیم هیچ کودکی در دنیا مورد هیچ گونه سواستفاده قرار نگیرد.
آرزوی سلامتی‌ و موفقیت روزافزون براتون دارم.
۴۰۱۷۲ - تاریخ انتشار : ۲۱ شهريور ۱٣۹۰       

عنوان : نقد حقوقی
خانم وحدتی شما بازهم حکم صادر کردید! صدور حکم به منصب قضاوت نیست به ماهیت خود حکم اشاره دارد، اگر نمیدانید اسباب و ادله اثبات مسائلی که در کنوانسیونهای ژنو و احکام ناظر بر جنگ آمده چیست، چرا باز هم به صدور حکم از جانب خود اصرار دارید؟ چرا در یادداشت و پاسخ نقد من مجددا به آنها ارجاع دادهاید؟ من اینجا منکر "سوء نیت" شدهام نه مدعی موافقت با اصل مساله، شما با بازگرداندن چیزی که پیشتر محکوم کردهام به خود من سعی در پوشاندن ضعف نظراتتان دارید، به هر حال چند کلیک و یک اسم در آوردن کاری ندارد مهم اثبات حقوقی ادعای "جنایت جنگی" بود که من به نقد آن پرداختم تا بدانید بر زبان راندن این مفهوم عواقب حقوقی برای ادعایتان دارد و از منظر حقوق آن را قابل ابطال میکند، کاش به جای صدور حکم به ذکر دقیقتر موارد و اعمال تعهد در حرفهی خود ادامه میدادید که هم برای طرح مسالهی کودکان سرباز مفیدتر بود و هم به مخدوش شدن کلیت امر نمی انجامید. به هر روی این مساله محکوم است آنهم با درجات بالا، اما در همانحال این محکومیت مستقیما به حقوق کودکان بدون اندراج آن در مسائل سیاسی ربط دارد و واضحا نمیتواند به معنای حسن نیت یادداشت شما باشد.
۴۰۱۷۰ - تاریخ انتشار : ۲۱ شهريور ۱٣۹۰       

عنوان : جوابی باز هم کوتاه
خانم سهیلا وحدتی نمیدانم ما چگونه با شما بحث کنیم که متوجه عمق مسئله شوید شما به اصطلاح غرق در دنیای دفاع از کودکان هستید تا اندازهای نیز برای یک فعال حقوق بشر نیز به شما حق میدهم ولی شما در این دور و تسلسل دفاع از حقوق بشر نکات خیلی مهم و اصلی را عمدأ یا غیر عمد فراموش میکنید شما در تحقیق و نوشتهی خود چند عکس از کودکان مسلح را که توسط پژاک مسلح شدند نشان میدهید و آن را کل مبنای تحقیق خود قرار میدهید حال وقعیات و علل به مراتب بیشتر و دخیل کنندهتری در این رابطه وجود دارد خانم سهیلا وحدتی من در کامنت پیش گفتم اگر شما عکس ۵ یا ۶ کودک کرد را مسلح در صف پژاک مبنا قرار میدهید برای محکوم کردن پژاک در شرکت در جنایات جنگی من برای شما گفتم که دیروز اولین روز مدارس در کردستان ۸۴۵ کودک خردسال بر اثر جنایات و بمب بارانهای ایران و ترکیه و ویرانی ۲۲ مدرسه از تحصیل محروم شدند کدامین جنایات جنگیست ؟ هر کس که تعداد اسلحه آنها بیشتر و مدرنتر باشد کمتر تروریست و مسبب جنایات جنگیست ؟ خانم سهیلا شما به جای گرفتن یخهی مسبب اصلی دارید به کاهدان میزنید مطمئن باشید اگر حکومتهات بربر و وحشت ۳۰۰۰ آبادی در کردستان ترکیه را ویران نمیکردند یا ایران قارنا وقلاتان در کردستان را به وجود نمی آورد یا در ۱ شب ۵۹ جوان و کم سن سال را ایران در مهاباد کردستان اعدام نمیکرد هیچ کودک کردی هم نیازی به بدست گرفتن اسلحه نداشت من چگونه میتوانم مردم ویتنام و مبارزان ویتنام را محکوم کنم در اینکه یک کودک کم سن و سال ویتنامی در جنگ رهای ویتنام در هجوم آمریکا به ویتنام را محکوم کنم در حالی که عکسهای کودکان خردسال ویتنامی توسط بمبهای فسفر آمریکا جان میدادند خانم سهیلا وحدتی کسی که امنیت را فدای آزادی میکند کم کم متوجه خواهد شد که نه امنیت دارد نه آزادی . من بیشتر از این چه متوانم بگویم بغیر از اینکه سرباز گیری کودکان را توسط احزاب محکوم میکنم ولی قبل از آن حکومتهای اشغالگر تا دندان مسلح را محکوم میکنم که مسبب به وجود آمدن احزاب مسلح می شوند
http://www.peyamner.com/details.aspx?l=۳&id=۲۴۷۵۱۲
http://www.kurdane.com/news-details.php?id=۴۴۴۳
http://www.youtube.com/watch?v=Cr۸Qro۸۱WeU
http://www.kurdane.com/news-details.php?id=۴۴۴۴

http://www.kurdane.com/news-details.php?id=۴۳۹۸

http://www.kurdane.com/news-details.php?id=۴۲۴۱
۴۰۱۵٨ - تاریخ انتشار : ۲۰ شهريور ۱٣۹۰       

عنوان : کاری ستودنی
خانم سهیلا وحدتی توجه شما به نکته مهم سربازگیری کودکان ستودنی است و این سلسله مقالات شما بسیار آموزنده. این موضوع که حقوق بشر را نمی توان به دلیل شرایط و یا یارگیری سیاسی تعطیل کرد هنوز جا نیفتاده است و برخی از دوستداران احزاب سیاسی کرد از این رو واکنش عصبی نشان می دهند.
۴۰۱۵۷ - تاریخ انتشار : ۲۰ شهريور ۱٣۹۰       

عنوان : نقص استدلال و سند
خانم وحدتی شما هنوز حرفهایتان را مستند نکردید، یک مواردی ذکر کردید و خواهش شد که مدلل کنید، سند ارائه کنید، لینک بدهید، هیچ اقدامی نکردید.،هنوز هم نگفتید چرا از آن جمله به این نتیجه رسیدید که پژاگ می گوید غیر نظامیان را می کشد؟
۴۰۱۵۲ - تاریخ انتشار : ۲۰ شهريور ۱٣۹۰       

عنوان : قوانین بین المللی فقط برای پاریس نشینان نیست. کودک باید کودکی اش را بکند و نه اینکه در گیر اختلافات و جنگهای مسلحانه کسانی شود که کودک و حقوق او برایشان تهی از هر معنایی است.
من این مقاله را خواندم و باورم نشد که پژاک هم همانکار زشتی را می کند که جمهوری اسلامی از اول انقلاب تا حال با بچه های ایران کرده است. با خواندن نظرات هواداران پزاک در اینجا و حمایت و توجیح آنها از اعمال پژاک در بهره کشی از بچه ها و همانطور تهدید خانواده های کرد، باورم شد که مقاله شما درست است. خانواده ها و فرزندانشان تحت فشار پژاک یا جمهوری اسلامی قرار بگیرند بخصوص اینکه پژاک ادعای آزادی و دمکراسی دارد. پژاک نباید مثل جمهوری اسلامی با بچه ها و مردم بد رفتاری کند وگرنه چه فرقی بین ایندو میتوان قائل شد!

به همه ی قوانین بین المللی در حفظ حقوق کودکان باید احترام گذاشت و در گسترش آنها کوشید. نه اینکه این قوانین درست را فقط مختص پاریس و لندن و واشنگتن بحساب آورد. پس سازمان ملل و دیگر مراجع بین المللی برای حفظ حقوق چه کسانی تاسیس شده اند، فقط برای مردم پاریس! و به درک مردم کشورهای جهان سوم! پایبندی به این قوانین مدنیت را توسعه می دهد هم برای پاریس نشینان و هم برای سنندج و بغداد نشینان.

قوانین بین المللی فقط برای پاریس نشینان نیست. کودک باید کودکی اش را بکند و نه اینکه در گیر اختلافات و جنگهای مسلحانه کسانی شود که کودک و حقوق او برایشان تهی از هر معنایی است.
۴۰۱۵۰ - تاریخ انتشار : ۲۰ شهريور ۱٣۹۰       

عنوان : پاسخ به شلیر رمضانی
دوست عزیز، من احساس شما را کاملا درک می کنم ولی خواهش می کنم شما هم موضع مرا درک کنید. طرح کردن مساله دفاع از حقوق بشر توسط همه طرفهای درگیری در مساله کردستان به هیچوجه ربطی به محکوم کردن مردم کرد ندارد! خواهش می کنم نوشته های دیگر مرا در راستای دفاع از مردم کرد بخوانید.
اینجا مساله خیلی ساده است: صرف نظر از اینکه طرفهای درگیری که هستند و با چه هدف و انگیزه ای وارد مبارزه مسلحانه شده اند، نباید کودکان را به سربازی بگیرند. مساله به همین سادگی است. اگر به نظر شما بیان این مطلب که پژاک کودکان را به سربازی می گیرد به حیثیت پژاک لطمه می زند، امیدوارم به این نتیجه گیری برسید که پژاک سربازگیری کودکان را متوقف کرده و همه کودکان را مرخص کند، نه اینکه تلاش کنید که مساله را کتمان کنید یا کسی را که مساله را روشن کرده محکوم کنید. اگر سربازگیری کودکان نادرست است، باید بدان پایان داد نه اینکه به سربازگیری کودکان ادامه داده شود ولی آن را مخفی نمود.

اگر شما فکر می کنید که الان در این شرایط بحرانی درگیری در کردستان وقت مناسبی برای طرح این مساله نیست، لطفا بگویید که چه وقت برای اینکار مناسب است؟
۴۰۱۴٨ - تاریخ انتشار : ۱۹ شهريور ۱٣۹۰       

عنوان : پاسخ به بنفشه کمانگر
از شما خواهش می کنم نگاهی به نوشته های پیشین من درباره مساله سربازگیری کودکان در ایران بیاندازید و ببینید که درباره کودکان بسیجی و نیز برخورد حکومت جمهوری اسلامی با کودکان اپوزیسیون صحبت شده است:
http://akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=۳۹۵۹۸
http://akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=۳۹۷۰۹
http://akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=۳۹۸۸۵
دوست عزیز، اگر حکومت جمهوری اسلامی موارد بسیار بیشتری از نقض حقوق بشر دارد دلیل بر این نیست که ما چشم بر موارد محدودتر نقض حقوق بشر ببندیم. دفاع از حقوق بشر ربطی به سمت گیری سیاسی ندارد و فرقی نمی کند که بدست چه کسی و با چه هدفی حقوق کودکان نقض می شود، مهم اینست که حقوق کودکان نباید نقض شود. کودکان نباید اسلحه بدست بگیرند و سربازی کنند. آیا به نظر شما اگر جمهوری اسلامی در سطح بسیار وسیع و گسترده حقوق بشر را نقض می کند پس گروه های اپوزیسیون هم حق دارند که در سطح محدودتری همان کار را کرده و دست به نقض حقوق بشر بزنند؟ اگر جمهوری اسلامی کودکان را بسیج می کند پس اپوزیسیون کرد هم حق دارد که از میان کودکان سربازگیری کند؟
۴۰۱۴۵ - تاریخ انتشار : ۱۹ شهريور ۱٣۹۰       

عنوان : پاسخ به سامان شجاعی
دوست گرامی، من یک پژوهشگر مستقل و مدافع حقوق بشر هستم و در مسند قاضی ننشسته ام. آنچه که من می گویم اینست که کشتن غیرنظامیان توسط طرفهای درگیری در جنگ در کنوانسیون ژنو منع شده و توسط دادگاه بین المللی کیفری هم به عنوان جنایت جنگی تعریف شده و قابل پیگرد است. فکر نمی کنم من و شما در این مورد اختلاف نظر داشته باشیم زیرا که یک تعریف بین المللی است که ربطی به قضاوت فردی و نظر شخصی من و شما ندارد. آنچه شما می گویید مربوط به محاکمه یک فرد خاص در یک دادگاه مشخص است که به گفته شما انگیزه و نیت و هدف نیز در نظر گرفته می شود. من در مورد محاکمه کسی صحبت نکردم و قصد محاکمه شیرزاد کمانگر یا هیچ کسی دیگری را در اینجا ندارم بلکه از سیاست های پژاک صحبت کردم و گفتم که تهدید به کشتار غیرنظامیان نکوهیده است. سیاست سربازگیری کودکان و نیز تهدید غیرنظامی ها به مرگ نادرست است. انتظار من از پژاک اینست که به سربازگیری کودکان پایان دهد و همه کودکان را از صفوف خود مرخص کند و غیرنظامی ها را تهدید به مرگ نکند. برخورد حقوقی و قضائی در حوزه صلاحیت من نیست.
دوست عزیز، برای من روشن نشد که آیا شما از سربازگیری کودکان دفاع می کنید، یا مخالف سربازگیری کودکان هستید؟
بهرحال از شرکت شما در این بحث تشکر می کنم و امیدوارم که این بحث ها و صحبت ها در راستای دفاع از حقوق کودکان و حقوق بشر ادامه یابد.
۴۰۱۴۴ - تاریخ انتشار : ۱۹ شهريور ۱٣۹۰