عنوان : انکه میبخشد لذت میبرد اما نه جنایتکاران را
بهزاد عزیز انچه نگاشته ای سخن دل میلیونها ایرانی زخم خورده از وحشی ترین حکومت تاریخ بشریت یعنی حکومت ولایت فقیه میباشد و تصور نمیکنم کسی بر صحت این حقیقت شکی داشته باشد اما تنها نکته ای که شما بصورت مطلق گرایی اشاره کرده ای کلمه بخشش است چرا که چیزی نیست که اختصاصا به فرد یا موضوعی خاص تعلق داشته باشد و میتواند مربوط به پدر و فرزند یا برادر و خواهر و یا از لحاظ حقوقی فردی بخواهد از حق خود در مقابل کسی چشم پوشی کند من اعتقاد دارم اگر بگوییم انکه میبخشد لذت میبرد اما نه جنایتکاران را.اما بهزاد گرامی من با شناختی که از شما دارم یقین دارم که وجود ملاتاریسم و طالبانیسم در قرن بیستم و بیست و یکم برای چیست و اهداف چه کسانی را اقتضا میکند و اصلا از پایه چگونه بوجود امدند و از زمان پیدایش این پدیده شوم ایران و ایرانی چه خسارتهایی را در ازای خیانت های انها پرداخت کرده و هنوز هم میپردازد و شما میدانید جدال دو بلوک شرق و غرب در زمان جنگ سرد چه ابزاری را میطلبید تا نشود توصل به قوه قهریه لازم باشد و پس از فرو پاشی بلوک شرق طرف مقابل تا کنون چه هزینه های سنگینی برای زدودن اثار کمونیسم و سوسیالیسم پرداخته و هنوز هم اماده پرداخت است و شما میدانید که چگونه در صندوق ذخیره قرار گرفت و سپس عکس در کره ماه گذاشته شد و چه کسانی پس از پاکسازی راه اورا با ایرباس به تهران اوردند اری این کشتارها و جریان خون روان فرزندان اگاه و انقلابی ملت ایران در ان سناریو نوشته شده بود و طبق برنامه باید میبایست چنین شود اما کمی هم باید در مورد اشتباهات خود بگوییم که در کوتاه مدت همان بهانه ای که خمینی و باندش لازم داشتند ما با حرکتهای تند روانه و غیر عقلانی و غیر تشکیلاتی و بدون شناخت از زیر ساختهای فکری جامعه ان زمان بدستشان دادیم تا ان فجایع بنام کافران و ملحدین و منافقین و تقدس بخشیدن به اعمال ضد بشری خود رقم بزنند.بهزاد عزیز من داغ شلاق شاه و شیخ را بر بدن دارم اما مخالف یکسو نگری و مطلقگرایی میباشم.اکنون پس از گذشت سه دهه از ان فجایع و داشتن دشمن مشترک هنوز حاضر به پذیرش اشتباهات خود نیستیم و هنوز به توافقی جمعی و تحمل یکدیگر در خارج از کشور برای رویارویی با حکومت ملایان نرسیده ایم و همچنان به عمر این حکومت می افزاییم.
۴۰۰۵۴ - تاریخ انتشار : ۱۶ شهريور ۱٣۹۰       

عنوان : عدالت را در مکتب جمهوری اسلامی نیاموزید
در قوانین اسلامی که بر مبنای قوانین عشیرتی بنا شده است. وقتی قتلی انجام می شود، مسولیت ان با فرد است. به همین دلیل وقتی که خانواده یا صاحب خون ببخشد، مجرم آزاد می شود. متاسفانه کسانی که سالهاست در مکتب جمهوری اسلامی عدالت را اموخته اند یادشان رفته که در یک جامعه متمدن، وقتی قتلی انجام میشود، این جرمی علیه جامعه است. به همین دلیل قوانیین جوامع مترقی بر بخشیدن یا نبخشیدن "صاحب خون" استوار نیست. دادستان به نمایندگی از جامعه ابراز جرم می کند و کاری هم به بخشیدن و نبخشیدن خانواده مقتول ندارد. اما جنبش ملی اسلامی سالهاست که قوانین عشیرتی اسلامی را بعناوین مختلف اسلام انقلابی و... به خورد بقیه می دهد. این جنبش که منتظری که در اوایل دهه ۶۰ تمام اعدامها را تایید می کند به مقام قهرمان حقوق بشر ارتقا می دهد و مبنای عدالتش را هم همان قوانین عشیرتی می گذارد. عده ای می بخشند و عده ای دیگر نیز نمی بخشند. دعوایشان خانگی است. ربطی به جامعه مدنی متمدنی که کمونیستها و مردم متمدن در قرن ۲۱ خواهان انند ندارند. چه می شود کرد، از کوزه همان تراود که در اوست.
۴۰۰٣۵ - تاریخ انتشار : ۱۵ شهريور ۱٣۹۰