بزرگداشت جانباختگان فاجعه ملی کشتار ۶۷
نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از
سیستم نظردهی سایت میباشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... میدانید
لطفا این مسئله را از طریق ایمیل
abuse@akhbar-rooz.com
و با ذکر شمارهای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده
به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
از : الف باران
عنوان : دیگران مجبور نیستند که هر حکومتی را اصلاح شدنی بدانند...
اگر این جنایات مورد تجزیه و تحلیل قرار نگیرد و برای آیندگان مقاومت و حماسه آفرینی های آنها شکافته و باز نشود،تکرار گرامیداشتهای آنها از تکرار وقایع عاشورا تجاوز نمیکند.جمهوری اسلامی به رهبری خمینی دهها هزار از جوانان این کشور را ظالمانه قتل و عام کرده است.این جنایات هنوز هم برای بسیاری از سازمانهای
سیا سی ایران "مهر سکوت تایید" را دارد ! فقط بیاد مظلومیت آنان بودن و عاملان این جنایات را به فراموشی سپردن گرامیداشتی برای "اهداف" آنها در نظر گرفته نخواهد شد. جدا از حکومت و خمینی گاهگاهی پای آقای موسوی و یا بندرت آقای کروبی را هم به میان میآورند ، ولی به آن سازمانهای سیاسی که سنگ حفظ حکومت و رهبری خمینی را بجای سینه بر سر میزدند اشارهای نمیشود ؟ واقعیت آن است که بسیاری به ظاهر خود را مخالف این حکومت میدانند ولی خط مشی نهایی آنها به حفظ همین رژیم ختم میشوند ! شواهد آن از روز هم روشن تر است،خصومت آنان با انقلابیون از همان اوایل انقلاب همین بوده و هست،آنها انقلابیون را خطرناک ترین مخلوقات میدانند ! به ضدّ انقلابی بودن خود مفتخر اند و برای حذف این اهداف از هیچ "خشونتی" هم ابا ندارند ! چگونه میشود با حکومتی مخالف بود ولی برای همان حکومت جاسوسی کرد و از آعدام مخالفین هم خوشحال بود ؟! آنها چگونه دموکراسیای را تبلیغ میکنند که در گذشته و حال مرگ مخالفین خود را هدف دارند؟ میزان دموکراسی به درجه تحمل و همزیستی با مخالفان معنی دارد و بررسی این مسائل به آینده سیاسی ایران نیز مربوط خواهد بود.نیروهایی که خط مشی اصلی آنها اصلاح طلبی باشند با هیچ حکومتی دشمنی نداشته و ندارند چه شاه باشد چه خمینی و چه خامنهای !دیگران مجبور نیستند که هر حکومتی را اصلاح شدنی بدانند و مردم را به امید و انتظار فریب دهند.
٣۹۶۹۴ - تاریخ انتشار : ۲۶ مرداد ۱٣۹۰
|
از : آرش
عنوان : اهمیت پرداختن به «علت های» ریشه ای نه علائم بیماری
یک انقلاب یک کشور و یه ملت قربانی فاشیسم مذهبی شد. ۳۳ سال روز به روز بر نکبت و تباهی افزوده گشت. طفل «آزادی» در همان بدو تولد به مسلخ جهل رفت. و این جهل هر روز جنایتی آورید. قتل عام سال ۶۷ اوج جنون این جهل بود که هزاران فرزند فرهیحته ایران زمین قربانی فاشیسم آخوندی شدند.
شورای هماهنگی راه سبز باید نظر خود را درباره این جنایات آشکار و بی پرده بیان کند. و بگوید مردم چطور مطمئن شوند که این فاشیسم مذهبی با رنگ سبز بازسازی نخواهد شد.
اگر با این همه قربانی و با این همه خسارت و با این همه عقب ماندگی و با این همه رنج مردم... پرداختن به «علت های» بر فنا رفتن یک انقلاب و در آستانه فروپاشی قرارگرفتن کشور اهمیت ندارد؛ از کجا بدانیم که الان داریم در مسیر درست حرکت می کنیم؟
٣۹۶٨۹ - تاریخ انتشار : ۲۵ مرداد ۱٣۹۰
|
|
|
چاپ کن
نظرات (۲)
نظر شما
اصل مطلب
|