عنوان : ما دردمونو کجا فریاد بزنیم؟
خوبه اقلا" شما می تونید جایی بگید که چه بر شما می گذره .ما که از بچه گی یاد گرفتیم همه چیو بریزم تو خودمون.حتی بگیم بابامون تو تصادف کشته شده.
یادمه تو دهه شصت که می رفتیم ملاقات ،چون بچه بودیم می تونستیم بریم ملاقات حضوری.برای اینکه چیزی داخل نبریم یا چیزی بیرون نیاریم ، پاسدارای مرد همه جامونو می گشتن.هیچ وقت دستای کثیف اون پاسدار مردی رو که به بدنم میخورد و چشمای حریصشو یادم نمیره. با اینکه حدود ۲۰ سال از اون جریان می گذره ، یادش که می افتم مو به تنم سیخ میشه و گریه ام میگره.نمی تونستم به کسی بگم که چه به من می گذره .اگه مامانم می فهمید نمی ذاشت دیگه برم داخل و من از نوازش بابام محروم میشدم.
خیلی از دخترایی که شرایط منو داشتن احساس منو میفهمن و تو این روزها مثل من میرن تو خیابونا و فریاد میزنن : یا حسین میر حسین
٣۵۵۵۴ - تاریخ انتشار : ۶ اسفند ۱٣٨۹       

عنوان : من دردهای فرزندان تمامی حبس شدگان را با تمام وجودم حس میکنم.
محمد رضا پهلوی هم تا این اندازه با همراهان و همپیمانان خود این رفتار را نمیکرد که اینها با «خودیها» مینمایند. آنروزی که فرماندهان ارتش را بدون دادگاه و بدون اینکه در یک محکمه صالحی محاکمه بشوند، بدست جوخه اعدام پست فطران آخوندها داده شد. بایستی زنگوله های خطر بصدا درمیآمد، آنموقع که آیت الله شریعتمداری را بآن «وضع» حبس خانگی کردند. بایستی زنگوله ها بصدا در میآمد که ای مردم انقلاب را «دزد ها» بسرقت برده اند. آنروزی که جوانان ایرانی را از گوشه و کنار ایران که بر اثر پیروزی انقلاب از زندانهای آریامهری خارج شده بودند و فقط بجرم اینکه آنهاییکه با رژیم سلطنتی شاه مخالف بوده اند لاجرم با حاکمیت آخوندهای عقب افتاده برهبری جناح ارتجاعی خمینی مخالف خواهند شد، دوباره دستگیر و تعداد زیادی از آنانرا در معابر عمومی در دادگاههای چنددقیقه ای خلخالی تیر باران شدند، بایستی زنگوله ها بصدا در میآمد که با فرار مستبد، استبداد دیگر با نعلین وارد میشود. آنروزی که «آخوند فکلی ها» مداح رژیم اسلامی برای کسب مقام و جاء شده و عمدآ «پا» گرفتن ارتجاع جدید برهبری خمینی را مکارانه توجیه میکردند، و زندانها دوباره از آزادیخوان مملو شده بود، بایستی زنگوله بصدا میآمد، زنگوله های خطر بغارت رفتن اعتماد و مبارزات حق طلبانه مردم ایران هزاران بار بصدا در آمد و امروز هم با شکنجه و تجاوز و زندان و حصر خانگی شهروند ایرانی، باز هم بصدا در آمده است. ولی کو گوش شنوا؟ این رژیم و باین نهادهای فکری فاشستی قابلیت «اصلاح» شدن را ندارد و آلترناتیو در قبال آن جمهوری ایرانی است و بس.
٣۵۵۴۲ - تاریخ انتشار : ۵ اسفند ۱٣٨۹