عنوان : سُستی سازمان های آزادیخواه در بلوچستان
من هم با آقای میر بلوچ همداستان هستم. شَوَه (سبب) تنها ماندن مبارزه های آزادیخاهانه-ی مردم بلوچ برای دستیافتن به هاگ های (حقوق) شهروندی و آسایش و همراهی نشدن آنها از سوی دیگر سازمان های دمکرات و مردم ایران، تنها ناتوانی سازمان ها سیاسی دمکرات بلوچ در گزارش راسانی است. سازمان های سیاسی دمکرات بلوچ باید که به روشنی میان خواسته های برهاگ (برحق) و آزادیخواهانه-ی مردم بلوچ و خواسته های واپسگریانه-ی جُندالله مرزبندی کُنند، زیر جُندالله همانگونه که از نامش پیداست، نمیتواند یک سازمان دمکرات با هدف های مردمی باشد. هرگاه سازمان های سیاسی بلوچ مبارزه خودشان را به جنبش دمکراسی خواهی سراسر مردم ایران پیوند زدند و با جُندالله مرزبندی کردند، آنگاه از پُشتیبانی فراگیر آزادیخواهان و مردم در سراسر ایران برخوردار خواند شد.
٣٣۴۲٣ - تاریخ انتشار : ۱۱ دی ۱٣٨۹       

عنوان : سکوت کنگره ملیت های فدرال و حرکت معنادار (نشر اعلامیه جندالله)؟
چند روز پیش آقای دکتر دوشوکی نامه ای برای آزادی حسین شیرانی به کنگره ملیت های ایران فدرال نوشته بودند و از مسئول سایت کنگره نیز خواسته بودند تا نامه او را در سایت کنگره منتشر کنند. من نمی دانم که آیا آقای دوشوکی جوابی دریافت کرده اند یا نه. اما با سر زدن به سایت کنگره ملیت های ایران فدرال که خود را مترقی و سکولار می دانند، می دانم که آن سایت بجای نشر درخواست بسیار بجا و انساندوستانه دوشوکی؛ اعلامیه جندالله را چاپ کرده اند. تو خود حدیث مفصل بخوان از این محفل.

http://iranfederal.org/fa/?p=۱۲۴۷
٣٣۴۱۵ - تاریخ انتشار : ۱۰ دی ۱٣٨۹       

عنوان : سازمانهای بدور از خواستها ونیازهای مبرم امروزی مردم، ریشه و پشتیبانی در داخل ندارند.
اکثر جریانهای «قومی» که مثل قارچ در این سی سال اخیر در خارج با عنوان های متفاوت در خارج از کشور بصورتی نامشخص بوجود آمده اند، ریشه در داخل ایران ندارند.«حزب و سازمان سازی» درگذشته (رژیم شاهی) بهمین منوال صورت میگرفت وآنها در سازمانهای دانشجوی فعالیت و «سرباز گیری» میکردند.امروزه تعداد آنان چند برابر و تشکیلاتشان هم «عریض تر» وپر خرج تر شده است.خوشباوری را تاآنحد وسعت ندهیم که گویا رژیم ضدملی و ضدانسانی «ماسک» بشردوستی بخود داده و تحت تاثیر «افکار عمومی» و فشار «فعالیتهای» مدنی «مجبور» شد که اعدام لطیفی از بین هزاران اعدامی دیگر را بتاخیر بیندازد.بیشک اعتراضات و ابراز تنفر و انزجار تمامی عناصر آزادیخواه و بشردوست ، فاکتوری در شناساندن چهره ضدانسانی رژیم اسلامی است ولی همه آن نیست. نجات جان هزاران زندانیان سیاسی در سیاهچالهای رژیم وحشت ولایت فقیه در «دست چین» کردن آنها و «دفاع» منحصر بآنها نیست،بلکه دفاع از آنان، باید بعنوان یک شهروند ایرانی، صرفنظر از اینکه برخاسته ازکدامین منطقه و تعلقات «قومی و اقلیتی» ،مورد نظر قرار گیرد. ما احتیاج به بوجود آوردن «صدها» سازمان و گروهکهای قارچی «قومی» نداریم تا جلو بیدادگری و اعدامها را بگیرد. آنچه که براساس ضرورت تاریخی مورد احتیاج است، همبستگی ملی و همت واقعی مشترک همه آزادیخواهان ایران در سطوح متفاوت برای جلوگیری جنایات این رژیم وحشت کنونی و برقراری حاکمیت مردم در جمهوری ایرانی است.
٣٣۴۱۲ - تاریخ انتشار : ۱۰ دی ۱٣٨۹       

عنوان : خواست بلوچ ها را باید به خواست مردم ایران تبدیل کرد
استدلال های میربلوچ منطقی است. مشکل بلوچستان از طریق درگیری جندالله با رژیم جمهوری اسلامی حل نمی شود. مشکل بلوچستان از طریق پیوند با مبارزات مردم ایران علیه رژیم جمهوری اسلامی حل می شود. پس بلوچ ها بقول میربلوچ باید خواست های خود را با مردم ایران در میان بگذارند و احزاب و سازمان های سیاسی بلوچ باید با احزاب و سازمان های سراسری در تماس قرار گیرند. تحقق خواست های مردم بلوچ از طریق استقرار دمکراسی در ایران می گذرد. جندالله و رژیم جمهوری اسلامی، اگر چه از دو موضع و منافع متفاوت، دو روی یک سکه خشونت طلبی و سرکوب هستند. جمهوری اسلامی دیگر نمی تواند از راه رفته باز گردد. باید از ادامه سلطه او جلوگیری کرد. جندالله، اما اگر بخواهد و با احزاب و سازمان های بلوچی و سراسری بر متن یک مبارزه سیاسی در تماس قرار گیرد، راه بازگشت دارد. جندالله را باید متقاعد کرد که دست از عملیات انتحاری و ترور کور و کشتن انسان هایی که فقط سنی و بلوچ نستند، بردارد. جندالله با آزاد کردن امیر حسین شیرانی، نشان خواهد داد که ظرفیت تبدیل شدن به یک جریان سیاسی را دارد و می خواهد بطور واقعی در جهت منافع بلوچ ها گام بردارد.
از روشنگری های میربلوچ و عبدالستار دوشوکی باید استقبال کرد.
٣٣۴۱۱ - تاریخ انتشار : ۱۰ دی ۱٣٨۹