عنوان : بلبشوی جهانی
امروز در خبرها آمده که«اتحادیه اروپا»نسبت به فروش اتومبیل های ساخت «کره جنوبی» در اروپا احساس خطر می کند و باید نسبت به قرار داد «تجارت آزاد» با کره جنوبی تجدید نظر کند.

تجارت آزاد همیشه برای ایزوله کردن ایدیولوژیکی رقبا اعم از راست یا چپ و دیگر ملل جهان مورد سواستفاده قرار گرفته و سرمایه داری بخوان لیبرالیسم همیشه به آن «مفتخر» بوده ست و پز می دهد ولی در عمل با تنگ نظری کامل مواظب ست که فقط منافع «خودی» ها تامین شود.

صنایع اتومبیل سازی بعنوان بخش عظیمی از سرمایه داری در تشنج کامل در حال زیر و روشدن ست و سرمایه گزاری در کشورهای با «دستمزد پایین»موجب بحران عظیم تری در کشورهای متروپل گردیده ست.

دولت ها ی راست وچپ در این باره حرفی ندارند بزنند و حرف اول و آخر را سرمایه داران بزرگ میزنند

سووال اینجاست که لیبرالسیم کجاست؟ و ایران در کجا ی این بلبشو قرار دارد؟
٣۰۵۵٨ - تاریخ انتشار : ۱٨ شهريور ۱٣٨۹       

عنوان : Obama
جناب داریوش ،
این هم از سخنان امروز قویترین مرد منتخب جهان :

"Some powerful interests who had been dominating the agenda in Washington for a very long time -- and they"re not always happy with me -- they talk about me like a dog. That"s not in my prepared remarks, but it"s true,"

بعضی از متنفذین دینفع و قوی که مدتهای زیادیست در واشینگتن بر برنامه ها نفوذ وتسلط داشته اند - و همیشه از من راضی نیستند ، چنان درباره من صحبت میکنند که انگار سگم. این جمله در متن سخنرانی تهیه شده من نیست ولی حقیقت دارد [ جرات نکرده بودیم آنرا در متن قرار دهیم ].
٣۰۵۲٨ - تاریخ انتشار : ۱۶ شهريور ۱٣٨۹       

عنوان : تحلیل خوش بینانه ی سکتاریستی
به سرمایه داری بزرگ جهانی نظر بیفکیم تا بتوانیم در باره ی ایران خودمون بهتر قضاوت کنیم.
امروز تردیدی نیست که آمریکا ، اروپا و ژاپن توانست در نبرد سیاسی و ایدئولوژیکی ضمن شکست «سوسیالیزم واقعا موجود » بلافاصله به حساب سوسیال دموکراسی های برسند ، که تجلی آن با روند افول احزاب سوسیال دمکرات اروپا در آغاز دهه ۹۰ میلادی قرن بیستم بوضوح چشم گیر بود. بهمین دلیل ریگان ، مارگرت تاچر و کهل به عنوان نمایندگان نئولیبرالیزم مشهورند. دولت های بر آمده از احزاب محافظه کار انگلیس و فرانسه ، جمهوریخواه ایالت متحده و دمکرات مسیحی آلمان توانستند در رکود اقتصادی دهه ۹۰ قرن بیستم با اتکا به دکترین های نئولیبرالیستی، علیه دستاورده های سوسیال دمکراسی در پیشرفته ترین سرمایه داریهای جهان «جوامع رفاه » را مورد تهاجم قرار داده و با قوانین جدید شرائط کار و زندگی حقوق بگیران و بیکاران را آسیب جدی برسانند.

سوسیال دمکرات ها در اروپا و آمریکا که بشدت دچار ریزش شده بودند با عقب نشینی های اساسی و گردش به راست توانستند دوباره به قدرت بازگردند نمونه برجسته ی آن تونی بلر رهبر حزب کارگر انگلیس بود که علیزغم تمام راست رویها و همکاری های دنباله روانه ی ژرژ دبلیو بوش رئیس جمهور جمهوریخواه - محافظه کار- آمریکا نتوانست برای نجات سوسیال دمکراسی انگلستان راه حلی پیدا کند و کنار ر فت و جانشین او هم - براون - اخیر از احزاب محافظه کار و لیبرال شکست خورد و برای اولین بار بعداز جنگ جهانی دوم دولت ائتلافی متشکل از ۲ حزب مشغول کار شد.

وضع سوسیال دمکرات ها در آلمان بهتر از انگلیس نیست ، در فرانسه نیز سوسیالیست ها پایگاه خود را از دست داده اند.
حتی در سوئد ، دانمارک ، اطریش، بلژیک ، هلند شاهد تشکلیل احزاب میانی و کوچک هستیم و بیشتر دولت های ائتلافی تشکلیل میشود.

منافع سرمایه داران کلان با دکترین نئولیبرالیسم در احزاب محافظه کار پیش میرود و تمام حقوق بگیران و بیکاران را مورد هجوم قرار میدهد. هم اکنون موضوع بالابردن سن بازنشستگی در فرانسه ی سرکوزی مطرح ست که مجدد به اعتراض و اعتصاب سراسری منجر شده ست.

نتیجه:
در تمام کشورهای یادشده با نهادینه شدن جامعه ی مدنی و سنت های سوسیال دمکراسی و جنبش کارگری ، محافظه کاران و نئو لیبرالیستها نه می توانند آرزوهای خود را به ضرب سرنیزه تحمیل کنند و نه می توانند از تشکیل انواع احزاب کوچک و بزرگ جلوگیری کنند.

محافظه کاران آلمان به عنوان بزرگترین صادرکننده جهان نمی توانند ساختار اقتصادی - صنعتی این کشور را به مخاطره بیاندازد و مجبورند قواعد بازی را رعایت کنند در این که مقتدرانه عمل می کنند تردیدی نیست.

ولی محافظه کاران آلمان به عنوان مثال نمی توانند آرا احزاب سوسیال دموکرات ، چپ و سبزها و بقیه احزاب را نادیده بگیرند.
رای دهندگان آلمان چه کسانی هستند ؟
فراموش نکنیم که تمام بحران های مالی و اقتصادی اخیر مانند همیشه دست پخت سرمایه داران بزرگ ست و ناکارآمدی مدیریت آنها را تائید می کند. ولی این دولت های رفاه هستند که با تکیه بر جامعه مدنی توانستند مانند همیشه حقوق بگیران و بیکاران را در این دوسال جان فرسا در زیر چتر رفاه و بیمه های اجتماعی و بیکاری برای ادامه استثمار تامین نمایند.

در ایران اصلا اینطور نبوده و نیست ، سرمایه داری ایران حتی با ترکیه قابل مقایسه نیست مگر با عربستان سعودی مقایسه شود. صادرات ایران کدامست ؟ کدام قانون ؟ کدام دادگستری؟ کدام دیپلوماسی ؟ خیالتون را راحت کنم الکلی به زنده یاد بازرگان «تهمت » زده شد که لیبرال ست . این حرفا کدومه ؟ چه لیبرالی ؟ هیچ کدوم از این سردمداران علنی و مخفی حکومت مذهبی هنوز در حد از صدر تا ذیل به حد دمکرات مسیحی های اروپائی نمی رسند این جا قصیه ی اول مرغ بود یا تخم مرغ صدق نمی کند.

در تمام کشورهای اروپائی اول دمکراسی و پارلمانتاریسم در قالب های سکولاریسم یا لائیک نهادینه شده سپس نیروهای مذهبی و کلیسائی در پوشش های دمکرات مسیحی و غیره وارد صحنه ی سیاسی شدند. در سکولاریسم ایتالیا و آلمان بستر مناسبی برای رشد احزاب مسیحی بود ولی در ساختار لائیک فرانسه این «دست و دلبازی» وجود نداشت.

در ایران متاسفانه مذهب همه کاره ست فرق نمی کند که خامنه ای باشد یا بنی صدر یا یزدی دیدیم که برای «کیان » اسلام
تمام دستاوردهای مثبت رژیم های دیکتاتوری قبل را نابود کردند و هنوز ادامه دارد از این مافیا فقط فاشیسم بیرون میاید.
٣۰۵۲۷ - تاریخ انتشار : ۱۶ شهريور ۱٣٨۹       

عنوان : لابی و لابیگری
جناب داریوش ،
لابی و لابیگری کلمات قدیمی و دمده است و منظور از آنها اعمال نفوذ بر تصمیم و رای نمایندگان " ملت " بود. آن دوران خیلی وقت است که سپری شده است. در امریکا دیگر لازم نیست که کورپوریشن ها و تاسیسات متنفذ مذهبی و سیاسی و مالی ، مخفیانه و غیر قانونی در انتخاب نمایندگان اعمال نفوذ کنند بلکه دیوان عالی امریکا خرید نمایندگان و پست های انتخابی دولتی را قانونی کرده است و احتیاجی به لابیگری نیست. به آنها دیکته میشود و اگر اطاعت نکردند این آخرین دوره وکالت آنهاست . " دموکراسی" به مفهومی که ما میشناختیم را خداوند بیامرزاد.
اما ۸۰-۷۰ سال پیش که روحانیت بسیار قوی تر و دولت از لحاظ مالی بسیار ضعیف تر بود رضا شاه ( رضا خان) دماری از روحانیت بر آورد که آنها حتی زنهایشان را بی چادر به بیرون میفرستادند. قدرت کنونی " روحانیت " در ایران وابسته به نیروی نظامی ست و اراذل و اوباش و لباس شخصی ها نوکران نفت و نظامی ها هستند. زمانی که این پوسته مجازی " روحانیت " پاره شود حکومت نظامی فردی و یا دسته جمعی بر ایران مسلط خواهد شد و طبقه " الیت ‎" نظامی مانند پاکستان ، جای طبقه " الیت " روحانی امروز را خواهد گرفت وهمگی شاد و خرم به منزل ها خواهیم رفت .
٣۰۵۱٨ - تاریخ انتشار : ۱۶ شهريور ۱٣٨۹       

عنوان : چند نکته کوتاه در مورد این مقاله
اینکه تا چه اندازه این پیش بینی به حقیقت خواهد پیوست نمی توان تعیین کرد اما چند نکته در رابطه با این مطلب قابل طرح است:

تحولات و دگردیسی های این رژیم مسلما و در درجه اول ریشه های درونی داشته و خواهند داشت و هر شکلی از حکومت آینده هم که قابل تصور باشد مسلما از دل رژیم کنونی زاییده میشود.

بنظر می رسد که دو شکل از تحول و دگردیسی در جمهوری اسلامی از بقیه اشکال احتمالی شانس بیشتری دارند.

۱- اسلام سیاسی در چهارچوب مشروطه ولایت فقیه ، آنطور که رهبران جنبش سبز خواهان هستند.

ابن طرح اگرچه آزادی نسبی سیاسی را به ارمغان می اورد اما بدلیل اینکه بر مبنای اسلام سیاسی و مشروطه ولایت فقیه اجرا میشود نا پایدار و نا توان در تحقق دمکراسی اقتصادی است و به احتمال زیاد بعد از یک دوره کوتاه فضای باز سیاسی مجددا به دیکتاتوری و فضای بسته منتهی می شود. همانطور که در تاریخ ایران بارها شاهد این تراژدی تلخ بوده ایم

۲- دولت برخاسته از سپاه با پوشش اسلام غیر سیاسی از نوع اسلام حجتیه

این طرح اگرچه آزادی سیاسی به ارمغان نمی اورد و در کوتاه مدت بسیار سرکوبگر است اما در صورت تحقق و دوام، پلورایسم اقتصادی را نتیجه می دهد که می تواند در طولانی مدت به دمکراسی سیاسی پایدار منجر شود و اسلام سیاسی را به حاشیه پرتاب کند و بنابراین جمهوری اسلامی را زمینی تر کند. اما پاشنه آشیل این طرح سیاستهای جنگ طلبانه و ناشایانه دولت کنونی و عدم یکدستی در طرفداران این طرح است

اینکه کدام طرح و یا طرحهای دیگر تحقق می پذیرند قابل پیش بینی نیست اما یک چیز مسلم است ما شاهد تحولات کاملا جدیدی در ایران خواهیم بود.
٣۰۵۱۰ - تاریخ انتشار : ۱۵ شهريور ۱٣٨۹       

عنوان : بر اساس کدامین داده ها؟
بر اساس کدامین داده ها و منابع به نتیجه زیر میرسید؟
"...بسیاری از این نهادهای اقتصادی و مالی مانند شرکت‌های سهامی عام عمل می‌کنند، یعنی بخش‌های بزرگی از سهام آنها (بخش تعیین‌کننده) در دست افراد خصوصی یا شرکت‌های با مسئولیتِ محدود (خصوصی) است."
٣۰۴٨۹ - تاریخ انتشار : ۱۴ شهريور ۱٣٨۹