عنوان : ما همه باهم هستیم
تا این لحظه جز ۵ منبع اینترنتی، هیچیک از سایتهای خبری، یا گروهی و حزبی، از موضوع مطلع نشده، و یا به آن سهل انگارانه، برخورد کرده اند. چرا اتفاقی در این سطح از اهمیت، که در شهری بزرگ و مرکز استان اتفاق افتاده، تازه پس از حدود یک هفته، در سطح وسیع منتشر شده، ناروشن است.
نویسنده مطلب آقای حامد کنانی، بشیوه ای واقع بینانه و صمیمانه، زندگی عذاب آور یک کارگر زحمتکش، در طول سالهای دیکتاتوری پهلوی و فاشیسم اسلامی را، منعکس کرده است. فرزند عزیز، این شهروند آزاده و مدافع همبستگی مردم ایران، هم اینک، قربانی بربرمنشی دستگاه سرکوب حکومت اسلامی شده، و جان باخته است. او نمونه اول از این نوع جنایات مأمورین رژیم، در ماههای اخیر نیست؛ اما مطمنناً او نمونه ای دردناک و غم انگیز است.
رضا مهاوی ( رضا طاعی) جوان ۲۲ ساله ای بود، که در شرایط سلطه جهنمی این رژیم تبهکار بدنیا آمده، و در طول جنگ ارتجاعی، خانواده او، آواره شهرهای دیگر شده، در دوران پا به سن گذاشتگی پدر و مادر اما، او به تحصیل در دانشگاه پرداخته، و برای خانواده شرافتمند خود، امید و شور زندگی را به ارمغان آورده بود. او در فقیرترین محله شهر اهواز بدنیا آمده، و در محرومیت بزرگ شده بود. دژخیمان ماشین کشتار اسلامی، در روز روشن بدون کمترین اطلاع قبلی، رضا را در روز جمعه ۲۲ در شهر اهواز آبان بدام انداخته، طی چند ثانیه، خونش را بر زمین ریختند. خون رضا مهاوی پرتلاش و امیدوار، بر متن یک جنبش انقلابی بنیان کن میجوشد، و جهانی صدای دادخواهی او را خواهد شنید.
این همه آن سهمی است، که مردم ایران، از نقش لیبرالها و ملی- اسلامی ها در قدرت سیاسی، نصیب شان شده است. چقدر بهتر می بود که آنها، در گوشه ای از تاریخ دهه ۳۰ و ۴۰ این کشور، در گوشه ای و بطریقی دفن شده، بلای جان این مردم نمیشدند. آنها امروز هم نظیر همیشه، اصلاً به خیال مبارک نمی آورند. هر از چند گاهی آیه ای از قرآن لعنتی را به اربابان خود نشان میدهند، تا باردیگر سهمی در قدرت سیاسی نصیبشان شود. درغیر اینصورت، کسب و کار همیشگی، دلالی و واردات و صادرات!
- مطلب آقای حامد کنانی، بسیار جزئی و بقصد تسهیل مطالعه آن، ادیت و تنظیم شده است.
- وبسایت جمهوری شورایی، از این پس، در افشاء جنایات روزمره رژیم در شهرها و مناطق دور از مرکز، هر چه فعالانه تر عمل خواهد کرد.
- چه خوب بود اگر کسی در اهواز، قادر به انجام صحبتی با عزیز و همسرش، یعنی پدر و مادر رضا مهاوی شده، گزارشی از آن را در سطح اینترنت، منتشر میکرد. او از کارگران آگاه به سرنوشت خود و کشور است، که با امید به تغییر اوضاع و خلاصی از بردگی در کشورهای همسایه، در انقلاب بهمن فعالانه شرکت کرده، اما بسرعت، به ماهیت این رژیم جنایتکار پی برده است. او همین امروز هم، از موضع یک کارگر آگاه برخورد کرده، ضمن دفاع از بهبود سطح زندگی کارگران و ایجاد شغل برای جوانان، از نزدیکی به قوم گرایان پرهیز میکند
۱٨۲۵۹ - تاریخ انتشار : ۱ آذر ۱٣٨٨       

عنوان : ضمن ابراز تاسف از این واقعه که هر روز در میهنمان تکرار می شود
اقای کنانی مطلب شما را به دقت خواندم و واقعا نمی فهمم که این وسط این کلمات شما که در زیر می آورم چه معنایی دارد!!!
اگر این جوان ۲۲ ساله عرب اهوازی یک تهرانی واز قومیت دگری بود و در تهران اینچنین بقتل میرسید آیا بازهم خبر قتل او از طرف سازمانهای حقوق بشری ایرانی و سایتهای داخل و خارج ایران اینچنین بایکوت خبری میشد؟
مردم یک کشور زیر سرنیزه و فشار هستند هر روز عزیزی از گوشه و کنار این سرزمین به خاک کشیده و گلها پر پر می شوند و شما با کمال تاسف این وسط خط و خط کشی می کنید که چرا کسی به فکر عربها نیست؟؟؟؟ متاسفم که باید بگویم این برخوردها جز تفرقه افکنی هیچی چیز دیگری نیست و این پیش برد همان سیاست کودتاچیان است. برای هیچ آزادیخواه و مدافع حقوق بشری رنگ پوست و ملیت معنا ندارد و توصیه می کنم اینگونه برخوردها را از ذهنتان پاک کنید که شمار به زیر سوال می برد.
۱٨۲۰۶ - تاریخ انتشار : ۲۹ آبان ۱٣٨٨