عنوان : زمانه را چو نکو بنگری همه پند ست!
نتیجه ی بحث آقای داریوش همایون ، رهبر جریان بازگشت نظام « ضد مشروطه» یعنی پادشاهی مطلقه ی آریامهری این بار بنام رضا پهلوی در پایان این نوشته چنین آمده ست:

«ما هر دو باید باشیم ولی با گسترش نیهیلیسم در جامعه سرانجام هیچ کدام سالم از میدان بیرون نخواهیم رفت ــ کشور که جای خود دارد. این نیهیلیسم را در رفتاری که هم اکنون در ایران با دگر اندیشان می کنند و در نگرشی که اکثریتی از مخالفان رژیم در بیرون، از جمله به یکدیگر دارند، در ناپدید شدن تدریجی بردباری و رواداری از فرایند سیاسی، می توان دید.»

آیا رفتاری که حکومت در ایران با دگر اندیشان می کنند با «نگرشی» که «اکثریت مخالفان رژیم» در بیرون به یکدیگر می کنند، اصلا ماهیتا قابل مقایسه هستند؟

این فرمولبندی عمق نخوت و کینه ی جریان آریامهری و خواهان بازگشت پادشاهی را نسبت به تمام مبارزان علیه حکومت گذشته را نشان میدهد که همه را هنوز در یک ردیف قرار میدهد و هنوز نسبت به حقانیت حکومت قبل پای بند و حاضر به پذیرش انحرافات ضد دموکراتیک آن نیست که منجر به سقوط ۷۹ شد.
۱۷۰۵۴ - تاریخ انتشار : ۱۶ مهر ۱٣٨٨