سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

آقای گنجی، حقیقتاً با این رژیم چه باید کرد؟ - م. چشمه

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : قریب بی‌ فریب

عنوان : تو مو میبینی‌ و او پیچشه ........... تو
از کسی‌ نپرس چه باید کرد چون هنوز دمکرات نیستیم ما باید اول تمرین دمکراسی کنیم باید ظرفیت شنیدن نظرات همه را داشته باشیم و این کاریست که باید قبل از هر انقلابی انجام داد با این حکومت یا با هر حکومت دیگر . و بعد با شعار این و آن گله وار به دنبالشان راهی‌ نشویم. به امید روزی که قبل از هر کاری خوب فکر کنیم و بعد با پذیرفتن تمام مسولیت تصمیم بگیریم که چه کنیم پیروز سرافراز باشیم
۱۵۹۲٣ - تاریخ انتشار : ۴ شهريور ۱٣٨٨       

    از : روزبه داور

عنوان : راه دیگری نیست
۱- سازماندهی مردم بویژه جوانان و دانشجویان و کارگران
۲- اعتصابات سراسری
۳- سرنگونی قهرآمیز رژیم
۴- برپایی یک مردمسالاری راستین

خود و مردم را فریب ندهیم راه دیگری نیست
۱۵۹۱۹ - تاریخ انتشار : ۴ شهريور ۱٣٨٨       

    از : حسین میرمبینی

عنوان : آقای گنجی بهتر بود می گفت " شما ایرانیان چه باید بکنید"
گنجی هرچند علامت سئوال جلوی عنوان سری مقالات خود گذاشته اما نمی سئوال نمی کند: "با این رژیم چه باید کرد؟" بعبارت دیگر گنجی از موضع یک رهبر اپوزوسیون و کسی که از همه راه آگاهی دارد چه کار باید کرد به ما خط و ربط نشان می دهد که چه کار کنیم.
درود بر م. چشم
۱۵٨٨۶ - تاریخ انتشار : ٣ شهريور ۱٣٨٨       

    از : آدرش

عنوان : اجازه بدهید "من" ها و "ما" های ما با هم رقابت کنند!
دوستان اجازه بدهید "من" ها و "ما" های ما با هم رقابت کنند؛ رقابت دمکراتیک! بعدش هم قرار نیست کسی ز گهواره تا گور یه جور فکر کنه! این همه پروژه بی صاحب برای کمک به جنبش مردم و رهایی ار رژیم جهل و جنون و جنایت وجود دارد. خب دیگران هم دست ها را بالا بزنند. حرکتی کنیم. عمل کنیم. بگذاریم اندکی هوا بین باس مان و صندلی جریان پیدا کند.

این نقدهای سی ساله کارستانی به پا نکرده. به لحاظ تئوریک هیچکدام از اندیشمندان ما اندیشه اوریجینالی که در اعلامیه جهانی حقوق بشر نیامده باشد ارائه نکرده اند. مساله ما ارائه راه برای چگونه از شر این اوباشان خلاص شدن است. زیاد به هم گیر ندهیم. وقت خود را بیهوده تلف نکینم. به گمان من این سنت نقدهای مارکسیستی (لنینیستی) و گیر دادن به واژه ها و تیز کردن دیگران نیاز به تحول دارد.

لطفا نگاهی به "تصویری از سازماندهی و رهبری جنبش سبز" بیندازید. جا برای همه وجود دارد.

http://doust۱۱۴.persianblog.ir/post/۱۸۷
/
پ.ن. این سایت تمام عددهایی که در آدرس لینک هاست فارسی میکنه. بنابراین آدرس بالا را به عددهای انگلیسی وارد کنید.
۱۵٨۱۵ - تاریخ انتشار : ٣۱ مرداد ۱٣٨٨       

    از : سهراب زاهدانی

عنوان : آیا م چشمه بعد از سه سال به این حقایق پی برد؟
آیا م چشمه بعد از سه سال به این حقایق پی برد؟

من بیاد دارم که بیش از سه سال پیش یعنی زمانی که آقای گنجی از ایران به خارج آمدند و عبدالستار دوشوکی بعد از ملاقات با گنجی، مقاله در مورد گنجی نوشت و از گنجی به خاطر اعتقاد به فرهنگ "خودی" و "غیر خودی" انتقاد کرد. م چشمه در مقاله ای شدیدا از دوشوکی انتقاد کرد که چرا از گنجی انتقاد کرده است. اکنون خود ایشان (م چشمه) به همان نتیجه ای رسیده اند که دوشوکی بیش از سیه سال پیش گفته بود؟ آیا م چشمه حاضر هستند در این مورد توضیحی ( اگر لازم دانستند) بدهند؟

لینک مقاله دوشوکی:
http://news.gooya.com/politics/archives/۲۰۰۶/۰۷/۰۵۰۷۴۱.php

لینک انتقاد م چشمه از انتقاد دوشوکی:
http://news.gooya.com/politics/archives/۲۰۰۶/۰۷/۰۵۰۸۶۷.php
۱۵٨۱۲ - تاریخ انتشار : ٣۱ مرداد ۱٣٨٨       

    از : آرش

عنوان : صورت مساله و ذهنیت تمامیت خواه ما
دوستان صورت مساله تغییر این رژیم جهل و جنون و جنایت است. حال روش آن چه باشد، باز است و آنچنان هم در دست من و شما نیست که روی کاغذ هی بنویسیم سرنگونی سرنگونی... ترکیب پیچیده ای از عوامل مختلف است. با توجه به شرایط موجود (تاریخی اجتماعی منطقه ای جهانی فرهنگی قومی....موازنه قدرت بین مردم و رژیم ....) راه بهینه چیست؟ معیارهای بهینه بودن هم کمترین زمان و کمترین هزینه است.

هرینه می تواند خسارات جانی و مالی ... احتمال تجزیه... و هزینه های دیگر باشد.

نظر شخصی من این است: در حال حاضر باید شعور را جایگزین شعارهای تکراری سی ساله کرد. با تشکیل شبکه های خودگردان مدرن بخشی از جنبش آزادیخواهانه مردم شد. اگاهی و دانش مبارزه را از دنیای مجازی به "فیزیک محلات" برد تا دورترین نقاط کشور!

زمان و چگونگی "تسلیم" باندهای قدرت را نمی توان پیش بینی کرد. ممکن است گرفتن تلویزیون کافی باشد...ممکن است بطور مسالمت آمیز به انتقال قدرت حاضز شوند... ممکن است کودتای نظامی شود... ممکن است به درگیری مسلحانه منجر شود... بستگی دارد دو طرف چگونه بازی کنند.

مسلم است که راه مسالمت آمیز تسلیم آن ها در برابر اراده ملت و تن در دادن به برگزاری یک انتخابات آزاد، عقلانی ترین و کم هزینه ترین گزینه است.

دوستان واقعیت بیرون از ذهن ما بسی پیچیده تر است. اشتباه ست اگر اسیر ذهنیت و رویاهای شیرین تمامیت خواه خود شویم!
۱۵۷۷٨ - تاریخ انتشار : ٣۰ مرداد ۱٣٨٨       

    از : دیندار صالح

عنوان : چاله مستراح بهترین پیشنهاد است
این رژیم را فقط باید در چاله مستراح انداخت تا مسلمانان و غیر مسلمانان دنیا از شر این رژیم منفور راحت بشوند چاره ی کار همین است چاله مستراح . چون روی زمین برای نجاسات این رژیم به دروغ اسلامی که هیچ بویی از انسانیت و مذهب نبرده جایی نیست باید در زیر زمین با مدفوع خودش اغشته و مدفون شود برای همیشه .
۱۵۷۷۴ - تاریخ انتشار : ٣۰ مرداد ۱٣٨٨       

    از : خشایار رُخسانی

عنوان : مُشت نشانه-ی خروار
در اینجا من میخواهم دوباره بر فراپُرسش پرچم نماری کرده و بیافزایم، اگر ما بپذیریم که پیش زمینه-ی دمکراسی در هر کشوری، گسترش فرهنگ آن میباشد، که رواداری و برتابیدن اندیشه های گوناگون است، و به زبان دیگر اندیشه هاییکه که به دمکراسی، پاسداشت هوده-ی آدمی (حقوق بشر) و آزادی های خودویژه-ی (خصوصی) آدمی ارج مینهند، پس بُردباری در برابر برافراشته شدن پرچم هایِ گوناگون سازمان های دمکراتیک در یک گرده همایی همگانی و در کنار هم، که نمایانگر اندیشه های گوناگون در همبودگاه میباشند، نمونه-ی روشنی از میزان رُست (رشد) فرهنگی و بُرنایی کشورمداریک (سیاسی) سازمان ها را برای پذیرش دمکراسی، بازتاب میدهد.
ِآنکس که تاب دیدن پرچم های رنگارنگ در کنار همدیگر را ندارد، و به بهانه-ی پیشگیری از ابزار شدن پرچم بسود این یا آن سازمان، مردم را از برافراشتن پرچم های گوناگون بازمیدارد، نه تنها کمکی به گسترش گوهر اندیشه و فرهنگ دمکراسی نمیکند، فرهنگی که هوده-ی (حق) گُزینش آزاد را در فرادستِ شهروندان میگذارد، ونکه (بلکه) او خودش با اینکار خواسته و یا ناخواسته در تلاش است که مردم را از بکارگیری هوده-ی (حق) شهروندیشان که آزادی گُزینش است، به پرهیزاند و با اینکار به بجای کمک به گسترش همزیستی آشتیجویانه-ی اندیشه های گوناگون در کنارهم که پیش زمینه-ی فرهنگ دمکراسی است، در اندیشه-ی یک سدا کردن همبودگاه و فراهم آوردن زمینه های ساختار خودکامگی دیگر است.
امروز اُپوزیسیون سرنگون خواه حکومت اسلامی که نه اهرم مجد (قدرت سیاسی) را در دست دارد و نه از نیروی رزمی برخوردار است، این ژایش (فرصت) را دارد تا در آرامش، خود را به یک همزیستی آشتیجویانه خوی دهد. این همزیستی آشتیجویانه پیش پیغان (پیش فرض) برای رسیدن همه-ی این سازمان های کشورمداریک (سیاسی) به هدف شان است که نهادینه شدن دمکراسی در ایران میباشد. و شیوه-ی برگزاری گردهمایی ها در برونمرز، نمایانگر زبانزد پارسی «مُشتِ نشانه-ی خروار» هستند.
۱۵۷۷۲ - تاریخ انتشار : ٣۰ مرداد ۱٣٨٨       

  

 
چاپ کن

نظرات (٨)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست