عنوان : مشروطه یعنی این
خانم برادران سلام .
نمی دانم که شما این پیام را مطالعه می فرمائید یا نه ؟
ولی امیدوارم که بهر صورت با این موضوع برخورد فعالی صورت گیرد و بگوش شما برسد . تا بلکه به تدریج به تحقق آرزوهای بخش بزرگی از مردم برسیم که در مسیر تحقق آزادی و دموکراسی متحمل خسارات جانی و مالی جبران ناپزیری شدند.

اگر رسیدگی به دعاوی منحصر به بعضی از گروهها و افراد گردد همانطور که شما هم توضیح دادید راه به جائی نخواهد برد. بهمین دلیل مروری می کنم بر تاریخ معاصر و وقایعی که بر خاطره ها مانده ست و کسانی که در رقابت های سیاسی به هر دلیل جان باختند.

دکتر تقی ارانی - شیخ مدرس- فرخی یزدی- کریمپور شیرازی - احمد کسروی تروز شد - محمد مسعود ترور شد
رزم آرا ترور شد - سازمان افسران حزب توده اعدام شدند - حسنعلی منصور ترور شد - قتله ی منصور اعدام شدند - فدائیان شهید در زد وخورد یا زیر شکنجه شهید شدند و بعضی اعدام شدند - مجاهدین شهید - تیمسار طاهری ترور شد - عباس شهریاری ترور شد - سران رژیم گذشته که بعداز انقلاب اعدام شدند - هزاران فدائی و مجاهد بعداز انقلاب اعدام شدند یا زیر شکنجه شهید شدند- تمام اعضا ی سازمانهای سیاسی که بعداز انقلاب اعدام شدند یا زیر شکنجه شهید شدند- تمام حزب الهی ها که با بر خورد با مجاهدین کشته شدند - کچوئی و لاجوردی که ترور شدند- شهدای کشتار عظیم ۱۳۶۷
اگر اساس را بر مبانی حقوقی بگذاریم همه حق دارند که شکایت کنند.
نبیجه ی این برخورد عمومی محکومیت انواع حشونت اعم از دولتی و غیر دولتی می باشد.
هم چنایت احمد کسروی محکوم ست هم جنایت رزم ارا و هم تمام کسایکه توسط رژیم شاه و خمینی اعدام شدند و تمام کسانیکه توسط خاخالی در بالای پشت بام مدرسه رفاه در کنا گوش خمینی اعدام شدند.

اگر چنین عمومی به دادرسی قربانیان خشونت رسیدگی کنیم طلیعه ی ایرانی برای تمام ایرانیانی خواهیم شد و آینده ای روشنتر و مشحون از پلورالیسم !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
٣۵۹۶ - تاریخ انتشار : ۷ مهر ۱٣٨۷       

عنوان : آروزهای ممکن
خانم برادران با سلام فراوان و خسته نباشی !
امیدورام شما و تمام کسانی که با تمام گرفتاری های زندگی در غربت برای آموزش - تبلیغ و ترویج منشور حقوق بشر - دفاع از آزادی و حمایت از جنبش مردم خوب ایران وقت و نیرو میگذارید در کارتان موفق باشید - شخصا از کتاب ها - نوشته ها و گفتمارهای شما بسیار آموخته ام . از همه مهم تر مشوق من نوعی هم می باشید که به دلائل عدیده دچار سرخوردگی و دلمردگی و انفعال از شکست انقلاب و پی آمد های آن شده ایم .شما به جای طرح آرزوهای غیر ممکن یا دیر رس با فعالیت های مناسب و عملی توانسته اید پلی با نیروی میلیون ها ایرانی مشتاق بسازید که حتما در آینده ای که زیاد دور نیست تمام ایرانیان را از حق شهروندی خود برخوردار خواهد کرد .چه بسا مهاجران و تبعیدیان هم بتوانند مانند بسیاری کشورهای دیگر که از شر دیکتاتوری خلاص شدند به سرزمین مادری خود باز گردند. در چنان زمینه ای میتوان بسیار کار های مفید دیگر که امروز ممکن نیست را نیز تحقق بخشید.
در روزگاری که حقوق میلیونها ایرانی به رکیک ترین و خونین بار ترین شکلی پایمال شده تردیدی نیست که راهی که شما انتخاب کرده اید و تمام فعالان حقوق بشری و فرهنگی با آرزوهای میلیونی مردم ایران مطابقت دارد.
سلامت و پیروز باشید
٣۵۴۱ - تاریخ انتشار : ۴ مهر ۱٣٨۷       

عنوان : حقیقی شدن دموکراسی
خانم برادران سلام
خوشحالم که زنی چون شما،در میانه غوغایی شعارهای پر آب و تاب،چنین دموکراسی برایش حقیقی شده و به زمین واقعیت نزدیک شده است.
شما برhیم امروز سمبلی از حقیقت خواهی و دموکراسی طلبی تبدیل شده اید
حرف هایتان صمیمی و واقعی است و از شعر و شعار زمانه به دور است
نظرتان کارشناسی است و عمیقا با آگاهی پیوند دارد
بی شک این نطریات راه خود را در جنبش دادخواهی و دموکراسی طلبی جای خود را می یابد
با سپاس از شما
٣۴۷۲ - تاریخ انتشار : ۱ مهر ۱٣٨۷       

عنوان : لطفا پاسخ دهید
با سلام خانم برادران. شما مدت هاست که در تلاشی اید تا "محاکمه و مجازات" سران و عمله و اکره های رژیم را تنها به "محاکمه" تقلیل دهید تا شاید همسو با سازمان های حقوق بشری وابسته به دولت های چپاول گر غربی، مجازات آدمکشان اسلامی را با قبول اشتباه بودن آن (بسان برخی از "اصلاح طلبان") از سویشان، ماست مالی کرده، رژیم کماکان (با چهره ماسک زده ای همانند خاتمی) ادامه حیات دهد تا منافع دول چپاول گر ادامه کاری داشته باشد و سر وصدای خانواده ها، دوستان، و همرزمان هزاران هزار جان زلالی که در خاک خفتند با مارک "چپ افراطی" و یا "تروریست" خفه شود.
لطفا توضیح دهید (چون شما خود را کارشناس در این زمینه میپندارید) این "کمیسیون حقیقت" که شما اینهمه سنگش را به سینه میزنید مثلا در آفریقای جنوبی چه گلی بسر مردم زد؟ کدامین از دهها هزار جانی که توسط رژیم آپارتاید بخاک افناد، از شان "اعاده حیثیت" شد (تازه مگر حیثت این مبارزان خدشه دار شده بود که میباید اعاده میشد؟) سران رژیم آپارتاید حتی حاضر نشدند که در دادگاه جاضر شوند (شما کجای کارید؟). تنها کارفرما ها و صاحبان سرمایه سفید پوست جایشان را (در برخی جا ها) به کارفرما و سرمایه دار سیاه پوست داد و ادامه استثمار (آنطوری که شما تجویز میکنید) فقر، بیماری، بیکاری و سرکوب بعد از آن "کمیسیون حقیقت" اگر بیشتر نشده، مسلما کمتر نشده (سرکوب این بار توسط سیاه و سفید برقرار است) چپاول منابع ملی افریقای جنوبی کماکان توسط سرمایه داران غرب بجای خود باقی است و ار "سازمان های حقوق بشری" مورد توجه شما خبری نیست. ایا این است "روش کارشناسانه شما" ؟
٣۴۶۴ - تاریخ انتشار : ۱ مهر ۱٣٨۷