عنوان : دعوای «وارثان» رنگارنگ جنبش انقلابی گروه سیایکل برسر چیست؟
«من باور دارم ...که دعوا و جرّ و بحث دو نفر با هم به معنی این که آن‌ها همدیگر را دوست ندارند نیست. و دعوا نکردن دو نفر با هم نیز به معنی این که آن‌ها همدیگر را دوست دارند نمی‌باشد» (یادداشتی از نلسون ماندلا).
سرنوشت مکتوم گروههای روشنفکری که انگیزه تشکل آنها علاوه بر دوری و عدم حضور فعال درجامعه، ، و همچنین بدور از نیاز و خواستهای مبرم مردم شکل گرفته، و با «پیوند» زدن خویش بمبارزات و سرنوشت جنبشها دردرون و خود را تنها وارث «راه و روش» مبارزاتی آنان نامیدن، دربستر تاریخ چنددهه اخیر بسیار قابل رویت است و هربار هم «مفتضح» تر از قبل. انشعابات متعد و ایجاد تشکیلات «جدید» طرفداران «راه مصدق» د ر کثرت نام وارثان «جبهه ملی» ویا انشعابات متعدد و « پیوند» بینشی و عملی آنان با حزب توده ایران (از نیروی سوم گرفته تا «طرفداران» متعدد چین) از زمان پیدایش تا بامروز حکایت از این قبیل دعوای «اصولی» و با هدف مطرح کردن «خود» است. همه انشعابیون با هر انگیزه ای قبل از «دعوا» و انشعاب با هم «دوست و رفیق» بودند، که با گرایش بمواضع «جدید» از جانب اکثریت عددی دچار طرد و اخراج از «تشکیلات» و یا مجبور به «ترک» از «جرگه» رفقا میشدند و تا انشعاب بعدی و تکرار همان روند «تکاملی». نتیجه همه این فعل و انفعالات روشنفکری اینست که جامعه ایران بیش از ۵۰ سال است که در دام حکام مستبد و جنایتکار گرفتار است. مضافآ برآن هر کدام از این گروهها، هربار با زرنگی خاص، شرکت فکری و عملی و با اشتباهات قابل پیش بینی در جنایات وارده بجامعه خود را «مبرا» ساختند. ایجاد تشکیلات مترقی براساس و معیار و ویژیگهای واقعی و عینی جامعه ایران و بدون «کپی برداری» و چشمداشت به «کرم و همیاری» خارج از مرزهای ایران میتواند نمایانگر درجه بلوغ سیاسی نیروها ی سیاسی بعنوان آلترناتیو جدی در قبال رژیم ضد ملی و ضدانسانی حاکم در ایران باشد. باید در عمل نشان داد که تا چه درجه دوران «کودکی» چپ پشت سرگذاشته شده و بعنوان چپ دموکرات بالغ و قابل اعتماد، درائتلاف اصولی و برنامه مشترک با دیگر نیروهای ترقی و آزادی خواه ایران، توانایی و قادر بقبول مسولیت اداره جامعه است.
٣۴٣۲٣ - تاریخ انتشار : ۶ بهمن ۱٣٨۹       

عنوان : جمله بسیار زیبای این مقاله
جمله بسیار زیبای این مقاله:
اگر قرار بر رفتن به «گذشته» و برچیدن توشه ای از آن است، خوب است تصویر کاملتری از این «گذشته» پیش روی خواننده قرار گیرد و حاصل آن فقط خوابیدن در زیر نام پراعتبار رفیق بیژن جزنی – که این سال ها شیوه ی مرسوم شده است – نباشد.

سوالآتی که اینجا مطرح هستند اینست که آیا فرخ نگهدار با توجه به نقش مشاوراتش برای ولایت فقیه یا حفظ نظام آیا در سازمان اکثریت باقی میماند یا ما ندنش از سوی سایرین توجیه خواهد شد ؟
اینکه آیا فرخ نگهدار خودش به بیت رهبری میرود؟ یا اینکه از طریق افراد این سازمان خیلی محترمانه اخراج میگردد؟

سرنگون باد جمهوری اسلامی

هادی شهاب
٣۴٣۱۹ - تاریخ انتشار : ۶ بهمن ۱٣٨۹