• اروپا تسلیم آمریکا شده است. هر تصمیمی که غرب در مورد آینده جنگ اوکرایین بگیرد، تصمیمی است که آمریکا گرفته و به متحدانش ابلاغ کرده است. شواهد حاکی است در حال حاضر تصمیم به پیشبرد یک جنگ درازمدت اجرا می شود، چرا که عقب راندن روسیه از اوکرایین به زور، به این زودی ها ممکن نیست ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲ بهمن ۱۴۰۱ -  ۲۲ ژانويه ۲۰۲٣

 دستور کار گردهمایی جنگ سالاران آمریکا و متحدانش در رامشتاین آلمان
روز ۲۰ ژانویه ۲۰۲۳ مسئولان نظامی کشورهای موسوم به گروه تماس برای دفاع از اوکرایین در رامشتاین آلمان گرد هم می آیند تا درباره جنگ در شرق اروپا گامهای بعدی خود را هماهنگ کنند. در آستانه این اجلاس، بحث تحویل تانک های جنگی به اوکرایین در کشورهای غربی مطرح شده است. همچنین حادثه مرگبار هدف قرار گرفتن یک ساختمان چندطبقه مسکونی در شهر دنیپرو در مرکز اوکرایین، مناسبتی شده است تا سیاستمداران غربی و اوکرایینی بر لزوم افزودن بر تجهیزات اوکرایین تاکید کنند. اوکرایین مدعی است که روسیه با موشک دوربرد محله ای مسکونی در دنیپرو را هدف گرفته است. روسیه انکار می کند و فرو ریختن بلوک آپارتمانی دنیپرو را به دفاع ضد موشکی اوکرایین نسبت می دهد. یک مسئول بلندپایه اوکرایینی به نام الکسی آرستوویچ پس از آنکه گفت عملکرد سپر ضد موشک اوکرایین به تخریب ساختمان مسکونی در دنیپرو منجر شده است، مجبور به استعفا شد. عامل این حادثه هر چه بوده، این فاجعه با بیش از چهل کشته اکنون مانند فجایع قبلی دستاویزی شده است برای آغاز مرحله جدیدی از جنگ و ادامه دور بالا گرفتن درگیری ها در اوکرایین.

اهداف غرب از نظر یک کهنه جنایتکار جنگی

هنری کیسینجر ۹۹ ساله که سابقه جنایت جنگی افکندن فرشی از بمب به روی کل مناطقی از ویتنام را در کارنامه خود دارد، در یک سخنرانی ویدیویی برای مجمع اقتصادی جهانی در داووس سوییس،‌ پیشنهادش را برای اهداف جنگی غرب چنین فرموله کرد: ادامه جنگ تا عقب راندن روسیه به خط جبهه های ۲۰۱۴ و سپس مذاکره با روسیه بر پایه این اصل که اوکرایین به عضویت ناتو در آید. بدین ترتیب، کیسینجر برای مذاکره با روسیه بازگشت به شرایط پیش از فوریه ۲۰۲۲ را کافی می داند، یعنی می گوید برای گفتگو لازم نیست شبه جزیره کریمه و مناطقی از دونتسک و لوهانسک در شرق اوکرایین که از ۲۰۱۴ تا فوریه ۲۰۲۲ به بعد تحت کنترل طرفداران روسیه بودند در عملیاتی نظامی توسط اوکرایین پس گرفته شود. این موضع کیسینجر البته مورد پذیرش دولت اوکرایین نیست که می خواهد با جنگ، هم کریمه و هم کل شرق اوکرایین به انضمام همه دونتسک و لوهانسک را تصرف کند. شاید با توجه به این اختلاف است که کیسینجر بر خلاف مواضع سال گذشته خود، امتیازی به دولت اوکرایین داده و گفته است این کشور باید به عضویت ناتو در آید.

شگفت آور این است که کهنه جنایتکار جنگی دهه ۱۹۷۰ حتی با دادن این امتیاز به کی یف هم در سمت به اصطلاح معتدل طیف سیاستمداران ناتو قرار می گیرد. موضع دولت بایدن تا کنون این بوده است که هیچ توافقی در مورد اوکرایین بدون دخالت خود اوکرایین پذیرفته نیست. این سیاست در عمل به معنی مهر تایید بر هدف جنگی کی یف است،‌ یعنی جنگ، جنگ تا پیروزی، که پیروزی هم یعنی تصرف کریمه و کل دونتسک و لوهانسک.

مشی پختن قورباغه

روزنامه فرانکفورتر الگماینه که ارگان مطبوعاتی اصلی سرمایه آلمان است، در شماره ۱۸ ژانویه خود می نویسد آمریکا سیاست مشی پختن قورباغه را در قبال روسیه دنبال می کند. مصطلح است که قورباغه را اگر در آب جوشان بیاندازی، فورا از قابلمه بیرون می جهد، اما اگر حرارت آب را به تدریج بالا ببری،‌ در قابلمه می ماند تا بپزد. حالا برخی کارشناسان نظامی آمریکایی که در این گونه تعابیر قلدرمآبانه ید طولایی دارند، به این می بالند که چگونه مارپیچ افزودن بر شدت جنگ را پیش برده اند بدون آنکه پوتین واکنش غیرقابل پیش بینی از خود نشان دهد. پختن قورباغه از نظر آنان بدین ترتیب است که در گامهای کوچک و حساب شده، بر ابعاد مجهز کردن اوکرایین بیافزایند. اول موشکهای هوشمند قابل حمل روی دوش به اوکرایین دادند که با آن، بسیاری از تانکهای روسی را نابود کرد. در مرحله بعد، زرهپوشهای با کارکرد دفاعی به اوکرایین ارسال کردند. سپس پای سپر موشکی پاتریوت به میان کشیده شد که تنها شماری اندک از متحدان قابل اعتماد آمریکا بدان مجهزند. و اکنون می خواهند تانک های تهاجمی به اوکرایین بدهند که برای حمله زمینی علیه روسیه ضروری است. بریتانیا پیش از نشست رامشتاین قول داده است که ۱۴ تانک تهاجمی در اختیار اوکرایین بگذارد. اما مقامات نظامی آمریکا از ۵۰۰ تانک تهاجمی سخن می گویند.

هدف اعلام شده آمریکا تا کنون این بوده است که بالا کشیدن فتیله جنگ در اوکرایین با رعایت دو اصل صورت گیرد: اولا عدم دخالت مستقیم آمریکا و سایر اعضای ناتو، و ثانیا عدم تعرض اوکرایین به خاک روسیه. این دو اصل از سوی جو بایدن رئیس جمهور آمریکا فرموله شده اند. عدم رعایت این دو اصل از نظر آمریکا می تواند به واکنش غیر قابل پیش بینی روسیه منجر شود، مثلا هدف قرار دادن خاک اعضای ناتو یا استفاده از سلاح های متعارف مانند اسلحه تاکتیکی هسته ای.

جنگ درازمدت

انتظار می رود در نشست رامشتاین آمریکا و متحدانش رسما تصمیم بگیرند تانکهای تهاجمی به اوکرایین تحویل دهند. آمریکا و شماری دیگر از اعضای ناتو از آلمان انتظار دارند با تحویل تانکهای آلمانی از نوع لئوپارد ۲ به اوکرایین موافقت کند. طبق قوانین آلمان، هر کشور ثالثی که بخواهد اسلحه آلمانی به اوکرایین بدهد، باید مجوز دولت آلمان را دریافت کند. برخی از اعضای اتحادیه اروپا اعلام کرده اند که در صدور دریافت این مجوز، آماده تحویل تانک های لئوپارد آلمانی به اوکرایین اند. خود شرکت آلمانی سازنده این تانک ها اعلام کرده است که صدور مستقیم این سلاح های سنگین به اوکرایین، تنها از سال ۲۰۲۴ به بعد ممکن است.

با توجه به این دشواری ها و اعلام رقم پانصد تانک از سوی آمریکایی ها به عنوان تعداد مورد نیاز برای ارتش اوکرایین، به نظر می رسد ناتو در تدارک جنگی درازمدت در اوکرایین است.

اروپا تسلیم آمریکا شده است

گروه تماس برای دفاع از اوکرایین،‌ که شامل اعضای ناتو و شماری دیگر از کشورهای پیرو ایالات متحده است، هر تصمیمی که بگیرد، چیزی نیست جز رسمیت و جنبه جمعی بخشیدن به تصمیمی که در واشنگتن گرفته می شود. شاید هیچ کس به صراحت جان کورنبلوم سفیر پیشین آمریکا در آلمان وابستگی اروپا به ایالات متحده را توصیف نکرده باشد. کورنبلوم در مصاحبه ای که اول دسامبر ۲۰۲۲ در شماری از روزنامه های آلمانی چاپ شد، گفت رابطه اروپا و ایالات متحده مانند مناسبات خانوادگی است، اما این اروپاست که هنوز کاملا به این امر پی نبرده است. وی افزود اروپایی ها گمان می کنند در آینده یک اروپای متحد و مستقل خواهند داشت، در حالی که دوره آن تمام شد. کورنبلوم از یک جامعه بزرگ دمکراتها نام برد که از استونی در یک سوی روسیه تا آلاسکا در سوی دیگر روسیه را در بر می گیرد. این دیپلمات با سابقه آمریکا از چنین یگانگی به عنوان واقعیت جدید جهانی یاد کرد.

کورنبلوم افزود آمریکایی ها باید رهبری جبهه متحدانش را در دست داشته باشد، اما از این گله کرد که ایالات متحده علاوه بر نقش رهبری تا کنون بار مالی اصلی ائتلاف جهانی نظامی به سرکردگی خود را بر عهده داشته است،‌ و افزود با اکثریت یافتن حزب جمهوریخواه در مجلس نمایندگان آمریکا، بحثی جدید درباره تقسیم بار کمک نظامی به اوکرایین بالا خواهد گرفت. به گفته کورنبلوم، آمریکا از اروپایی ها خواهان تقبل سهمی بیشتر از این هزینه ها خواهند شد. کورنبلوم گفت متعجب است از این که آلمانی ها به سختی حاضرند بپذیرند که باید برای امنیت خود بیشتر هزینه کنند. وی گفت در مقابل، آمریکایی هر وقت کاری را ضروری تشخیص دهند، انجام می دهند. کورنبلوم گفت اگر آمریکا قاطعانه عمل نمی کرد، روسیه تا کنون علاوه بر اوکرایین به لهستان یا کشورهای بالتیک هم حمله کرده بود.

کورنبلوم گفت اتحادیه اروپا بر اساس قراردادهای ماستریخت و لیسبون، قادر به اجرای یک سیاست فعال تر داخلی و خارجی نیست.

به نظر می رسد سخنان کورنبلوم نه یک توصیه دوستانه به اروپایی ها، که توصیف علل وضعیتی است که با جنگ اوکرایین عملا شکل گرفت. اروپا تسلیم آمریکا شده است. هر تصمیمی که غرب در مورد آینده جنگ اوکرایین بگیرد، تصمیمی است که آمریکا گرفته و به متحدانش ابلاغ کرده است. شواهد حاکی است در حال حاضر تصمیم به پیشبرد یک جنگ درازمدت اجرا می شود، چرا که عقب راندن روسیه از اوکرایین به زور، به این زودی ها ممکن نیست.