سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

«چاله میدان فرهنگی»
انجمن ورزشی نویسان و مغازه دو نبش



اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ٣۰ تير ۱٣۹٨ -  ۲۱ ژوئيه ۲۰۱۹



کوروش طاهرنسب: چند روز بیش، از دوستان روزنامه نگار دو مطلب جداگانه دریافت کردم، که هر دو مورد در باره یکی از موضوعات مورد نظرم است که در روزهای بیش رو به آن خواهم پرداخت.
در یکی از این دو مطلب، از جهانگیر کوثری، نام برده شده است. ضروری بود ابتدا توضیحی اضافه کنم، که جهانگیر را چند دهه است می شناسم . اگر حالا وی بر مسند دبیرکلی انجمن نشسته، باور من این است شایستگی اش فراتر و بیشتر از اکثریت مطلق افراد عضو هئیت مدیره انجمن خبرنگاران و عکاسان ورزشی است. وی به همراه فردوسی پور بهترین مجریان رادیو و تلویزیون حال حاضر در ایران هستند، با این توضیح که کوثری ممنوع الکلام و ممنوع التصویر است.
جهانگیر، بازیکن تاج بوده و از طرفداران سرسخت استقلال است. بخاطر دارم وی به پرسپولیس و حتی زمانی که علی پروین، مربی سرخپوشان و تیم ملی بود روی خوش نشان نمی داد.
مطلب وی -کروات ها و عوامفریبی- نیز عجیب و مغرضانه است. وی یکی از افراد بشدت حامی شادروان ایوویچ پلازویچ، مربیان بزرگ کروات در ایران بود و نسبت به برانکو، چه زمانی که مربی تیم ملی بود و چه وقتی که پرسپولیس را متحول کرد، دیدگاه مثبت داشت.
حالا چه شده ادبیاتی متضاد با عقاید و افکاراش که از اتهام زنی تا توهین نژاد پرستانه در آن موج می زند، این چنین تراوش کرده؟ آیا باید علت اصلی را در جامعه بیمار و ناهنجار ایران جستجو کرد!؟

مطلب نخست - تصویری از بیست و ششمین جلسه هئیت مدیره بی بو و خاصیت انجمن ورزشی نویسان ایران. مغازه دونبشی که رئیسش حقوق بگیر سازمان ورزش است، دبیرش ممنوع الکلام و ممنوع التصویر است، دبیر افتخاری و مادام العمرش سعی… را دارد و کمیته پیشکسوتان انتصابی اش مشغول پاچه خواری رئیس فدراسیون فوتبال بلکه سفری مثل روسیه جلویشان بیاندازند که این قلم بمزدها اوضاع فوتبال را گل و بلبل نشان دهند. راستی اگر رفع ممنوعیت بانوان به ورزشگاهها را این طفیلی ها نباید پیگیر شوند کدام اداره و ارگان و جمعیتی باید آستین بالا زند! اداره شغال دوست محیط زیست با اداره بلدیه، که کلاه صغیر و کبیر را برداشته و طی مانوری سالی سه میلیارد پول هبه می کند تا عده ای چپاولگر جام یونس شکوری را مابین کاسب ها بر گزار کنند.

مطلب دوم - طرفداری- دوم جولای، روز جهانی ورزشی نویسان است، ضمن تبریک به فعالان سالمِ عرصه ورزشی نویسی، نگاهی خواهیم انداخت به «چاله میدان فرهنگی» که تنها خروجی انجمن ورزشی نویسان ایران بوده است. در اساسنامه انجمن نویسندگان، خبرنگاران و عکاسان ورزشی ایران آمده: «ایجاد تشکل‌ و توسعه‌ تفاهم‌ و تعاون‌ متقابل‌ در بین‌ خبرنگاران‌ ورزشی‌، بر اساس‌ معیارهای اخلاقی و گرایشهای حرفه‌ای‌»، در ادامه می‌گوییم که چرا معیار اخلاقی و گرایش حرفه ای، اولویت آخر آقایانِ حاضر در این انجمن است. انجمنی که تنها دغدغه اش طی سال‌های اخیر، اخذ سهمِ طرح ترافیک از شهرداری تهران بوده است؛ دغدغه ای که فقط برای کسب رأی، آقایان از آن استفاده می‌کنند.
طرح ترافیک آنقدر برای آقایان اهمیت داشت که در وب سایت رسمی انجمن، کمپینی در تلگرام جهت اعتراض به حذف طرح ترافیک خبرنگاری را اعلام کردند. مضحکه انجمن ورزشی نویسان جایی تکمیل می‌شود که بدانیم تعداد اعضای کانال تلگرامی که به نوعی امضا کنندگان کمپین بودند، از تعداد اعضای انجمن بیشتر بود. ظاهراً آن افراد غیرورزشی هم که به کمک دوستان حاضر در انجمن، طرح ترافیک خبرنگاری دریافت کرده اند، از این مسئله ناراضی بودند.
برای این‌که ببینید چگونه تمام دغدغه انجمن ورزشی، فقط محدود به یک طرحِ ترافیک خبرنگاری شده بود، فقط کافی است ببینید، جهانگیر کوثری از اعضای هیئت رئیسه انجمن، چگونه پشت اتاقِ محسن هاشمی منتظر می‌ماند تا با او بر سر این مسئله رایزنی کند. وقتی برای نایب رئیس انجمن ورزشی نویسان، دغدغه ای مهم‌تر از طرحِ ترافیک باقی نمی‌ماند، طبیعی است شاهد یک جامعه رسانه ای رو به اضمحلال باشیم، آن‌هم با سرعت حداکثری.
در همان زمانی که آقایان به دنبال طرحِ ترافیک خبرنگاری بودند، یک عکاس ورزشی که برای پوشش مسابقات بسکتبال به مصر رفته بود، در فرودگاه این کشور بازداشت و به ایران بازگردانده شد. دو سال قبل انتخابات انجمن ورزشی نویسان برگزار شد. وعده‌هایی که برخی نامزدها می‌دادند خود گویای فاجعه ای بود که در آن انجمن می‌گذشت. افراد با سوابق مختلف در تلویزیون و در رسانه‌های مختلف، یکی از بندهای برنامه پیشنهادی شان را این گونه نوشته بودند: «و فعالیت‌هایی که بتوان انجام داد.» این اوجِ تدبیر افرادی است که طبق اساسنامه باید به دنبال توسعه‌ تفاهم‌ در بین‌ خبرنگاران‌ ورزشی‌ باشند.
در همین گروه نظرات مخالفی علیه نامزدهای مختلف ارائه می‌شد که در هر انتخاباتی طبیعی بود، اما یارکشی‌های مختلف در پشت پرده، فساد را حتی در انتخابات این انجمن مشهود کرده بود. گروه‌های مختلف تلگرامی تشکیل می‌شد تا با باندبازی شخص خاصی وارد هیئت رئیسه انجمن ورزشی نویسان شود. هدفشان خدمت به صنف خبرنگاران ورزشی بود؟ خیر. هدف، تلاش برای رسیدن به سفرهای خارجی بیشتر بود. از مدیرانی که بعضاً سابقه ورزشی هم نداشتند، چه انتظاری می‌رود که نیازهای صنفی را درک کنند؟ مدیرانی که تنها به دنبال گرفتن طرحِ ترافیک، بلیت استخر، تخفیف هتل و از این دست کارهای پوپولیستی بودند.
ابوالفضل امان الله، عکاس ورزشی که یکی از اعضای هیئت رئیسه این انجمن بود، بارها نسبت به آن‌چه که در این محیط می‌گذرد، گله مند بود و در اکانت توییتر خود نوشته بود:
در آخرین جلسه هیات رییسه انجمن خبرنگاران و عکاسان ورزشی، تعدادی از اعضای قدیمی، پیشکسوت و دارای منصب هیات مدیره تاکید داشتند، هیات مدیره اختیار دارد ورای اساسنامه هر تصمیمی بگیرد! یعنی ما بالاتر از قانون هستیم.
به بهانه‌های مختلف جلسات هیات مدیره انجمن را کنسل می‌کنند. به جرات جلساتی که در یک سال اخیر تشکیل شده با اعتراضات و پیگیری‌های فردی بوده است. این روال همیشگی که من دیدم و فقط تصاحب کرسی‌هایش مهم است نه کار صنفی، بودجه انجمن نویسندگان، خبرنگاران و عکاسان ورزشی منبع گرانبهایی برای تأمین هزینه سفرهای خارجی رییس و دبیر انجمن است.
طبیعی است، وقتی چنین افرادی پشت آن میز قرار می‌گیرند، خروجی جامعه خبرنگاران ورزشی، چیزی شبیه به این وضعیت فعلی باشد. با سردبیرِ یک سایت ورزشی بر سر انتخابات انجمن، اختلاف نظر دارید؟ پس منتظر باشید که با شما تماس بگیرد و با الفاظ رکیک، تهدیدتان کند که چه بلایی به سر شما خواهد آورد [مستندات مکالمه موجود است]. آن سردبیر ورزشی یکی از اعضای علی البدل همین انجمن ورزشی نویسان بود. وقتی یک سردبیر ورزشی، گماشته هایش را می‌فرستد که شما را تخریب کند، به یاد تعبیر «چاله میدان فرهنگی» می‌افتیم و در همین حین گام‌های بزرگی به سمت اضمحلال برمی‌داریم.
خروجی چنین انجمن ورزشی که افرادی با این سوابق در آن فعالیت داشته باشند، چیزی بهتر از همان بیانیه های مضحک علیه مربیان تیم ملی و «درجه دو» خطاب کردنشان، نخواهد بود. البته بیانیه هایی که یکی از اعضای هیئت رئیسه می‌گفت اطلاعی ندارد که چه کسی آن‌ها را منتشر کرده است و نظر جمعی آن‌ها نبوده است. انجمن همان اساسنامه خود را هم خیلی وقت است که زیر پا گذاشته است.



یادداشت لبریز از فاشیسم و نژادپرستی بالا را بخوانید! جهانگیر کوثری «دبیر کل انجمن ورزشی نویسان، خبرنگاران و عکاسان ورزشی ایران» آن را نوشته است. یادداشتی که شاید ۲۵۰ کلمه هم نشود، اما تقریباً نصف اتحادیه اروپا را به دروغ‌گو بودن و عوام فریبی متهم می‌کند. اواسط متن را بخوانید، اصلا جمله بندی مناسبی هم ندارد: «نژاد اسلو با ترکیب یوگ (جنوب) شدند یوگسلاوی و تا تیتو زنده بود این اتحاد دروغین پابرجا بود». مضحکه به تمام معناست! نوشته دبیر کل انجمن ورزشی نویسان، ایراد نگارشی و ادبی دارد و کاملاً نژادپرستانه است.
اگر با دقت بیشتری به خروجی چنین انجمن‌هایی نگاه کنیم، متوجه دلیل پذیرش برخی از افرادی که معمولاً در صفحات شان در شبکه‌های اجتماعی، اظهارات مشابه و نژادپرستانه ای دارند و مانند سردبیرشان، از الفاظ رکیک استفاده می‌کنند، می شویم. و البته پذیرش افرادی در وزارت ورزش که ساک شان آماده است تا با یک کاروان اعزامی، یک تفریح خارجی بروند. یا اعضایی مانند همان مجری خوش سابقه در حوزه ورزش بانوان که تا می‌توانست از ورزش بانوان بد گفت، اما در نهایت به لطفِ کارت عضویت همین انجمن به مسابقات خارجی اعزام شد تا از موفقیت‌های بانوان گزارش تهیه کند. یا آن گزارشگر تلویزیونی که به لطفِ کارتِ همین انجمن در جام جهانی حاضر می‌شود و از پرسیدن یک سوال انگلیسی عاجز می‌ماند تا همه جامعه خبری ما را مضحکه خاص و عام کند. یا آن کسی که تنها سابقه ورزشی اش، خواندن رپِ ورزشی در تلویزیون بوده است! بله، دوستان عزیز، شمایی که مهر تأییدی به این جریانات می‌زنید، جامعه ورزشی را به سوی اضمحلال و انحطاط فرهنگی برده اید.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست