• از همین امروز باید در انتظار تغییر در تناسب نیروهای سیاسی داخلی در کی یف، امکان همکاری رئیس جمهوری منتخب با رهبران مناطق خودمختار شرق کشور برای پایان بخشیدن به جنگ داخلی، برخورد سازنده اتحادیه اروپایی با وضعیت جدید، در روند کاهش تنش کی یف با مسکو امکان همکاری دوجانبه و مهم تر از همه درک تمامی بازیگران داخلی و خارجی برای بازگشت به همان جایگاه پل ارتباطی این کشور بین شرق و غرب اروپا، بود. نتایج انتخابات ۲۱ آوریل اوکراین در واقع پیام صلح و رفع تنش بین شرق و غرب داخل و خارج کشور است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٣ ارديبهشت ۱٣۹٨ -  ۲٣ آوريل ۲۰۱۹

نتایج اولیه انتخابات ریاست جمهوری اوکراین در دور دوم نشان می دهد که "وُلودیمیر زِلِنسکی" کمدین تلویزیونی بر "پترو پوروشِنکو" رئیس جمهوری فعلی که وی نیز صاحب کارخانجات شکلات سازی بود، با اختلاف آرای زیادی پیروز شده است. طبق این نتایج اولیه زلنسکی حدود ۷٣ درصد و پوروشنکو حدود ۲۶ درصد آرای ماخوذه از مشارکت ۶۲ درصدی رای دهندگان را اخذ کرده اند و یک کمدین که هیچ سابقه سیاسی در کارنامه خود ندارد بر رئیس دولت حاکم به راحتی پیروز شده است. قبل از آن هم در دور اول انتخابات در غیاب حزب کمونیست اوکراین که بعد از کودتای سیاسی معروف به "جنبش میدان" که موجب سقوط "ویکتور یانکویچ" رئیس جمهوری قانونی کشور و متمایل به روسیه که در جریان انتخابات آزاد زیر نظارت بین المللی انتخاب شده و با حمایت غرب مجبور به ترک قدرت شده بود، غیرقانونی اعلان گردید، در این انتخابات تمامی احزاب شناخته شده این کشور که همگی تحت حمایت اتحادیه اروپایی و آمریکا بودند شکست سختی خورده و حتی کاندیدای آنان از رسیدن به دور دوم هم باز مانده بودند. این انتخابات در شرایطی برگزار گردید که هرج و مرج و بی ثباتی در اوکراین در این سال ها به اوج خود رسیده است و از یک طرف شبه جزیره کریمه در جریان جنگ های داخلی بعد از سقوط یانکویچ با برگزاری همه پرسی استقلال از این کشور جدا و به روسیه ملحق شده بود و هنوز هم در مناطق شرقی کشور از جمله "دونتسک و لوهانسک" جنگ ادامه دارد و این مناطق خارج از حیطه نفوذ دولت مرکزی در "کی یف" به صورت خودمختار اداره می شوند.
                              
آنچه از فردای ۲۲ فوریه ۲۰۱۴ با اشغال کاخ ریاست جمهوری و دیگر اماکن دولتی توسط اپوزیسیون حامی جنبش میدان با فرار یانکوویچ اتفاق افتاد تا به امروز نشاندهنده یک هرج و مرج سیاسی است که هیچ ربطی به جنبش های انقلابی ندارد چون همه رهبران این جنبش و احزابی که در این حوادث نقش محوری ایفاء می کردند بعد از مدت کوتاهی به دلیل فساد نهادینه شده و سوابق رهبران آن ها از سوی همان مردم غرب اوکراین نیز پس زده شدند. از جمله "النا تیموشنکو" که به مظهر این شورش علیه دولت (آن هم فاسد) یانکوویچ تبدیل شده بود در همان اولین انتخابات که با تحریم مناطق شرقی انجام گردید به سختی از یک شکلات فروش تازه از راه رسیده شکست خورد و امروز نیز وی از یک کمدین شکست می خورد. برای درک این وضعیت باید ابتدا موقعیت و شرایط تاریخی اوکراین را شناخت که همیشه به عنوان یک کشور دوپارچه حتی بعد از فروپاشی شوروی و اعلان استقلال آن با شرایط ویژه خود پل ارتباطی شرق و غرب اروپا محسوب می شد و متاسفانه با نقض این تناسب جغرافیای محیطی و سیاسی کشور در بی ثباتی غوطه ور گردید. تصویر اوکراین در ساخت داخلی به خلاف تصور عمومی برخوردار از یک تناقض ماهوی و دوقطبی ذاتی در بطن مولفه دولت – ملت به شیوه مدرن می باشد که عبور از آن بدون در نظر گرفتن حساسیت های ملی و منطقه یی در کوتاه مدت و میان مدت به آسانی انجام نخواهد گرفت. در شرق اوکراین به لحاظ اینکه اکثریت مطلق از نژاد اسلاو و تقریبا ۴۰ درصد آنان اصولا روس تبار هستند، مذهب مردم این منطقه هم چون روس ها مسیحی ارتدوکس است، زبان بیشتر مردم شرق اوکراین روسی بوده و به جهت همگرایی فرهنگی احساس مشترک با مردم روسیه دارند و مهم تر از همه اینکه شرق این کشور تقریبا تمام منطقه صنعتی کشور را در خود جای داده و از یک طرف طبقه کارگر، نهادهای سندیکایی و بخش مونتاژکاری یا وابستگی صنعتی آن تداوم رابطه نزدیک با روسیه را می طلبد. به عکس این موضوع در غرب اوکراین بیشتر مردم پیرو مذهب کاتولیک بوده، زبان اوکراینی آلترناتیو زبانی است که بعضا حتی وقتی که دولت زبان روسی را به عنوان زبان دوم به رسمیت شناخت در غرب اوکراین صدای اعتراض بلند شد، در غرب این کشور ساخت اقتصادی بر مبنای کشاورزی است و به همین دلیل نزدیکی به اتحادیه اروپایی برای آنان هم اینکه منبع صادرات می تواند باشد و هم اینکه تقاضای کالای صنعتی و مصرفی هیچ دغدغه یی جهت تشدید بیکاری در صورت ورود صادرات اتحادیه اروپا ندارند. این عدم تجانس جغرافیای سیاسی و اقتصادی شرق و غرب اوکراین در کنار بازی های ژئوپلتیک اتحادیه اروپایی و روسیه در طی رقابت های موجود دو اردوگاه بنیان اصلی دوقطبی موجود در جدل های داخلی و خارجی اوکراین امروز می باشد.
                     
پیروزی زلنسکی که با وعده مبارزه با فساد و کاهش تنش با بخش شرقی با شعار "مردی ساده آمده است که این سیستم را نابود کند" نشان می دهد که مردم اوکراین امروز از پنج سال شعار و وعده های تو خالی خسته شده و به دنبال راه جدیدی می گردند که منتخب فعلی با درک همین موضوع و سوار شدن بر موج این مطالبه تغییر به راحتی رقبای خود را شکست داد. هم اکنون سوال این است که آیا رئیس جمهوری منتخب می تواند بر اساس وعده های خود وفاق ملی و وحدت سرزمینی را به اوکراین بازگرداند یا هم چنان در همان دایره بسته راه همتای شکست خورده خود را خواهد رفت. پاسخ و نتیجه این وضعیت از یک طرف بستگی به اراده مستقل دولت جدید خواهد داشت (با توجه به وجود یک پارلمان حاصل منازعه با روسیه و الیگارشی حاکم بر اوکراین موفقیت وی بدون یک جنبش اجتماعی قدرتمند بسیار بعید است) و از طرف دیگر امکان تغییرات اساسی با توجه به وابستگی صددرصد امروز کی یف به اتحادیه اروپایی و آمریکایی بدون کاهش تنش در روابط بین مسکو با بروکسل و واشینگتن امکان پذیر نمی باشد. از آنجا که رئیس جمهوری منتخب فاقد جناح و حزب سیاسی قدرتمند در سطح حوزه قدرت می باشد وی برای پیشبرد برنامه خود باید با بعضی از احزاب درون پارلمان وارد یک معامله و سازش سیاسی شود. ورود یک شخصیت مستقل از حوزه قدرت اما در ارتباط با الیگارشی حاکم با توجه به سطوح نارضایتی مردم از وضعیت موجود می تواند یک فرصت در اختیار نیروهای سیاسی داخلی و متحدین اروپایی اوکراین گذاشته تا از بن بست کنونی خارج شوند. از طرف دیگر با توجه به چراغ سبزی که زلنسکی در طول تبلیغات انتخاباتی در مورد زبان روسی و نگاه غیرتهاجمی تر به شرق کشور از خود نشان داد بدون تردید همان گونه که وی تاکیید می کند بازگشت به اجرای واقعی "توافق مینسک" وجود دارد چون این خواست استان های شوروشی در شرق کشور و حتی مسکو نیز خواهد بود. از همین امروز باید در انتظار تغییر در تناسب نیروهای سیاسی داخلی در کی یف، امکان همکاری رئیس جمهوری منتخب با رهبران مناطق خودمختار شرق کشور برای پایان بخشیدن به جنگ داخلی، برخورد سازنده اتحادیه اروپایی با وضعیت جدید، در روند کاهش تنش کی یف با مسکو امکان همکاری دوجانبه برای پایان دادن به بی ثباتی فعلی و مهم تر از همه درک تمامی بازیگران داخلی و خارجی برای بازگشت به همان جایگاه پل ارتباطی این کشور بین شرق و غرب اروپا، بود. نتایج انتخابات ۲۱ آوریل اوکراین در واقع پیام صلح و رفع تنش بین شرق و غرب داخل و خارج کشور است.