دوسروده
برای شهروز رشید و بهروز بوچانی
یوسف صدیق
•
سیب های فروافتاده
زیر درختی که سایه ندارد.
به خزان رسیدگان در غربت روزگار
آکنده از خاموشی عطرآلودی در مه
آکنده از نماندن و ماندن.
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
دوشنبه
۱۵ بهمن ۱٣۹۷ -
۴ فوريه ۲۰۱۹
برای شهروز رشید، شاعر و نویسنده
(۱)
سیب های فروافتاده
زیر درختی که سایه ندارد.
به خزان رسیدگان در غربت روزگار
آکنده از خاموشی عطرآلودی در مه
آکنده از نماندن و ماندن.
نسلی که همچون ابری سنگین
از پرسه در آسمان خسته است و
از باریدن بر زمین، گریزان،
اما همچنان دلبسته ی شعری
در زلالی باران های نباریده اش.
سیب های معطر زیر درختی
که رفتن گنجشک ها را باور نمی کند.
بهمن ۱۳۹۷ _____
برای بهروز بوچانی
نویسنده ی کتاب”رفیقی به جز کوهستان ندارم”
(۲)
اردوگاه مانوس !
تو چقدر دوری از کوهستانی
که همنشین سنگ هایش می شدم،
همنفس بوته هایش.
و من چقدر دورم از تو
که اسارتگاه ام شده ای.
با این همه، از تاک ها تا کاک ها
عصب های بریده ی واژه هایم را
به هم گره می زنم
و از رویاهایم نمی گذرم.
خلیفه ی عباسی
هرگز مینای سخنگویی را ندید
که از شاخه های سرو کاشمر
پر کشید و رفت
تا هزار در هزار روزی دوباره برگردد
با قصه هایی ناگفته.
بهمن ۱۳۹۷
یوسف صدیق
• سرو کاشمر یا سرو مقدس زرتشت،
درخت زیبای ۱۴۰۰ ساله ای بود که متوکل،
خلیفه ی عباسی دستور قطع آن را داد.
|