سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

مستند "طراحی سوخته"، کپیه برداری از کتاب "سیر کمونیسم در ایران"


صفار ساعد


• برای هزار و یکمین بار به بازیگران این مضحکه باید یادآور شد که جنبش مطالباتی مزدبگیران با وجود تمامی سرکوب ها و شکنجه ها، آگاهی می آفریند. آگاهی تدریجی، مادیت اجتماعی برای قدرت گیری این طبقه می آفریند. حال که دست از این بازی های کمدی برنمیدارید، به شما باید گفت که مارکسیست ها نیز در دریای این جنبش ها می آموزند و قدرتمند تر و پیروزمندتر میشوند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱ بهمن ۱٣۹۷ -  ۲۱ ژانويه ۲۰۱۹


اخیرا دستگاه های امنیتی رژیم جمهوری اسلامی مستندی را تحت عنوان "طراحی سوخته" در مقیاس وسیع پخش کرده است. دیدن آن مرا به یاد سالیان بسیار دور انداخت.
تقریبا همه ما از تاریخ سال های ۱٣۲۰- ۱٣٣۲ مطلع هستیم. در این سال ها با توجه به تغییرات سیاسی در کل جهان و از جمله ایران، کشور ما ایران میرفت که در راه ترقی اجتماعی، سیاسی، و اقتصادی قدم هایی بردارد، بویژه برای پیشرفت های صنعتی ، توجه به تولیدات داخلی و ایجاد بازار داخلی برای قدرتمندتر کردن مزدبگیران و همچنین تقویت قدرت اجتماعی آنان، طرح هایی ریخته شده بود که با کودتایی از پیش طراحی شده در سال ۱٣٣۲ بوسیله مرتجعین داخلی و در رأس آن دربار و قدرتمندان امپریالیسم، بویژه انگلیس و آمریکا، جلوی آن گرفته شد. بعد از کودتا، بگیر و به بند و کشتار شروع شد. ولی امپریالیست های انگلیس – آمریکا و مرتجعین داخلی و در رأس آن دربار و روحانیونی چون آیت الله کاشانی و آیت الله بروجردی و شرکاء، فقط به این سرکوب ها راضی نبودند. آنها میخواستند از جامعه مدنی و متفکرین آن انتقام بگیرند و به عبارتی دیگر پیشروان جامعه را از درون، از نظر روانی تهی کنند. از این جهت کتابی را منتشر کردند با نام "سیر کمونیسم در ایران". این کتاب به طریقی تهیه شده بود تا خواننده ای که با سیاست آشنا نبود را به دهلیزهای سیاه و دودآلودی ببرد که گویا تمام کمونیست ها گانگسترهایی هستند که قصد دارند توده های مردم را به درون یک چاه بی سرو ته بیاندازند. طراحان انتشار این کتاب در صدد ایجاد انزجاد از کمونیسم در توده های مردم بودند.
در این کتاب که فعلا جای بحث مفصلش در اینجا نیست، جداول در هم و برهم، اقرارهای بی دروپیکر و نامتناسب با موضوع اصلی مطرح شده بود که بی تشابه به مستند "طراحی سوخته" نیست. تو گویی عینا کپی شده است.
طراحان "سیر کمونیسم در ایران" که تیمور بختیار و اطرافیانش از مهره های اصلی آن بودند، بعدترها بوسیله دوستان سابق درباری شان به دیار عدم فرستاده شدند، و سعید امامی ها و اطرافیانش که در صدد اجرای چنین برنامه هایی بود نیز توسط قدرتمندان حکومتی به قتل رسیدند. و صدالبته در کنار اجرایی شدن این طرح ها، قدرتمندان حکومتی از خشم توده ها نیز در امان نبوده و نیستند.
حکومت جمهوری اسلامی با مضحکه صحنه سازی "طراحی سوخته"، دارد با دست خویش گور عریض و طویلی را برای خود حفر میکند. چرا؟ فقط کافی است نگاهی به جامعه بیاندازیم. نگاه کنید به طرح های خصوصی سازی صنایع ایران، خصوصی کردن بانک های ایران، دلالی کردن اقتصاد ایران، گوش به فرمان بی چون و چرای سیاست های بانک های جهانی و صندوق بین المللی پول بودن، تعدیل نیروهای مزدبگیر جامعه در مقابل پر کردن جیب دلالان حکومتی و غیرحکومتی و گسترش رانت خواری، ناراضی کردم مردم، سرکوب مزدبگیران جامعه که در دفاع از حقوق اولیه زندگیشان تلاش میکنند و... تمامی آنها دارد مثل موریانه وجود خودتان را از درون میخورد. آیا شما صدای پای موریانه ها را بخاطر طمع ثروت اندوزی مستمرتان نمی شنوید؟ تمام حکومت هایی که از تاریخ نیاموخته اند، خود به گور سپاران خویش می باشند.
بنابراین حکومت جمهوری اسلامی، با اعتراف گیری های اجباری با استفاده از کابل و با اعمال شکنجه و سپس انتشار آن اعترافات و ترسیم جداول گانگسترمآبانه، محکم و پایدار و ادامه دار نخواهد شد.
حکومت جمهوری اسلامی، مارکسیست ها را در مستند "طراحی سوخته" به تجزیه طلبی متهم میکند. مارکسیست ها همیشه گفته اند و در این راه هم تا آنجا که توانسته اند نشان داده اند که برای اتحاد ملیت ها، برای پیشرفت مادی و معنوی آنان کوشا بوده اند.
آیا مهره های اصلی جمهوری اسلامی و از جمله طراحان امنیتی – اطلاعاتی رژیم که چنین اتهاماتی را به مارکسیست ها میزنند، فکر نکرده اند که خود طراحان اصلی تجزیه طلبی کشور ما ایران هستند. چرا؟ تمامی خصوصی سازیها، تداوم ناراضی نگهداشتن مزد بگیران جامعه که من به آنها طبقه کارگر میگویم، اجرای تمامی برنامه های پس رفت های مدنی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و باز هم اقتصادی را که پیش گرفته اید، دارد به طراحان تجزیه کردن ایران و بازار جهانی پول کمک میکند. زیرا در این برهه از تاریخ، سرمایه و حکومت سرمایه داران جهانی برای فائق آمدن بر بحران های سرمایه، در تلاش اند تا کشورهای بزرگ را شقه شقه کرده و از آنها جزیره ها ی کوچک بسازند. و شما عملا در این راه گام برداشته و به تجزیه ایران خدمت می کنید. و آنگاه برای آنکه خود را از زیر ضربات نجات دهید، میگویید "آهای دزد را بگیر" و در این دوره از دید شما "دزدان"، مارکسیست ها هستند.
اگر حکومتگران مرتجع داخلی و در رأس آن دربار و حامیان امپریالیستی آنها، از جمله سازمان سیا، با انتشار کتاب "سیر کمونیسم در ایران" در ۶۰ سال پیش، توانستند به آرزوهای خود حداقل در آن مقطع برسند، شما نیز با انتشار مستند "طراحی سوخته" قادر به خام کردن توده های مردم خواهید بود. با توجه به اینکه رشد آگاهی مردم، اصولا نسبت به آگاهی در ۶۰ سال پیش و حتی سطح آن در چند دهه اخیر حکومت شما، قابل مقایسه نیست.

ختم کلام: سیستمی که از تاریخ جنبش های مزدبگیران برای ایجاد یک زندگی بهتر، نمی آموزد، جنبش های اجتماعی این طبقه به آن خواهد آموخت که در مقابل سرکوب ناچارا و تاریخا مقاومت خواهند کرد، همان چیزی که در مقابل چشمانمان در حال رخ دادن است.
برای هزار و یکمین بار به بازیگران این مضحکه باید یادآور شد که جنبش مطالباتی مزدبگیران با وجود تمامی سرکوب ها و شکنجه ها، آگاهی می آفریند. آگاهی تدریجی، مادیت اجتماعی برای قدرت گیری این طبقه می آفریند. حال که دست از این بازی های کمدی برنمیدارید، به شما باید گفت که مارکسیست ها نیز در دریای این جنبش ها می آموزند و قدرتمند تر و پیروزمندتر میشوند. آنها احتیاجی ندارند که کسی دمای صور اسرافیل را در آنها بدمد. باید تأکید کنم که امپریالیست ها هیچگاه از قدرت گیری مارکسیست ها دفاع نخواهند کرد، بلکه با استفاده از ترفند های مختلف، مانع این قدرت گیری شده و برای به شکست کشانده شدن آنها نقشه میریزند.

۱ بهمن ۱٣۹۷


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست