• چند ماه پیش، گزارش ِ هولناک ِ کتابْ سوزان ِ دشمنان ِ اندیشه و فرهنگ در تبریز را در همین تارنما نشردادم که با همْ دلی ی دوستداران فرهنگ رو به رو گردید. امروز گزارشی از تباهکاری ی دیگری در همین زمینه به دفتر من رسید که مایه ی پریشانی ی خاطر و سوز ِ درونم شد. این بار، نوبت کردستان است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱٨ فروردين ۱٣٨۶ -  ۷ آوريل ۲۰۰۷

«......................................
کباب ِ قناری در آتش ِ سوسن و یاس ...»
(احمد شاملو)

چند ماه پیش، گزارش ِ هولناک ِ کتابْ سوزان ِ دشمنان ِ اندیشه و فرهنگ در تبریز را در همین تارنما نشردادم که با همْ دلی ی دوستداران فرهنگ رو به رو گردید.
امروز گزارشی از تباهکاری ی دیگری در همین زمینه به دفتر من رسید که مایه ی پریشانی ی خاطر و سوز ِ درونم شد.
این بار، نوبت کردستان است. عرفان قانعی فرد، فرزند ِ فرهیخته و پژوهنده و دانشور ِ کردستان، گزارشی از یک کتابْ سوزان تازه در شهر سنندج را از تهران فرستاده است. گزارش، گویای آن است که «گروهی ناشناس» (؟!) دست به این کار ِ فرهنگ ستیزانه زده اند. امّا آیا چنین تباهکارانی، به راستی «ناشناس» اند؟
هرگاه رویداد شوم و شرم آور ِ چند ماه پیش ِ تبریز، به درستی و با دلْ سوزی پی گیری شده بود و دستْ آلودگان در آن، به مردم شناسانده شده و به کیفر رسیده بودند، آیا همان کُنِش ِ زشت، در جای دیگری تکرار می شد؟
بانگ دریغ و دردمندی از ژرفای جان ِ هر ایرانی برمی آید:
" این آتش نادانی و فرهنک کشی از سوی چه کسانی بر پیکر ِ فرهنگ ایرانی افتاده است و هر بار بخشی از آن را تبدیل به خاکستر می کند؟ چرا کار به دستان ِ نهادهای فرهنگی، کاری نمی کنند و ریشه ی این کژْروی و تباهی را بر نمی کنند؟
در کشوری که تولید و نشر هر کتاب (آن هم با شمارگانی چنین اندک نسبت به جمعیّت دهها میلیونی ی جامعه) به گذار از «کوه ِ آتش ِ سیاوش» و «هفتخان ِ رستم» می ماند، چه گونه می توان چنین فاجعه هایی را دید و برتافت و دم بر نزد؟!"
*
متن ِ گزارش ِ عرفان قانعی فرد را در پی می آورم:
گروهی ناشناس در سنندج به کتابفروشی ها حمله کردند !
دیروز ۵ شنبه ۱۶ فروردین گروهی ناشناس و تندرو با حمله به کتابفروشی ها در سنندج به جمع آوری کتابهای "‌تاریخ شفاهی و ادبی و اجتماعی" درباره کردها پرداختند.
دکتر احمد صارمی، استاد دانشگاه و از اهالی فرهنگ کردستان در این باره اظهار داشت: بسیاری از این کتابها در کردستان عراق منتشر شده اند و نزدیک به ۲۰ سال است که معاوضه ی کتاب در کردستان ایران و عراق صورت می گیرد و بسیاری از این کتابهای انتشار یافته در هر دو کشور به زبانهای کردی و فارسی و بعضا عربی -- گاه به وسیله ی پست یا حمل و نقل مرزی - مبادله و توزیع می شود و بسیاری از آن آثار در نشریّات رسمی ی هر دو کشور نقد و معرّفی شده اند.
این کارشناس، در ادامه ی سخنش اظهار داشت: این عمل ِ بسیار غیرمنطقی و بدون عقلانیّت طبعا هیچ ارتباطی به حکومت و وزارت اطلاعات ندارد؛ چون شناسنامه آن آثار و پدیدآورندگان در داخل کشور کاملا شناخته شده اند و این عمل را گروهی ناشناس و تندرو و ستیزه جو با فرهنگ انجام می دهند که همیشه دوست دارند حساسیّت حکومت مرکزی را نسبت به حرکت های فرهنگ در کردستان برانگیزند تا همواره نگاهی امنیتی و شک برانگیر حکمْ فرما باشد که البتّه دیگر دوران این حرفها به پایان رسیده است.
وی در ادامه افزود: بسیاری از آثار هنری ی کسانی مانند کامکارها ،‌رزازی ،‌خالقی ،‌عندلیبی ،‌میرزاده و... در هر دو کشور تولید و ضبط شده اند و به طبع، بنا بر روابط روزانه در هر دو منطقه توزیع می شود و بسیاری از خاطرات و کتابهای نویسندگان کُرد مانند درویشیان ،‌یونسی ،‌قاضی ،‌انتصار ،‌قانعی فرد و... از کردستان ایران و عراق تا میان کرد های خارج از کشور توزیع می شود و این مساله کاملا معمولی است و بسیاری از آثاری نیز که در عراق تولید می شود در داخل ایران به فروش می رسد و برای هیچ کدام از هنرمندان و نویسندگان در داخل، کمترین مشکلی به خاطر این فعالیّت ناخواسته ی فرامرزی، به وجود نیامده است و حتی با نظارت وزارت ارشاد و متولیان حکومت، بسیاری از کاروانهای فرهنگی و مراسم جشنواره ای و نمایشگاه آثار در هر دو کشور بارها و بارها به اجرا درآمده اند.
این استاد دانشگاه در پایان، اظهار امیدواری کرد که: اداره ی ارشاد کردستان و نیروی انتظامی نسبت به این رفتارهای غیرقانونی ، اِعمال ِ نظارت بهتری داشته باشند تا این جنجالْ آفرینان و غوغا سالاران، عرصه ی ِ فعالیّت نداشته باشند.