• صحبت از تحریفِ نامی‌ در کتابِ کهنه‌ی تاریخ،
مبحثِ حسّاس و داغی بود
و جمعِ هم کلامان سخت قهر آلود.
و من هم نیز،
تا نمانم در پسِ این معرکه،
                         گفتم: ...

اخبار روز: www.akhbar-rooz.com
آدينه  ۲ شهريور ۱٣۹۷ -  ۲۴ اوت ۲۰۱٨

 
صحبت از تحریفِ نامی‌ در کتابِ کهنه‌ی تاریخ،

مبحثِ حسّاس و داغی بود

و جمعِ هم کلامان سخت قهر آلود.

و من هم نیز،

تا نمانم در پسِ این معرکه،

                         گفتم:

"ای رفیقان،

کشمکش در باره‌ی عنوانِ شاخابه

گفتمانی از سیاست‌های تاریخی ست ..."

ناگهان پرخاش کرد این معترض با اخم و حیرت:

"                                        هااا ؟!

واژه‌ی `شاخابه ` یعنی‌ چه،

‘                            خلیج ‘ است این

که پیوندش به نامِ نامی‌ ایران

تا ابد باقی‌ ست؛

یعنی‌:

    نامِ عامی‌ پیشوند و

                      اسمِ خاصی‌ در پی‌‌اش پیوند

که در اذهان تداعی‌ می‌‌کند مرزِ زمینی‌ پاک و ورجاوند..."

"چی‌؟!"

    من خطابش می‌‌کنم رندانه با لبخند.

“خلیجِ فارس “،

            می‌‌فرمایدم آن مدعی جانِ بر آشفته...



من از آغاز می‌‌دانستم البته مرادش چیست!

***

در درون از شوقِ این ترکیبِ خوش آهنگ

                                        بس سرشار می‌‌گردم،

و میاندیشم که الحق

گر چه این شاخابه خود لفظِ اصیلی در زبانِ پارسی ست،

این مگر نامِ عزیزِ ` فارس ` نیست

که خلیج-

      این واژه‌ی بیگانه را بر گسترِ جغرافیای خاک

اعتباری ویژه می‌‌بخشد؟



و می‌‌دانم،

و می‌‌دانستم از اول که جز این نیست.

                              *********                        

جهانگیر صداقت فر
تیبوران- ۱۸ آگست ۲۰۱۸