سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

از دو سوی عشق


اسماعیل خویی


• عشق است و گه تو را به سوی یار می برد؛
گاهی، دمان، به پهنه ی پیکار می برد.

در هر دو سوی، عشق امیدی ست پُرتوان:
تا در رسی به کام... ولی کار می برد! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۶ خرداد ۱٣۹۷ -  ۶ ژوئن ۲۰۱٨



برای سبولی

عشق است و گه تو را به سوی یار می برد؛
گاهی، دمان، به پهنه ی پیکار می برد.
در هر دوسوی، عشق امیدی ست پُرتوان:
تا در رسی به کام... ولی کار می برد!
عشق ات به یار گاه به کندویی از عسل،
گاهی به زهر چاله ای از مار می برد.
عشق ات به آرمان هم گه تا رهایی و
گه نیز یکسرت به سوی دار می برد!
عشق است، شورِ زندگی و مرگِ آدمی،
کاو را که برگزیند، ناچار می برد.
عشق است و رهروانِ سراندازِ خویش را
بر راه های درهم و دشوار می بَرَد:
آسان، چنان که مادری اطفالِ خویش را
بر دشت های خُرٌم و هموار می برد.
عشق است و، با کشانه ی خوشبینی و امید،
ما را به ورطه های پُرآزار می برد.
عشق است و، شاد و آزاد از هرچه ها که هست،
چون داردت به خویش گرفتار، می برد.
عشق است دُزدِ شادی از انباره ی شکنج:
وز رنج و گنج کم نه، که بسیار می برد.
عشق است و، گر ز مرگ نترسیم، از دو سوی
ما را به زندگانی ی سرشار می برد.

بیست و هشتم آبان۱۳۹۶،
بیدرکجای لندن


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست