زبان همگانی!
اسماعیل خویی
•
یکایک روی تختِ خویش،
در این تالار، مایان پنج بیماریم؛
که گه خاموش و در خواب ایم
و گه خاموش و بیداریم:
یکی تُرک و یکی هندو، یکی پشتون،
یکی من،دیگری تازی.
زبانِ یکدگر را در نمی یابیم.
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
شنبه
۲۵ فروردين ۱٣۹۷ -
۱۴ آوريل ۲۰۱٨
یکایک روی تختِ خویش،
در این تالار، مایان پنج بیماریم؛
که گه خاموش و در خواب ایم
و گه خاموش و بیداریم:
یکی تُرک و یکی هندو، یکی پشتون،
یکی من، دیگری تازی.
زبانِ یکدگر را در نمی یابیم.
پزشک، امّا، چو می آید،
یکایک خویش را با او به شادی همزبان یابیم.
و این تنها دم است از روز،
که ما ناهمزبانانی که بیماریم،
به گفت افزاری انسانی که نامِ آن زبانِ «درد و درمان» می تواند بود،
با خود همزبانی مهربان داریم؛
وز این رو، بی نیاز از یاوری های پرستاریم.
یکم آوریل۲۰۱۷ ،
بیدرکجای لندن،بیمارستان هیرفیلد
|