• های، شاعر! تُند می رانی! درنگی کن، به ایست!
چند گویی شیخ را جُز کذب در گفتار نیست؟!
آدمی، دینکاره هم باشد اگر، در گفته هاش
راست هم گاهی توانی یافت: دیری گر بزیست! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱٨ اسفند ۱٣۹۶ -  ۹ مارس ۲۰۱٨

 
 «باید خون گریست»!

فرمایشِ امامِ چهاردهم،

پیشوای فرمانفرمایی ی آخوندی،

علی ی خامنه ای



های،شاعر! تُند می رانی! درنگی کن،به ایست!

چند گویی شیخ را جُز کذب در گفتار نیست؟!

آدمی،دینکاره هم باشد اگر،در گفته هاش

راست هم گاهی توانی یافت:دیری گر بزیست!

اصل اصل است ار نمودی نافی اش نتوان شناخت:

ورنه،نه، نیزش خلاف آمد وگر تنها یکی ست.

گفت«رهبر»،گرچه از آن پیش کاو رهبر شود:

ـ«من اگر رهبر شوم،باید بر ایران خون گریست»!

می درخشد این سخن،در راستی،چون آفتاب:

کیست کاو روشن نبیند این عیان را؟کیست،کیست؟

شرم دار،ای شاعر!ارمنطق شناسی، در جدل:

و مگو کاین شیخ را جُز کذب در گفتار نیست!

در پسِ بیدادها کز او بر ایران رفته است،

چیست جز خون مان روان از دیده ودل؟چیست ،چیست؟!

آسیابِ دین به چرخ آمد از او بارِ دگر:

تا چه نیرو چرخه ی این آسخون آرَد به ایست!

دوش دیدم باز هم مادربزرگ ام را به خواب؛

همچنان بر حال و روزِ زادگان اش می گریست.

ـ«سخت ام آید،»گفت،«دیدن مرگِ فرزندانِ خویش:

وآن به رای نرخدایی کاو یقین دارم که نیست!»

دوازدهم دیماه۱۳۹۶،
بیدرکجای لندن