• .. و او تنها در آن پس‌کوچه‌ی تنگ
    گلویش حبسگاهِ   ناله‌ها بود
    رگِ آوندهایش خالی‌ از خون
    به رنجِ تشنه‌ کامی‌ مبتلا بود ...

اخبار روز: www.akhbar-rooz.com
يکشنبه  ۲۲ بهمن ۱٣۹۶ -  ۱۱ فوريه ۲۰۱٨

... و او تنها در آن پس‌کوچه‌ی تنگ

    گلویش حبسگاهِ   ناله‌ها بود

    رگِ آوندهایش خالی‌ از خون

    به رنجِ تشنه‌ کامی‌ مبتلا بود

*

    زبانِ ریشه‌اش پیوسته در جهد

    برای جستنِ خاکی نم آلود

    ولی‌ نَز چشمِ جوی اشکی گذر داشت

    نه‌‌ ابری رهگذارِ آسمان بود

*

    و او تنها به امیدِ بهاری

    نگاهش را به سوی آسمان دوخت

    بهاری آمد و از کوچه‌ بگذشت

    ولی‌ او همچنان می‌‌سوخت، می‌‌سوخت

*

    بهار آمد ولی‌ از نیشِ خورشید

    به شاخ لُختش آماسی نرویید

    شکوفه بر تنش نشکفت امسال

    تنش از نیشِ زنبوری نخارید

*

    بهار امسال پنداری نیاورد

    نویدِ زندگانی‌ را ر‌ه آورد

    در آن بن بستِ متروکِ سترون

    به جای زندگانی‌ مرگ پرورد

*

    و او تنها در آن پس‌کوچه‌ی تنگ

    گلویش حبسگاهِ   ناله‌ها بود

    زبانش همچنان بیهوده در جهد

    برای جستنِ خاکی نم آلود

                         **********

جهانگیر صداقت فر

تهران - ۷ اسفند ماه ۱۳۴۰