• لفاظان، نان به نرخ روزخواران و بادمجان دورقاب چینان بعد از انفجار مردم به جان آمده و تحقیر شده به دست و پا افتاده اند و جملگی نسخه در دست به دنبال بیمار از این اتاق به آن اتاق سراسیمه در تلاشند. کشف اکثریت بزرگی از آنان اصل ۲۷ قانون اساسی سراسر تناقض جمهوری اسلامیست. با ذکر این نکته؛ نپرسید تا بحال چرا نمی گفتید! باهم نگاهی اجمالی داشته باشیم به اصل ۲۷ قانون اساسی ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱٨ دی ۱٣۹۶ -  ٨ ژانويه ۲۰۱٨

لفاظان، نان به نرخ روزخواران و بادمجان دورقاب چینان بعد از انفجار مردم به جان آمده و تحقیر شده به دست و پا افتاده اند و جملگی نسخه در دست به دنبال بیمار از این اتاق به آن اتاق سراسیمه در تلاشند.
کشف اکثریت بزرگی از آنان اصل ٢٧ قانون اساسی سراسر تناقض جمهوری اسلامیست. با ذکر این نکته؛ نپرسید تا بحال چرا نمی گفتید!
باهم نگاهی اجمالی داشته باشیم به اصل ٢٧ قانون اساسی: تشکیل اجتماعات و راهپیمایی ها بدون حمل سلاح به شرط آن که مُخِلّ به مَبانی اسلام نباشد آزاد است.
ساده ترین سوآل پس از خواندن این اصل آنست که؛ مَبانی اسلام کدام است؟
از زاویه هزل: بنیانی ترین اصل در اسلام «نماز» است همان اصلی که با کوچکترین گاز معده، درش اخلال ایجاد می شود. پس در این تجمعات و راهپیمائی ها «...» ممنوع است.
از زاویه جد: هرآنجا که بحث حقوق و انسان حق مدار مطرح می شود «اسلام» پا پس می کشد. چرا که در «اسلام» انسان تکلیف مدار است نه حق مدار. بدین ترتیب حقوق بشر از مواردیست که مُخل به مبانی اسلام است. پس در این تجمعات و راهپیمائی ها صحبت از حقوق بشر ممنوع است.
از زاویه عملی: همانگونه که در سی و اندی سال گذشته مشاهده نموده اید هرگونه تجمع و راهپیمائی مطالبه محور مخل مبانی اسلام است. سند: لیست مطول اسامی زندانیان (غیر جنائی یا جُنه) در شهرهای مختلف ایران. پس تجمعات و راهپیمائی های مطالبه محور ممنوع است.
از زاویه حقوقی: نکته ی مهم دراین باره (اصل ٢٧) تبصره ی ٢ ماده ی ٦ قانون فعالیت احزاب است که تشخیص اخلال به مبانی اسلام را به عهده ی کمیسیون ماده ی ١٠٠ قرار داده و ماده ی ١٦ در بند (ح) و (ط) قیودی برای آن مشخص کرده:
بند (ح): نقض موازین اسلامی و اساس جمهوری اسلامی
بند (ط): تبلیغات ضد اسلامی و پخش کتب و نشریات مضله
همانطور که مشاهده و استنباط می کنید از نقطه نظر این قانون، ۱- تبلیغات و نقض موازین دیگر ادیان الهی جایز است. ۲- از آنجا که نظام جمهوری اسلامی نظامی الهی و مقدس است مخالفت و نقض هر اصل آن مخالفت با خدا و پیغمبر خداست.
با همین مختصر جا دارد از همین خانمها و آقایانی که چرتشان با سروصدای تظاهرکنندگان روزهای اخیر پاره شده بپرسیم: دوستان تا بحال کجا بودید؟ مُلک و ملت به خاک سیاه نشسته آنگاه شما به جای مقابله با علت به دنبال راه حلی برای معلول می گردید؟
از جمله ی این کاسه های داغتر از آش، شورای شهر تهران است که با دو فوریت به دنبال مکانی برای تجمعات و راهپیمائیها می گردد. هر عقل سلیمی به این شک می کند که؛ آیا شورا نشینان به آنچه می گویند می اندیشند؟
سی و اندی سال است زمین فوتبال بزرگترین دانشگاه کشور (دانشگاه تهران) توسط اسلامگراهای حکومتی اشغال شده و اینان لام تا کام جمله ای نگفته اند در حالی که از همین زمین فوتبال، حداقل هر هفته علیه منافع ملی ایرانیان تبلیغ می شود، آنوقت ایتان حال با دو فوریت به دنبال جا برای بیان اعتراض می گردند. البته همه می دانند اگر جا برای برج سازی می خواستند فورا ً می یافتند اما ...
در عالم واقع این شترگاوپلنگی که نامش جمهوری اسلامی شده است هیچ چیزش به دمکراسیهای نوین شبیه نیست که حال شورا نشینان تهرانی برای پایتختش به دنبال «هایدپارک» می گردند.
دلواپسان اگر بواقع دلواپس نظام جمهوری اسلامی هستند بایست بدانند که ساز و کار «بیان اعتراض» ضرورت اول در نظام فخیمه نیست. آنها باید بدنبال سازو کاری باشند که بتواند اصل تبعیض را از قاموس نظام بزُداید. بدنبال ساز و کاری باشند تا بتوان بر آن اساس امور را کمی تا بخشی به عدالت و دمکراسی نزدیک کرد. به دنبال ساز و کاری باشند تا بر آن اساس دروغ گفتن جُرم باشد.
چه می گوید این قلم؟ دیوانه گشته؟ اگر آن کنند که تو می گوئی آنگاه نه از تاک نشان ماند و نه از تاک نشان.